Jonge gansjes omdat het zo leuk is...

Ik heb al heel wat blogs met schattige gansjes voorbij zien komen en ik moet zeggen, ik kan er nooit genoeg van krijgen. Ieder jaar geniet ik er weer evenveel van en kan ik het niet laten om er zelf ook foto's van te maken. Het allerleukste vind ik de heel kleine, nog volop donzige gansjes en dankzij een tip van Hannie heb ik me inderdaad weer een uurtje met dat kleine grut kunnen vermaken.

Ik trof een klein gezinnetje grote Canadese gans met vier pulletjes. Ze waren niet echt blij met mijn komst en bleven in eerste instantie toch behoorlijk ver weg. Maar het was al leuk om ze zo even gade te slaan en te zien hoe de beide ouders waken over hun kleintjes. Ik weet niet of er al een aantal jongen geroofd waren of dat het in dit geval gewoon een klein gezinnetje was.

Dit was een stoer klein gansje die blijkbaar dol was op het water, hij dook onder water en kwam dan druipend weer boven. Grappig dat die beestjes dat, zo klein ze ook zijn, gewoon kunnen. Een grote mond opzetten had hij ook al geleerd. Ik vind het geluid dat volwassen grote Canadese ganzen maken bepaald geen aangenaam geluid, maar om dit kleintje moest ik wel lachen.

Pa en ma gans hielden mij nauwlettend in de gaten en sommeerden kun kinderen om dichtbij hen te blijven. Er zaten ook vissers aan de kant, dus je zou denken dat ze al aan mensen gewend waren, maar een mens die een camera op ze richt is dan blijkbaar toch weer enger. Als ze zo dicht bij een volwassene zwemmen zie je ook hoe klein ze nog zijn. Ik verbaas me er trouwens over hoe snel zulke jonge ganzen groeien, het is maar even en dan is het echte donzige er al weer van af en worden het van die toch ook wel grappige pubergansjes.

Languit op de wallenkant genoot ik van dit kleine gezinnetje. Vaak zijn er nog veel meer ganzenfamilies maar ik zag nu niet meer paartjes met kleintjes. Wie weet komt dat nog want er waren wel meer volwassen dieren en wellicht zaten er nog paartjes met jonge gansjes in een plas verderop maar daar heb ik geen kijkje genomen. Ik kom ogen te kort in deze lentetijd en ik vind het  leuk om wat extra tijd te besteden op eenzelfde plek. Het is mooi om te zien dat die kleine gansjes, als je er goed op let, allemaal verschillend zijn. Dat zijn dingen die opvallen als je wat langer de tijd neemt om ze te observeren en zo boeiend om te zien.

Nog een paar opnamen van de kleine pulletjes, ik had gehoopt dat ze iets minder achterdochtig zouden zijn. Nu bleven ze eerst wat op een afstand en daarna kwamen ze met een vaartje bij me langs zwemmen om uit eindelijk onder een brug door uit zicht te verdwijnen. Zo blijven er altijd wel weer wensen en is er steeds weer opnieuw een reden om er op uit te gaan. Deze kleine gansjes zullen er volgend jaar als alles goed gaat er zo uitzien als hun ouders. Als je de zorgzaamheid van hun ouders ziet moet dat wellicht goed komen, hoewel er vooral nu ze nog zo klein zijn nog veel gevaren voor ze zijn.