Dag 230 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn
Dag 230 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn.
Vandaag had ik besloten om maar eens thuis te blijven en wat in en om huis te rommelen en vooral ook veel met mijn neus in de boeken te duiken.Regelmatig maak ik dan ook even een rondje door de tuin. Tot mijn vreugde zag ik opeens een bruine winterjuffer, een libellensoort die ik niet zo heel vaak zie en die ook redelijk schaars is. De afgelopen jaren zie ik ze echter ieder jaar in mijn eigen tuin. Het bijzondere is dat ze niet als larve overwinteren maar als volwassen juffer, ze kunnen dus de vrieskou doorstaan.
Het is een mooi, maar niet echt een spectaculair diertje om te zien en ze hebben ook een enorme schutkleur, ik vind het altijd een wondertje als mijn oog er opeens op valt.
Is het je trouwens wel eens opgevallen dat wanneer je eenmaal eens zelf wat met eigen ogen hebt gezien, dat je het daarna vaker gaat zien en het soms al uit de verte herkent?
Zo'n "kijkbeeld" zet zich vast in je hersenen en je onbewuste heeft het vaak al gesignaleerd voordat je het bewust kunt observeren en aan jezelf kunt bevestigen dat je het goed hebt gezien, een mooi fenomeen.
Vandaag had ik besloten om maar eens thuis te blijven en wat in en om huis te rommelen en vooral ook veel met mijn neus in de boeken te duiken.Regelmatig maak ik dan ook even een rondje door de tuin. Tot mijn vreugde zag ik opeens een bruine winterjuffer, een libellensoort die ik niet zo heel vaak zie en die ook redelijk schaars is. De afgelopen jaren zie ik ze echter ieder jaar in mijn eigen tuin. Het bijzondere is dat ze niet als larve overwinteren maar als volwassen juffer, ze kunnen dus de vrieskou doorstaan.
Het is een mooi, maar niet echt een spectaculair diertje om te zien en ze hebben ook een enorme schutkleur, ik vind het altijd een wondertje als mijn oog er opeens op valt.
Is het je trouwens wel eens opgevallen dat wanneer je eenmaal eens zelf wat met eigen ogen hebt gezien, dat je het daarna vaker gaat zien en het soms al uit de verte herkent?
Zo'n "kijkbeeld" zet zich vast in je hersenen en je onbewuste heeft het vaak al gesignaleerd voordat je het bewust kunt observeren en aan jezelf kunt bevestigen dat je het goed hebt gezien, een mooi fenomeen.
Hoi Coby,
BeantwoordenVerwijderenReactie op 226 t/m 230.
Koolwitjes waren en zijn er genoeg te zien, maar een kolibrivlinder is wel heel speciaal. Wie zou die niet een keer in zijn tuin willen zien? Een vlinder die eitjes afzet is wel iets wat je niet vaak ziet. Winterjuffers heb ik dit jaar nog niet gezien denk ik, hoewel de herkenning soms lastig is. Na de regen komen slakken weer te voorschijn. De droge zomer was niet prettig voor slakken, maar wij waren er blij mee. Veel minder aantasting dan anders.
Groet, Kees