IJshaar en wilde en kleine zwanen

Er werd voorspeld dat er 's nachts vorst zou komen en dat  daarna 8 januari een prachtige zonnige winterdag zou worden. Alle reden om eropuit te willen trekken. Er stond nog ijshaar op mijn wensenlijstje en met de vorst die er werd verwacht leek de kans om dat prachtige winterfenomeen te zien bijzonder groot. Ook kreeg ik de tip dat er een groep van wel honderd wilde en kleine zwanen in de buurt verbleef en ook daar zou ik graag even van willen genieten.

Op tijd op stap die morgen om eerst maar eens op zoek te gaan naar het ijshaar. Een prachtig, niet alledaags winterverschijnsel, dat je bij de juiste weersomstandigheden kunt aantreffen. Als je het eenmaal gezien hebt, of als je er wel eens foto's van hebt gezien dan hoop je er iedere winter opnieuw op om het met eigen ogen te kunnen zien, althans zo vergaat het mij. Ik was dus heel blij dat het deze dag ook aanwezig bleek te zijn.

Naast de juiste weersomstandigheden met een paar graden vorst en voldoende luchtvochtigheid, moet je ook op de juiste plek zijn. IJshaar kom je tegen in de oudere beukenbossen, waar het op afgebroken takken te vinden is. Het ijshaar komt alleen tevoorschijn uit het kale hout, takken of gedeelten van de takken waar de bast verdwenen is. Je kunt dat op bovenstaande foto's ook heel goed zien.

Het ijshaar is bijzonder fotogeniek en aan ieder takje waar het zit, heeft het weer een geheel eigen vorm. Om in "haar"-termen te blijven zou je kunnen zeggen dat er heel wat soorten kapsels van het ijshaar zijn te vinden. Zo heb je bijvoorbeeld sluikhaar, haar met veel krulletjes en als de zon er op schijnt haar met highlights. Je blijft aan het fotograferen met het ijshaar en ik zou met gemak de hele

blog ermee kunnen vullen, maar er was nog meer moois.

Ik vind het ook boeiend om ijs op bevroren plasjes te fotograferen.Soms is er niet zo heel veel interessants te vinden, maar er zijn ook plasjes waar echt heel mooie patronen in voorkomen. Hier waren verschillende plasjes en eentje was echt prachtig. Heel mooie kleuren door het blad dat er in vastgevroren zat en ook fraaie vriespatronen. Hierbij twee foto's van het bewuste waterplasje.

En na al het ijskoude moois was de koek nog niet op want ook de zwanen lieten zich massaal zien. Wilde en kleine zwanen horen voor mij toch ook echt bij de meest mooie natuurbelevingen die je in de winter kunt meemaken. Zwanen zijn zijn grote elegante dieren en als er dan zoveel bijeen zijn is dat behoorlijk indrukwekkend. Maar naast hun uiterlijk vind ik het getrompetter van wilde zwanen ook echt geweldig evenals trouwens het geluid van de kleine zwanen, die een wat bescheidener geluid voortbrengen.

De zwanen hadden hier overnacht en nu werden de verenpakken uitgebreid gepoetst en er werd luidruchtig gecommuniceerd. Telkens vormden zich groepjes en aan het luider worden van hun geroep,kon je telkens wel voorspellen dat er weer een groepje zwanen zou vertrekken naar een plek waar ze zouden kunnen foerageren. Echt genieten om dat allemaal te zien en te horen en een heel spektakel als er weer een groepje opsteeg en al trompetterend  uit het zicht verdween.