Natuurkieker Natuur en Welzijn

Dag 364 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Doordat ik de hele dag moest werken kwam ik op het nippertje op tijd om nog wat  oudejaarslekkernijen  te kopen. Leuk dat je dan extra boft doordat je er nog een paar extra krijgt, dus allerlei soorten om me aan te vergrijpen. Zelf bakken heb ik van huis uit niet meegekregen en eerlijk gezegd vind ik het maar een stinkboel maar het hoort voor mij wel echt bij oudejaar om ze te eten. Wie goed heeft opgelet ziet dat dit dag 364 is dat komt omdat ik een keer geen foto heb weten te plaatsen, dat maak ik morgen goed met een selectie van mijn favoriete opnamen van dit jaar. Voor nu wens ik iedereen een fijne jaarwisseling.

Dag 363 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Gisteren lukte het niet om de sperwer in de tuin vast te leggen. Vandaag had ik meer geluk met een  blauwe kiekendief . Het is sowieso altijd al fijn om een blauwe kiekendief te zien, het zijn fantastische sierlijke roofvogels. Het is een feestje om ze laag over de velden op muizen te zien jagen. Ik had er al eens een paartje rond zien vliegen en vandaag zag ik twee vrouwtjes. Het is vaak lastig om ze te fo tograferen, ze zijn voortdurend in beweging en vaak op behoorlijke afstand.Geduld en geluk zijn goede ingrediënten om de kans op een foto te vergroten. Deze opname is van grote afstand genomen en ook nog eens een flinke uitsnede, maar ik ben er best content mee en heb een paar uur kunnen genieten van deze mooie roofvogel.

Dag 362 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Met wat meer geluk en vooral wat beter weer had het maar zo kunnen zijn dat ik hier een foto van een  sperwer  had kunnen laten zien. Terwijl ik op de laptop foto's aan het uitzoeken was voor mijn foto-expositie, zag ik uit een ooghoek de vogels op de voederplek op de vlucht slaan.  Ik besloot om even rond te kijken waar de paniek door kwam en zag opeens een sperwer zitten op het dak van het schuurtje.Door h et slechte licht en beregende ramen had het geen zin om daar opnamen van te maken. Wel is duidelijk dat het schrikachtige gedrag van de vogels op de voederplek komt doordat ze al eerder hebben kennis gemaakt met deze roofvogel. Geen foto dus van de sperwer maar in plaats daarvan een van de foto's die ik groot wil laten afdrukken voor de expositie. Ik denk dat deze  spin  er op groot formaat (75x50) ook heel gaaf uit zal zien .

Dag 361 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Het is leuk hoe het een soms weer het ander uitlokt.   Een paar weken geleden liet ik een plaat zien van een Notenkraker uit een oud vogelboek. Vervolgens bedacht een kennis zich dat ze nog een oud vogelboek had van haar vader, het  boek "Het Vogeljaar van Jac. P. Thijsse  in een tweede druk uit 1913, dus meer dan 100 jaar geleden. Dat prachtige boek mag ik nu even in handen hebben, doorbladeren en er in lezen. Als foto van de dag heb ik gekozen voor deze plaat met  reigers . Thijsse was een boeiend verteller, hier een  citaat  uit het boek: "Van alle dieren, die in't veld leven zijn de vogels het minst schuw. Er zijn stellig meer muizen dan meezen in Nederland, maar voor één muisje,dat ge in den loop van het jaar ziet weghuppelen tusschen 't hooge gras,kunt ge honderd meezen te zien krijgen. Vertrouwend op de gemakkelijkheid, waarmee ze zich uit de voeten kunnen maken,wagen zij het,ons tot o

