Natuurkieker Natuur en Welzijn

Ik was op stap om bloemetjes te fotograferen, waaronder de bosanemoontjes. Dat is ook gelukt hoor en ik heb me daar een aantal uren prima mee vermaakt. Toen ik terug naar huis reed bedacht ik dat ik nog maar even langs een plekje moest gaan waar ik regelmatig reeën zie. Maar in plaats van een ree stond ik onverwacht oog in oog met een prachtige heer fazant ( Phasianus colchicus). Fazanten zijn geen inheemse dieren maar hier al eeuwen geleden gekomen. Men denkt dat de eerste fazanten al door de Romeinen naar Nederland zijn gebracht. Later zijn er nog meer fazanten ingevoerd. Van oorsprong komt de fazant voor in de Kaukasus en Azië. In Nederland is het een vogel die graag geschoten wordt door jagers en tot 1993 werden er voor de jacht ook steeds nieuwe fazanten uitgezet. Dat uitzetten van fazanten is nu verboden, alhoewel het illegaal nog wel eens schijnt te gebeuren. De fazanten zijn nog steeds een geliefd wild bij jagers en het viel me op dat er op inernet meer informatie is ov...

Een paar weken geleden werd ik benaderd door Stan die me vroeg of ik mee wilde op zoek naar adders en de zwarte specht (Dryocopus martius). Nu staat de zwarte specht al een tijd je op mijn wensenlijstje en adders vervelen me ook nooit dus dat leek me een prima uitnodiging. Daarnaast is het altijd leuk om met een andere natuurliefhebber op stap te gaan. Als eerste gingen we op zoek naar de zwarte specht. Onderweg naar ons doel hoorden we diverse vogels fluiten, waaronder diverse mezen en een zanglijster. Op de plek waar we de zwarte specht dachten te kunnen verwelkomen stelden we ons op en was het wachten geblazen op de dingen die zouden komen. Onderwijl zagen we twee paartjes Nijlganzen in de lucht mot maken met elkaar en vermoedelijk hadden ze allemaal een oogje op het buizerdnest dat zich daar bevond. Maar hoe we ook keken de kale boom bleef leeg. Helaas geen zwarte specht die zich wilde melden, vermoedelijk hebben we hem wel gehoord. Er vlogen wel een aantal grote bonte spechte...

Reeën (Capreolus capreolus) zijn niet zeldzaam, maar dat wil nog niet zeggen dat je ze daarom iedere zo maar tegen komt. Er zijn van die vaste plekjes waarvan ik weet dat de kans redelijk groot is om er reeën aan te treffen. Als ik in de buurt van zo'n plek kom kijk ik altijd even of er dan ook toevallig een paar lopen. Vorige week zondag had ik geluk en zag ik inderdaad een aantal reeën. Een stukje grasland omzoomt met bomen en struikgewas waar de reeën in kunnen schuilen en wegvluchten bij gevaar. Een ideaal plekje voor deze mooie kleinste hertensoort in ons land. Drie reeën zag ik in eerste instantie lopen en ze waren druk aan het eten en even later kwam zich een vierde ree bij het groepje aansluiten. Ik kon ze vanuit de auto bekijken en fotograferen en ze leken zich in eerste instantie niet bewust van mijn aanwezigheid. Naast drie volwassen vrouwtjes was er een jong van vorig jaar bij die duidelijk kleiner was zoals op bovenstaande foto's te zien is. ...

Tot de mooie lentebodes mag je ook de wilgen rekenen, eerst vol met mooie zachte witte katjes en vervolgens veranderen die katjes in een heerlijke snoepwinkel voor vele insecten. Naast de voorjaarsbloeiers als sneeuwklokjes en bijvoorbeeld krokussen zijn de bloeiende wilgen van groot belang voor voorziening van voedsel voor ander andere bijen en hommels in de vroege lentetijd. Als je op een mooie zonnige dag onder een bloeiende wilg gaat staan zie je dat het een komen en gaan is van insecten. De haren aan hun poten hangen vol van stuifmeelkorrels als ze de boom weer verlaten. Het geluid van het gezoem van bijen en hommels geeft nog een extra lentegevoel vind ik. Net als het gejodel van wulpen laten ook de bijen horen dat het weer lente is. De insecten zijn blij met bloeiende wilgen maar zelf word ik er ook ieder jaar weer blij van als ik die bomen weer vol met katjes zie zitten. Het is prachtig om te zien en ik krijg dan een onbedwingbare neiging om er foto's van t...

Vaste volgers weten inmiddels wel dat ik de afgelopen winter extra aandacht heb besteed aan mijn voederplek. Naast een aantrekkelijke plek voor vogels om te komen eten, heb ik dit jaar de voederplek zo natuurlijk mogelijk ingericht om zo mooiere foto's te kunnen maken. Ik heb veel plezier beleefd aan deze voederplek en er heel wat uurtjes al kijkend en fotograferend bij doorgebracht. En nog steeds is het een mooie fotografieplek, die ik nu in lentesfeer heb gebracht. Eigenlijk zou de voederplek inmiddels wel opgeruimd kunnen worden, maar er wordt nog volop gebruik van gemaakt en het is nog steeds fijn om er even te fotograferen. In de winter heb ik de voederplek ook een paar keer veranderd en nu bedacht ik dat het leuk zou zijn om het geheel wat op te fleuren met voorjaarsbloemetjes. En zo dus bijvoorbeeld huismussen (Passer domesticus) tussen de narcissen en viooltjes. De Spreeuwen (Sturnus vulgaris)zijn vast in de buurt bezig met een nest want ze komen samen nog ...