Natuurkieker Natuur en Welzijn

De herfst vind ik een prachtig seizoen, er is zoveel te zien en te beleven en vooral ook de herfstkleuren zijn fantastisch. Ik geniet er ieder jaar opnieuw van als de bomen zich weer in herfstkleuren hullen. De herfst nodigt uit om een fijne wandeling te maken, heerlijk te fotograferen en ook om creatief bezig te zijn met herfstmaterialen. De Amberboom is een van de boomsoorten die in de herfst uitbundig gekleurd is. Prachtige warme tinten van geel tot dieprood. Ik wil dan al die bladeren wel oprapen en verzamelen, tja dat kan natuurlijk niet, maar ik neem er altijd wel even een paar mee die ik thuis nog even kan bewonderen. Ook kan ik het niet laten om dan  een foto van zo'n mooi gekleurde boom te maken. Onlangs zag ik dat Hannie   heel fraaie bloemen maakte van herfstblad, dat leek mij ook heel leuk om te doen en dus heb ik een middagje les gehad in herfstbladbloemetjes maken... Het maken van de herfstbladbloemetjes gaat volgens de werkwijze zoals j

De Witte Venen is een mooi natuurgebied in Drenthe, een gebied waar je vaak heerlijk kunt rondstruinen zonder veel mensen tegen te komen. Het is een afwisselend gebied met veel vennen en plassen, graslanden, bosjes en struweel. Op 20 september heb ik er weer eens een aantal uren heerlijk rondgedwaald. Grote zilverreiger Dodaars Nijlgans met jongen Het water trekt het hele jaar veel vogels aan, wel lastig trouwens om de vogels van redelijk dichtbij te kunnen bekijken en fotograferen, want rondom het water is het nogal open en dus zien de vogels je al van verre aankomen. Het zou een prachtige plek kunnen zijn voor een kijkhut. Nu waren er vele wilde eenden, grauwe ganzen, opvallend veel dodaars, ik heb er zeker acht geteld, verder vijf grote zilverreigers en er was nog een gezinnetje nijlganzen met nog tamelijk kleine jongen. Bloedrode heidelibel bloedrode heidelibel Het was een mooie vrijwel windstille ochtend waarbij de aanwezige mist langzaam plaats maak

Al weer een tijd geleden, op 20 augustus, kwam ik een jonge blauwe reiger (Ardea cinerae) tegen die druk naar voedsel aan het zoeken was. Hij leek zich helemaal niets van mijn aanwezigheid aan te trekken en dat gaf me de kans om hem uitgebreid te bekijken en te volgen bij zijn bezigheden. De jonge blauwe reiger had een plekje gezocht bij een weiland met koeien. Het leek wel of hij even twijfelde om zich te gaan vermommen als zijn kleine neef de koereiger (Bubulcus ibis), maar uiteindelijk keerde hij toch de koeien de rug toe en richtte zich op het vinden van voedsel. Hij bleek al een uitstekend jager te zijn, het is toch best verbazingwekkend dat zo'n jong dier dus precies weet hoe hij te werk moet gaan en zich zelfstandig van voedsel kan voorzien. Binnen de kortste keren had hij een muisje opgemerkt en met een bliksemsnelle beweging met zijn lange dolkvormige snavel had hij het arme diertje te pakken en was het hap-slik-weg met het muisje.                    

Eigenlijk was het op 28 september mijn bedoeling om eens even op zoek te gaan naar paddenstoelen. Echter op de plek waar ik ging kijken was niks te vinden waar ik wat mee kon en ik besloot daarom ergens anders mijn geluk te beproeven en daar gewoon te kijken wat mijn pad zou kruizen. Ik liep een paadje op en zag meteen al wat icarusblauwtjes vliegen en ik hoorde sprinkhaantjes tsjirpen en warempel hoorde ik ook nog een groen specht lachen, hier zou ik me wel even vermaken. Terwijl ik rustig rond speurde zag ik opeens een knalgeel vlindertje, het zou toch niet... maar jawel het was een oranje luzernevlinder! Die vind ik zo mooi en ik had ze het hele jaar nog niet kunnen ontdekken, dus alle hens aan dek en achter deze gele schoonheid aan. Oranje luzernevlinders komen in Nederland voor als trekvlinder, vorig jaar was er een echte invasie van deze vlindersoort. Ik heb van deze vlinder toen voor het eerst een fotoserie kunnen maken, nog een hele kunst want het zijn ruste