Dag 360 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. We kunnen de dagen van dit jaar nog op een hand tellen en dat betekent dus nog vijf keer een foto voor dit 365 dagenproject. Vandaag zet ik  knoflook  in de schijnwerpers, ik ben er dol op en als het even kan voeg ik het toe aan mijn gerechten. Soms zijn er wat knoflookteentjes die aan mijn aandacht ontsnappen en dan vrolijk uitlopen. Dat gebeurde nu ook en het herinnerde me eraan dat ik helemaal vergeten be n om knoflookteentjes in de tuin te planten. Dat gaat heel goed en het beste is het om dat al in de herfst te doen. Het schijnt goed te zijn als er een winterperiode overheen komt. Ik denk dat ik alsnog even een bolletje knoflook in teentjes splits en ze morgen alsnog even in de grond zet, een mooie test om te kijken of het dan ook goed gaat komen en ik volgend jaar weer eigen knoflook kan oogsten.

Dag 359 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Ik weet niet hoe het bij jullie was vandaag, maar hier bleef het weer grijs en geen zonnetje te bekennen. Omdat ik er gisteren al op uit was geweest besloot ik vandaag lekker thuis te blijven, beetje lezen, muziekje erbij, heerlijk rustig. Naast de grote zilverreiger had ik gisteren ook heel veel J udas-oren  gezien en daar foto's van gemaakt. Voor de foto was het fijn dat er gisteren wel zon was, want die kon mooi door de zwammen schijnen. Je kunt op deze opname goed zien waarom ze "oren" worden genoemd. Judasoren zijn eetbaar en ze schijnen ook lekker te zijn. Even heb ik getwijfeld of ik er een paar mee zou nemen om vandaag te eten maar heb ze uiteindelijk gelaten waar ze waren. Ook zonder deze zwammetjes was het pompoen/zoete aardappel/stamppotje overigens ook heerlijk.

Dag 358 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Het was fijn om deze Eerste Kerstdag nog even een paar uurtjes de natuur in te kunnen. Er waren nogal wat buizerds en ook een paartje blauwe kiekendief, mooi om naar te kijken, maar te ver weg voor leuke foto's. Ook een hele tijd bij grote zilverreigers staan kijken. Ik geniet daar telkens opnieuw van om te kijken hoe ze op zoek gaan naar voedsel. Ik hoopte dat ze langzaam wat meer binnen het bereik van de camera zouden komen en uiteindelijk gebeurde dat ook. Toen er opeens eentje vlakbij even opvloog kon ik bijgaande opname maken. Het geeft me op deze kerstdag wel een beetje de associatie met een engel en daarom deze foto tot foto van de dag gemaakt.

Dag 357 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Wat een heerlijkheid om de zon weer volop te zien schijnen. De blauwe lucht, de zonnestralen op je gezicht, fijn! Er was sprake van dat er parelmoerwolken te zien zouden zijn bij zonsondergang en daarom ben ik rond die tijd even naar een open gebied gereden. De zon ging inderdaad prachtig onder en ook wat paars/roze wolken te zien, overigens best lastig om het ook mooi in beeld te brengen.  Deze opname geeft de sfeer van de zonsondergang wel redelijk weer, een kleurrijke start van de kerstavond.

Dag 356 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Qua weer was het wederom een natte bedoening en rest er eigenlijk niets anders dan nog maar weer een waterfoto. Vele druppels zijn er gevallen en het was en bleef donker, als je er even een flitser bij pakt is zo'n takje overigens prima op te lichten. Hopelijk kloppen de voorspellingen voor morgen en is het dan droog en zien we wellicht ook de zon weer eens. En wie weet zien we morgenavond wel parelmoerwolken, een bijzonder verschijnsel dat morgen na zonsondergang mogelijk te zien is. Kortom vandaag snel vergeten en uitzien naar morgen.

Dag 355 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Het was weer een behoorlijk grijs en nat dagje. Heel eventjes zag ik vanmiddag een glimp van de zon, maar dat was van korte duur en werd al gauw verdreven door nieuwe regenbuien. Dus grauw en grijs overheerste weer vandaag, wat is het dan heerlijk als er ook nog ergens wat kleur te zien is.   Al een paar jaar zet ik 's winters wat potten met heide op de voedertafel, en de hele winter blijft dat mooi bloeien en geeft de voederplek een wat natuurlijker uiterlijk en de vogels wat bescherming. Ik heb er maar eens even een foto van gemaakt, zodat het deze dag nog wat kan opfleuren.

