Libellen en juffers

Het is werkelijk voortdurend kiezen waar ik een blog over wil maken. Zoveel mooie dingen zijn er nu te zien en ik kan me ook nooit inhouden als ik in de natuur ben. Ik wil alles zien en eigenlijk ook overal wel foto's van maken. Zo heb ik me 1 juni bezig gehouden met macrofotografie, ik heb daar al een blog vol icarusblauwtjes van laten  zien. In deze blog komen een paar algemene soorten libellen en juffers aan bod.

Zo zag ik diverse viervlekken (Libellula quadrimaculata), mooi getekende libellen die algemeen voorkomen en de moeite waard zijn om te fotograferen. Het fotograferen van libellen valt overigens niet altijd mee want vaak vliegen ze onrustig een en weer om te foerageren en hun territorium te verdedigen. Maar soms heb je geluk en kom je een pas uitgeslopen libel tegen die nog aan het opdrogen is. Zo'n libel kan nog niet vliegen is is daarom goed te benaderen, een uitgelezen kans voor mooie foto's.

Ik zag ook vrouwtjes gewone oeverlibel (Orthetrum cancellatum), die zie je vaak op een zanderig stukje grond zitten. Dat zijn prima plekjes voor ze om lekker op te warmen in de zon. Vaak zitten ze ook op wandelpaden, als daar ook planten groeien, zijn de libellen bijna niet te zien en zie je ze pas als ze opvliegen omdat je er bijna op trapt. Bovenstaande oeverlibellen zijn vrouwtjes, de mannetjes van de gewone oeverlibellen hebben een blauwe lichaamskleur.

Ook de kleinere en slankere juffers vind ik altijd leuk om te fotograferen. Ik wil graag zoveel mogelijk de naam weten van datgene dat ik fotografeer en ik moet zeggen dat ik daar met libellen en juffers nog wel eens knap lastig vind. Ik heb weliswaar een libellenveldgids, maar hebben libellen en vooral ook juffers, diverse kleurvariatie die helaas niet allemaal in de veldgids staan. Door ze veel te fotograferen en thuis weer goed de foto's te bekijken en bijvoorbeeld ook te kijken op waarneming.nl leer ik het wel steeds beter te herkennen. Het lantaarntje hierboven is een van de meest eenvoudig te herkennen juffertjes met het gekleurde eindje aan het verder donkere achterlijf.

Met natuurfotografie heb je het altijd te doen met zoals de omstandigheden zich aandienen. Zo kunnen de libellen verstopt zitten tussen de gewassen, maar met wat geluk kun je het ook treffen dat ze mooi vrij zitten. Deze juffer zat ook best op een leuk plekje en was het even mooi spelen met de scherptediepte. Het is volgens mij trouwens een vrouwtje grote roodoog (Erythromma najas) een soort waarbij de mannetjes mooie opvallende rode ogen hebben maar het vrouwtje bruine ogen heeft. Voor een vrouwtje dus een weinig toepasselijke naam.

Het was echt de dag van de viervlekken, diverse net uitgeslopen exemplaren waren er te vinden. Ik heb er dan ook diverse voor de lens gehad. Geen spectaculaire foto's maar wel fijn wat gerommeld met de macrolens en overigens ook met de 300 mm lens. Bij vlinders en insecten gebruik ik ook graag de 300 mm vooral als de diertjes slecht te benaderen zijn. Ook beide bovenstaande foto's zijn gemaakt met de 300 mm lens. 

Tot besluit nog een paar foto's van de viervlek tussen de grashalmen. De achtergronden zijn bij deze foto's redelijk druk, maar ik vind de kleuren wel heel mooi passen bij de libel.

Ook kun je bij deze foto's mooi zien hoe prachtig de vleugels zijn als zo'n libel net uit zijn larvenhuidje is gekropen. Alles nog gaaf en blinkend en nog geen rafeltjes of andere mankementen, een ideaal fotomodel.