Natuurkieker Natuur en Welzijn

Het is ieder jaar fijn als de lente weer is aangebroken, prachtig hoe overal bloemetjes verschijnen, langzaam meer groen verschijnt en uit allerlei hoeken en gaten weer dieren tevoorschijn komen. Dit jaar boffen we dan ook nog eens met reeks prachtige zonnige dagen. In deze blog een aantal momenten die mij een lentegevoel geven. Ieder jaar kijk ik uit naar de adders, ik blijf het fascinerende dieren vinden en geniet er ieder jaar opnieuw van om ze weer te kunnen zien. Deze mooie dame heb ik een aantal keren kunnen bewonderen, lekker zonnebadend om zo op temperatuur te komen. Het is regelmatig best lastig om foto's te maken, want vaak zitten ze deels verscholen in de begroeiing, maar met wat geduld is het toch weer gelukt om wat opnamen te maken. Niet alleen adders komen weer uit hun winterverblijf maar ook bijvoorbeeld de levendbarende hagedis. Op zo'n boomstammetje vallen ze amper op met hun enorme schutkleur, bovendien zijn ze ook nog eens klein. Het is e

Het is al een tijdje geleden dat ik aandacht heb besteed aan een natuurfenomeen dat sterrenschot of ook wel heksensnot wordt genoemd. In 2011 maakte ik daarover deze blog . Er wordt me regelmatig wat gevraagd over sterrenschot, dus het leek me een goed plan om er opnieuw aandacht aan te geven, te meer daar ik het zelf een tijdje geleden ook weer eens tegen kwam. Wat is sterrenschot of heksensnot nou eigenlijk? Aan de merkwaardige Nederlandse benamingen kun je wel afleiden dat men er vroeger in ieder geval absoluut geen idee van had, dus de fantasie vierde hoogtij. De naam sterrenschot is afkomstig van het idee dat de gelei-achtige klonten overblijfsels zouden zijn van vallende sterren. Ook tot de verbeelding sprekend is de naam heksensnot, een naam die ontstond vanuit het idee dat er wellicht een verkouden heks op haar bezemsteel was overgevlogen. Maar wat is het gelei-achtige goedje, dat nog steeds sterrenschot of heksensnot wordt genoemd, dan wel? Sterrenschot is het o

In deze blog wil ik aandacht vragen voor twee boeken met heel verschillende onderwerpen, maar ze hebben wel gemeen dat de schrijvers de opbrengst van hun boek willen besteden aan een goed doel. Het eerste boek heeft als titel "Is het gisteren of vandaag" en is geschreven door Trijnie Lucht. Bij dit boek werd ik betrokken voordat het werd uitgegeven. Ik kende Trijnie niet, maar eind vorig jaar kreeg ik een mailtje van haar met de vraag of ze enkele van mijn foto's zou mogen gebruiken voor een boek dat ze aan het schrijven was over het dementieproces van haar inmiddels overleden moeder. Ik vond het mooi dat ze juist mijn foto's had uitgezocht voor zo'n bijzonder en persoonlijk verhaal, dus uiteraard wilde ik de gevraagde foto's graag ter beschikking stellen. De foto van de omslag is dus van mij, Trijnie schrijft daarover in haar boek: Het sneeuwlandschap op de afbeelding staat symbool voor de verstilling bij dementie. De mens keert naar binnen om i