Dag 354 vaan mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Vandaag is het de kortste dag en met het druilerige weer erbij, was het overduidelijke dat we de donkere dagen voor kerst hebben. Gisteren had ik al niet zoveel trek om naar buiten te gaan en met al die nattigheid buiten, was het vandaag helemaal een dagje om fijn binnen te blijven. Maar ook vandaag nog wel even de tuin in geweest. Gisteren mocht een uitgebloeide zonnebloem in de spotlights, maar er bloeien  ook nu nog steeds bloemen. Zo staat deze  # helleborus  flink zijn best te doen en ze zijn vind ik ook heel fotogeniek. Daarom daar de camera maar even opgericht toen het eventjes (bijna) droog was. Best wel bijzonder da ze nu bloeien, volgens mij zijn er nu geen insecten meer die van de nectar of het stuifmeel kunnen profiteren, maar wel mooi om nu toch nog bloemen in de tuin te hebben .

Dag 353 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Ik vond het buiten maar weer saai vandaag, een grijze dag. Eigenlijk geen dag die je naar buiten lokt en het overgrote deel van de dag heb ik dan ook binnen doorgebracht. Ik besloot echter dat ik voor mijn project vandaag toch naar buiten moest, de tuin in. Het was de uitdaging om daar gewoon een foto te maken die met recht zou kunnen fungeren als foto van de dag. Het is best goed om jezelf zo te dwingen ex tra goed rond te kijken. Uiteindelijk kon ik zelfs kiezen welke foto ik vandaag zou plaatsen. Het is deze foto geworden, wellicht wat een  raadplaatje , maar ik zal er meteen bij vertellen dat het een uitgebloeide en leeggegeten  zonnebloem  is. De zonnebloem was eerst nuttig voor de bijen, hommels en andere insecten en daarna hebben met name de mezen zich tegoed gedaan aan de zonnepitten en vandaag is de bloem dus vereeuwigd als foto van de dag.

Dag 352 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker natuur en Welzijn. Vandaag zat ik even te snuffelen tussen mijn foto's om te zoeken naar foto's die mooi genoeg zijn voor een  foto-expositie . Binnenkort mag ik namelijk mijn foto's exposeren in Het Valkenhof in Beilen. Ik heb nog niet alle foto's uitgezocht, daar moet ik nog even flink mee aan de slag de komende tijd. Bij het zoeken kwam deze  slak  tegen, hij heeft het niet gehaald voor de expositie ,maar ik vond het wel een  mooie kleurrijke foto om deze toch wat grijze dag op te fleuren. Over de expositie zal ik later vast nog wel wat meer vertellen en laten zien.

Dag 351 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Toen ik weer foto's tegenkwam van de inmiddels beroemde  notenkraker  vroeg ik me opeens af of men deze vogel vroeg ook kende en of hij toentertijd ook zeldzaam was. Ik heb daarom mijn boek Nederlandsche Vogelen 1770- 1829 van Sepp en Nozeman er maar een even op nageslagen. Het blijkt dat de Notenkraker ook toen een zeldzame verschijning was.  Ze werden een enkele keer gezien in de zomer en wat vaker in de  herfst. Ook wordt in het boek verteld dat er in 1753 hele groepen door ons land vlogen (dat is overigens voor het laatst in 1991 ook zo geweest). Onze beroemde Notenkraker die nu dagelijks door vele vogelliefhebbers wordt bezocht heeft het beter dan de wijze waarop men in het boek met notenkrakers omging. C.Nozeman vertelt: "Een myner vrinden had het vermaek er eenen uit een boom te schieten van een der bosschen buiten Aernhem" Een wel heel botte wijze dus om met zo'n zeldzame vogel om te g

