Geoorde fuut met jong

Ik ging vrijdag 30 mei eigenlijk op stap om eens even te kijken hoe het ging met de kokmeeuwenkolonie die ik vorig jaar wekenlang heb gevolgd. Op een plek waar kokmeeuwen broeden zijn heel vaak ook geoorde futen (Podiceps nigricollis) aanwezig, zij maken dankbaar gebruik van de waakzaamheid van de kokmeeuwen.
De kokmeeuwen waren inderdaad weer massaal aanwezig om te broeden, daar komt ook nog wel een blogje van, maar er verscheen tot mijn verrassing ook een geoorde fuut met een jong en dat wil ik wel heel graag eerst even laten zien.

Geoorde futen zijn  prachtige kleine futen waarvan de volwassen dieren in het zomerkleed fraaie kenmerkende gele kopveren hebben die waaiervormig aan weerszijden van de kop zitten als oren.
Ze zijn lang niet zo talrijk als de gewone fuut (Podiceps cristatus) maar in Drenthe kun je ze in diverse natuurgebieden tegenkomen waar ze broeden in vennen. Vorig jaar zag ik voor het eerst baltsende geoorde futen, maar van geoorde futen met jongen had ik nog nooit een mooie serie kunnen maken.

Terwijl ik me bezig hield met de kokmeeuwen (Larus ridibundus) zag ik opeens vlakbij een jonge vogel verschijnen die ook weer even snel achter rietpollen verdwenen was. Ik wist meteen dat het een jonge geoorde fuut moest zijn en ben gaan wachten tot hij weer zou verschijnen. En mijn geduld werd beloond want na een kwartiertje kwamen moeder en kind geoorde fuut tevoorschijn en lieten zich uitgebreid bekijken en fotograferen. Je kunt op bovenstaande foto's ook goed zien dat een volwassen dier felrode ogen heeft terwijl het jong nog donkere ogen heeft.

Geoorde futen leggen meestal drie tot vier eieren en hebben eenmaal een legsel in het broedseizoen dat loopt van maart tot juli. Dit dappere kleine donsje was blijkbaar enig kind, geen idee of er meer jongen geweest zijn maar nu had de ouder alleen zorg voor dit jong. En die kreeg eten genoeg want op een gegeven moment weigerde hij eten aan te nemen en werd vervolgens een hele tijd alleen gelaten terwijl zijn moeder op stap was. Zo tegen een rietkraag zie je met het blote oog trouwens amper het jong zitten, het was dat ik wist waar hij zat, anders zou ik hem nooit zomaar gezien hebben.

Het was al lange tijd een wens om eens een mooie serie te kunnen maken van een fuut met jonkies op de rug. Tot nu toe was die wens maar niet van mijn wensenlijstje te strepen, zelfs met "gewone" futen lukte het niet. En dan nu zomaar op zo'n zonnige vrijdagmiddag is het onverwacht dan toch gelukt om een leuke serie te maken en niet te vergeten ook kunnen genieten van dit aandoenlijke tafereel.

Af en toe was moeder fuut het wel zat om met het jong op haar rug rond te zwemmen, het jong kon ook prima zelf zwemmen. Het duurde echter steeds maar even of het jong probeerde toch weer bij zijn moeder op de rug te klauteren. Hoe ze ook ronddraaide en tegenwerkte, het lukte haar niet om het jong van zich af te houden. Een mooi spektakel om naar te kijken, maar ik heb er helaas geen goede foto's van overgehouden. Het leukste is natuurlijk wel als het jong bij een ouder op de rug zit en dus was ik eigenlijk wel blij met het vasthoudende jong want zo kreeg ik volop kans voor dit soort plaatjes.

Urenlang heb ik kunnen genieten van dit prachtige duo en ben heel blij met deze serie. Heel bijzonder hoe ze vrijwel voortdurend in zicht bleven en ook niet wegdoken als er fietsers afstapten en druk pratend en gebarend langs de oever kwamen staan. Dat had ik ook wel eens anders meegemaakt met de geoorde futen maar nu leek alles mee te zitten. Toen ik aan de hand van de foto's keek hoe lang ik daar aan de kant had gezeten bleek dat ik ruim drie uur had zitten genieten van deze kleine futensoort. En daarnaast ook van de kokmeeuwen die al die uren krijsend en wel hun aanwezigheid wel duidelijk hadden gemaakt. Ook van de kokmeeuwen heb ik fraaie series kunnen maken maar dat komt nog wel in volgende blogs.