Dag 238 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn
Dag 238 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn.
Het grootste deel van het weekend heb ik met mijn neus in de (studie-)boeken gezeten, maar vanmiddag ben ik even een paar uurtjes de natuur in geweest. Ik besloot even naar het Orvelterveld te gaan, een natuurgebiedje in Drenthe. Het is de tijd van de bloeiende hei en ik was benieuwd hoe dit erbij zou staan na alle droogte en hitte. Volgens mij heb ik nog geen plek gezien waar de hei er zo slecht aan toe was dan hier, echt een treurige aanblik van dode en door de zon verdorde struiken, misschien dat er nog net een 10% bloei te ontdekken was.
Geen foto van bloeiende hei derhalve, maar natuurlijk is er altijd wel wat te beleven. In dit geval vielen naast de talrijke vuurvlindertjes de nog in veel grotere getale aanwezige sprinkhaantjes op.
Nog niet eenvoudig om ze te fotograferen, maar als er zoveel zijn, krijg je met wat geduld vanzelf een keer de kans om er eentje mooi vast te leggen.
Ik vind die kleine sprinkhaantjes lastig te determineren, echter dit is een uitzondering, het is een mannetje knopsprietje. Hij dankt zijn naam, aan het feit de de uiteinden van zijn sprieten een knopje vormen en er zijn (op een na) geen andere soorten die dat hebben.
Het grootste deel van het weekend heb ik met mijn neus in de (studie-)boeken gezeten, maar vanmiddag ben ik even een paar uurtjes de natuur in geweest. Ik besloot even naar het Orvelterveld te gaan, een natuurgebiedje in Drenthe. Het is de tijd van de bloeiende hei en ik was benieuwd hoe dit erbij zou staan na alle droogte en hitte. Volgens mij heb ik nog geen plek gezien waar de hei er zo slecht aan toe was dan hier, echt een treurige aanblik van dode en door de zon verdorde struiken, misschien dat er nog net een 10% bloei te ontdekken was.
Geen foto van bloeiende hei derhalve, maar natuurlijk is er altijd wel wat te beleven. In dit geval vielen naast de talrijke vuurvlindertjes de nog in veel grotere getale aanwezige sprinkhaantjes op.
Nog niet eenvoudig om ze te fotograferen, maar als er zoveel zijn, krijg je met wat geduld vanzelf een keer de kans om er eentje mooi vast te leggen.
Ik vind die kleine sprinkhaantjes lastig te determineren, echter dit is een uitzondering, het is een mannetje knopsprietje. Hij dankt zijn naam, aan het feit de de uiteinden van zijn sprieten een knopje vormen en er zijn (op een na) geen andere soorten die dat hebben.
Reacties
Een reactie posten