Dag 350 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Toen ik vorige week helemaal blij werd van al het ijshaar dat ik tegenkwam, kwam ik ook deze  wensballon  tegen. Ik word daar altijd treurig van als ik zie hoeveel troep er van ons in de natuur terecht komt. Zo'n wensballon is ongetwijfeld heel lief bedoeld geweest, zie ook het prachtige rode hart en de mooie gouden kleur van de ballon. Dat zo'n ballon dan uiteindelijk in de natuur belandt is niet goed en d at geldt voor veel dingen die we laten slingeren in de natuur. Uiteraard ligt de ballon nu niet meer in de natuur maar heb ik hem mee genomen en thuis in de afvalcontainer gedaan. Ik bedacht dat het een goed voornemen zou zijn om het komende jaar nog wat meer te letten op troep in de natuur en dat zo mogelijk mee te nemen en thuis weg te gooien.

Dag 349 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Tja en dat je dan uitgerekend op de eerste sneeuwdag van deze winter niet op je post bent, dat overkwam mij vandaag. Geen sneeuwfoto derhalve van mijn hand, ik speel vandaag zelf een beetje vals want ik laat vandaag een foto van vrijdag zien. Toen ik ijshaar fotografeerde kwam ik ook dit kleine  zwammetje  tegen dat versiert was met  rijp . Zo dus toch wel een winters plaatje op deze mooie winterse dag.

Dag 348 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Vandaag werd ik vermaakt (en afgeleid) door een  gaai . Ik had afgelopen week een netje met pinda's gekocht eigenlijk bedoeld voor de koolmezen. Ik had reeds gezien dat het netje opvallend snel leger werd en vermoedde al dat daar een grotere vogel voor verantwoordelijk was. Vandaag bleek wie de dader was en ik moet zeggen dat ik dat leuk vind. Gaaien zijn prachtige vogels en het is prachtig om hun gedrag te z ien. Telkens werd er een pinda uit het netje gepeuterd en daarmee vloog hij weg om die elders op te peuzelen. Als hij een al door de mezen leeggehaalde dop trof,werd die op de grond gegooid. Op de foto zie je hem klaar zitten om de sprong naar het netje weer te maken. Ik zal hem lekker blijven verwennen en hoop als dank dan ook nog eens opnamen te kunnen maken bij wat betere lichtomstandigheden, nu moest ik de ISO enorm opdraaien en dat kun je toch wel zien. Zo blijft er altijd wel weer een wens over.

Dag 347 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Ik had me voorbereid op een heel koude dag, maar ik vond het nogal meevallen. Ja ik moest ramen krabben vanmorgen, maar dat was dan ook het enige ongemak met de kou. Het was eigenlijk maar een saaie dag wat weer betreft, tot het eind van de middag. De lucht werd steeds mooier en het namiddag- zonnetje gaf prachtig licht op de landschappen. Helaas was ik niet in de gelegenheid dat vast te leggen, maar ik genoot er wel van. Toen de zon steeds feller begon te schijnen werd het zelfs wat hinderlijk, want met zo'n laagstaande zon is het verdraaid lastig autorijden. Het slotakkoord van de dag was een prachtig ondergaande grote rode bol en een mooie kleurrijke lucht. Ik had alleen mijn mobieltje bij me, daar heb ik op weg naar huis deze opname mee kunnen maken.

Dag 346 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. De combinatie van de regen van de afgelopen tijd en de afgelopen nacht een paar graden vorst deed mij hopen op  ijshaar . Een bijzonder fenomeen dat in de winter soms te zien is. Het ontstaat (meestal) op afgevallen beukentakken. Onder invloed van schimmels wordt daar het vocht uit geperst en dat bevriest waardoor er ijshaar ontstaat. Ik vind het prachtig en geniet er telkens weer van als is het zien en g a er dan graag voor op de knieën. Het is super fragiel, als je er aan komt breekt het zomaar af, dus alleen kijken en niet aan zitten. Dus wie de kans heeft moet de komende dagen zeker even goed rondkijken in beukenbossen . 

