Volop muizen voor de jonge torenvalken

Er zijn dit jaar volop muizen en dat is natuurlijk goed nieuws voor dieren die muizen op hun menu hebben staan. De familie torenvalk die ik wekenlang heb gevolgd maakte ook gretig gebruik van het grote aanbod van muizen. In het eerste blog heb ik de eerste beelden laten zien van nog heel kleine torenvalkjes. In deze tweede blog over de torenvalken zullen we zien hoe het verder ging.

Nadat ik op 5 juni voor het eerst bij de torenvalken had gezeten, ben ik er op 8 juni opnieuw naar toe geweest. De eerste keer had ik met zekerheid twee jongen gezien en ik had een vermoeden dat er toch tenminste drie of  vier jongen in de nestkast zaten. Ik vond het best spannend dat ik niet wist hoeveel jonge torenvalken er precies waren. Iedere keer als er weer kleine donskopjes te zien waren probeerde ik ze weer te tellen en raakte steeds meer overtuigd dat er zeker vier jonge torenvalken waren.

Zelfs na drie dagen kon je al zien dat de jonge torenvalken al iets gegroeid waren en was zichtbaar dat heel voorzichtig de eerste echte veertjes begonnen te groeien. In deze periode hebben de jonge vogels natuurlijk heel veel energie nodig om te kunnen groeien. Het mannetje en vrouwtje torenvalk vlogen dan ook af en aan met vooral muizen en zoals hierboven te zien is ook een heel enkele keer een vogeltje. Het was fijn te merken dat de torenvalken gewoon hun gang gingen en dat mijn aanwezigheid ze niet echt verontrustte, werkelijk een uitkomst om gebruik te kunnen maken van een tentje.

De plek waar de torenvalkenkast staat wordt grotendeels omzoomt met bomen en die waren een geliefde uitkijkplek van het torenvalkenpaar. Ze namen er ook vaak even plaats als ze een muis hadden gevangen. Eenmaal ging pa torenvalk er zitten en het leek er op dat hij de muis lekker zelf op wou eten. Maar o wee hij werd bespeurd door ma torenvalk die zich als een kamikazepiloot op het mannetje stortte en vervolgens de muis opeiste. Het mannetje verloor de korte, heftige strijd en ging nog even bovenop een tak zitten uit hijgen voor hij de aftocht blies. En mevrouw torenvalk zat lekker te smikkelen van de forse muis. Het vrouwtje is sowieso een stuk feller dan het mannetje en bracht deze dagen zo te zien ook zelf meer muizen naar de jongen dan het mannetje, ik weet niet of dat altijd zo is, maar het viel wel op.

Op 13 juni ging ik opnieuw een paar uurtjes naar het torenvalkengezin en er werd weer keihard gewerkt door de ouders om de hongerige jongen van voedsel te voorzien. Ik zat er nog maar amper toen ma torenvalk er al weer aan kwam met een dode muis. Natuurlijk wilde ik dat moment ook weer vastleggen, het vrouwtje had onmiddellijk in de gaten dat er iets anders was aan het tentje dan de dagen er voor. Ze keek met een felle blik recht in de lens om te kijken waar het geklik vandaan kwam. Vervolgens vloog ze na even goed gekeken te hebben recht op de tent af om vervolgens vlak voor de tent af te draaien. Echt een imponerende actie, maar verder bleef ze overigens gewoon heen en weer vliegen naar de nestkast.

Ik zag dat er inderdaad vier jonge torenvalken waren, maar ontdekte tot mijn verrassing dat er ook nog een vijfde was en vrijwel zeker ook een zesde jong! De jonge vogels waren al weer flink gegroeid en zouden inmiddels drieënhalf tot vier weken oud moeten zijn. De veren waren al een stuk groter en er werden al verwoede vliegoefeningen gedaan. Vrouwtje torenvalk bracht maar weer eens een lekkere muis en ja waar er gegeten wordt moet er natuurlijk op een gegeven moment ook wel eens gepoept worden. Een vermakelijk tafereel waar je op kunt zitten wachten als je een staartje boven de rand van de nestkast ziet verschijnen.

Ook pa torenvalk hielp goed mee met het aanbrengen van voedsel voor zijn kinderen. Als er zoveel hongerige bekkies gevuld moeten worden is er ook flink werk aan de winkel. Maar zoals gezegd is het een goed muizenjaar en daar profiteerden deze torenvalken enorm van. En ook ik profiteerde er graag van want het fotograferen van ouders die een muis komen brengen voor hun jongen was toch wel een van mijn wensen. Het is toch prachtig hoe dit mannetje eerst even mooi met zijn prooi op het dak zit voor hij het aanbied aan zijn jongen.
In een volgende blog zullen we zien hoe het verder zal gaan met deze torenvalkenfamilie.