Dag 202 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn
Dag 202 van mijn 365 dagenproject van Natuurkieker Natuur en Welzijn.
Ik had even hoop dat ik heel blij een foto kon laten zien van een natgeregende tuin. Maar zoals vaak gebeurt bij buien, maken ze opeens een bocht als ze bij mijn woonplaats in de buurt komen, dus helaas nog steeds heel droog hier en slechts een paar druppeltjes regen gehad.
Dus wordt het vandaag de struiksprinkhaan die ik vanmorgen tegenkwam in huis. Het schijnt dat deze sprinkhaantjes naar binnen gaan in huizen.
Uiteraard heb ik het beestje weer naar buiten gebracht. Na het voorzichtig in een potje te hebben gevangen heb ik het weer buiten gezet.
Als tegenprestatie moest het diertje wel even fotomodel zijn. Het verblijf in huis zonder voedsel had het diertje blijkbaar hongerig gemaakt want het stortte zich gretig op een blad van de clematis. Dat gaf mij een goede gelegenheid om er even een foto van te maken.
Ze hebben normaal gesproken een nogal verborgen levenswijze, ze hebben ook een enorme schutkleur. Toen ik een uurtje later nog eens ging kijken kon ik het diertje echt niet meer terugvinden,maar gelukkig is de foto er nog wel.
Ik had even hoop dat ik heel blij een foto kon laten zien van een natgeregende tuin. Maar zoals vaak gebeurt bij buien, maken ze opeens een bocht als ze bij mijn woonplaats in de buurt komen, dus helaas nog steeds heel droog hier en slechts een paar druppeltjes regen gehad.
Dus wordt het vandaag de struiksprinkhaan die ik vanmorgen tegenkwam in huis. Het schijnt dat deze sprinkhaantjes naar binnen gaan in huizen.
Uiteraard heb ik het beestje weer naar buiten gebracht. Na het voorzichtig in een potje te hebben gevangen heb ik het weer buiten gezet.
Als tegenprestatie moest het diertje wel even fotomodel zijn. Het verblijf in huis zonder voedsel had het diertje blijkbaar hongerig gemaakt want het stortte zich gretig op een blad van de clematis. Dat gaf mij een goede gelegenheid om er even een foto van te maken.
Ze hebben normaal gesproken een nogal verborgen levenswijze, ze hebben ook een enorme schutkleur. Toen ik een uurtje later nog eens ging kijken kon ik het diertje echt niet meer terugvinden,maar gelukkig is de foto er nog wel.
Hoi Coby,
BeantwoordenVerwijderenDag 199 t/m 202: Zo'n struiksprinkhaantje hadden wij ook in huis, al wist ik niet dat hij zo heet.
De kwikstaart op de meeuw lijkt wel een photoshop resultaat. Bijzonder om dat in het wild te zien.
Heideblauwtjes zijn prachtige vlindertjes. Je hebt kunnen zien op mijn blog dat ik ze ook een heleboel gezien heb in de Achterhoek. In het westen ontbreken ze.
Groet, Kees
mooi beestje deze struiksprinkhaan, net even iets minder opvallend dan de grote broer..de grote groene sabel sprinkhaan. Deze gaat met zijn kleur helemaal op in de omgeving.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Ghita