Dag 345 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Zoals ik al heb vertelt ben ik bezig om mijn tuin zo vriendelijk mogelijk te maken voor de dieren. Dat doe ik ook door een insecten/dierenhotel. Allerlei dieren maken daar gebruik van,zoals bijen, spinnetjes, pissebedden en slakken.  Oude halfvergane takken en stammetjes zijn ook erg nuttig voor de beestjes, ze kunnen er in schuilen, eitjes leggen en veel dieren eten er ook van. Tot mijn verrassing kwam ik op zo'n stammetje geweizwammetjes tegen, dat is toch leuk om die in eigen tuin te treffen. De zwammetjes zijn ook nuttig want ze zorgen dat het hout verteerd en hoe meer vergaan, hoe zachter het hout wordt en hoe blijer de insecten daarvan worden. Een mooi voorbeeld van een mini eco-systeempje, alles heeft zijn nut en taak

Dag 344 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Deze dag was qua weer een stuk minder interessant dan gisteren vond ik. Het was heerlijk zonnig, waar veel mensen denk ik wel blij van werden. Het was echter ook wel saai met die strak blauwe lucht en er was ook weinig wind zodat het water wel een spiegel leek. De afgelopen dagen is er echt wel flink wat regen gevallen en dat is overal nog wel te zien. Zo zijn er overal nog plassen en die nodigden me uit om maar eens weer een foto te maken van spiegelingen in een waterplasje. Geen buitengewone foto, maar gewoon leuk om te doen. De komende dagen hoop ik op nachtvorst en wellicht een sneeuwbuitje, we zullen zien of het wat winters gaat worden.

Dag 343 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Het was vandaag r egenbogenweer , wellicht heb je er zelf ook wel eentje gezien. Ik zag er vanmiddag meerdere, evenals prachtige wolkenluchten en felle buien voorafgegaan door flinke opklaringen. Kortom heerlijk wisselvallig oer-Hollands weer dat ook nog eens heel fotogeniek is. Ik heb me er even een uurtje mee vermaakt en gelijkertijd een frisse neus gehaald.  Ik ben benieuwd wat de rest van de week zal brengen aan weersomstandigheden als de voorspellingen uitkomen zou er sneeuw kunnen komen, volgens mij zat de eerste natte sneeuw zelfs al in de buien van vanmiddag.

Dag 342 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Het weer was vandaag stukken aangenamer dan gisteren. Het maakt toch echt verschil als je af en toe ook nog even de zon ziet.  Je zou kunnen zeggen een dag met een lach en een traan wat het weer betreft. Deze foto geeft het wisselvallige weer van vandaag wel mooi weer. Een door de zon beschenen sierappeltje met een regendruppel van een bui die net voorbij is.

Dag 341 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Volgens mij kon het vandaag niet anders dan een foto met veel regendruppels te plaatsen. Tjonge wat een enorme buien waren er hier door de dag heen. Als dit zo een aantal dagen doorgaat wordt het grondwaterpeil toch weer wat opgekrikt. Met de vogelvoedertafel op de achtergrond is de regenfoto toch ook nog wel kleurrijk geworden en dat kon deze dag ook wel gebruiken.

Dag 340 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn. Net als gisteren ben ik vandaag amper de deur uit geweest.  Dus thuis mijn bezigheden weer gehad en voor een groot deel van de dag begeleid door deze muziek. Het is muziek voor de kersttijd van de Franse componist Marc-Antoine Charpentier.  Ik vind het fantastische muziek en kan er echt de hele dag naar luisteren, maar dan wel in deze uitvoering door Les Arts Florisants onder leiding van William Christie. Ik heb even op You Tube rondgekeken, maar de uitvoeringen die ik daar aantrof doen in mijn ogen helaas geen recht aan deze prachtige muziek, ik kan dus niet laten horen waar ik zo van geniet. Overigens ben ik ook wel nieuwsgierig wat jullie favoriete kerstmuziek is.