De meerkoet is boos op haar kinderen
In deze blog aandacht voor jonge meerkoeten, niet die nog heel kleine aandoenlijk lelijke jonkies met hun kale koppie en gele sprietjes, maar de al wat grotere zeg maar puber-meerkoetjes.
Meerkoeten hebben een aantal heel diverse verschijningsvormen voordat ze er net zo uit zien als hun ouders. Ze hebben ook heel wat te leren voor ze zich zelfstandig kunnen redden en in deze blog wordt een aantal pubers hardhandig duidelijk gemaakt dat ze voor hun eigen eten moeten gaan zorgen.
Maar ik begin toch met een paar foto's van nog heel kleine jonge meerkoetjes afkomstig van deze blog. Nog zeer afhankelijke diertjes zijn het hier en het is mooi om te zien hoe zorgzaam de ouder is. Dat zorgzame van de ouders verdwijnt echter als de jonge meerkoeten groter worden, het gaat er dan af en toe stevig aan toe bij de opvoeding, zoals hieronder wel zal blijken.
Ik stond bij een gezinnetje meerkoet te kijken toen twee jonkies een van hun ouders in zicht kregen. Een van de jonge meerkoeten begon meteen te bedelen om voer. De volwassen meerkoet ging recht op het bedelende jong af, maar niet om hem op zijn wenken te bedienen. In tegendeel, het jong werd even stevig bij zijn kop gegrepen en hardhandig heen en weer geschud. Het is duidelijk dat het jong niet blij was en het andere jong zie je verstijfd van schrik alles aanschouwen.
Beteuterd keken de twee jonge meerkoeten vervolgens stilletjes rond, blijkbaar toch behoorlijk onder de indruk van de boosheid van hun vader of moeder. En het leek er op dat ze elkaar weer opzochten om steun en troost bij te zoeken bij elkaar.
Het leek even alsof de rust weergekeerd was maar plotseling kwam de volwassen meerkoet er weer aangesneld. De beide pubers waren het stevige optreden nog niet vergeten en stoven alle kanten op om aan een tweede afstraffing te ontkomen. Dat ging gepaard met veel kabaal en enorme waterverplaatsing. Spectaculair om te zien maar doordat het zo onverwacht en snel gebeurde, zijn helaas niet alle foto's goed scherp maar ze geven wel goed weer hoe groot de paniek bij de beide jonge vogels was.
Gelukkig keerde voor de beide jonge vogels hierna echt de rust terug. Pa of ma ging vol overgave voedsel zoeken alsof ze de jongen daardoor wilde uitdagen. Maar de beide pubers bleven waar ze waren en deden zelf ook pogingen om wat eetbaars los te peuteren van een rietstengel.
Boeiend is dat toch om zo het gedrag van dieren te observeren, ik heb bijna een uur langs de kant gezeten om de verrichtingen van dit gezinnetjes te volgen. Ik heb nog meer leuke opnamen kunnen maken dus er zal vast nog wel een blogje van deze meerkoeten komen.
Meerkoeten hebben een aantal heel diverse verschijningsvormen voordat ze er net zo uit zien als hun ouders. Ze hebben ook heel wat te leren voor ze zich zelfstandig kunnen redden en in deze blog wordt een aantal pubers hardhandig duidelijk gemaakt dat ze voor hun eigen eten moeten gaan zorgen.
Maar ik begin toch met een paar foto's van nog heel kleine jonge meerkoetjes afkomstig van deze blog. Nog zeer afhankelijke diertjes zijn het hier en het is mooi om te zien hoe zorgzaam de ouder is. Dat zorgzame van de ouders verdwijnt echter als de jonge meerkoeten groter worden, het gaat er dan af en toe stevig aan toe bij de opvoeding, zoals hieronder wel zal blijken.
Ik stond bij een gezinnetje meerkoet te kijken toen twee jonkies een van hun ouders in zicht kregen. Een van de jonge meerkoeten begon meteen te bedelen om voer. De volwassen meerkoet ging recht op het bedelende jong af, maar niet om hem op zijn wenken te bedienen. In tegendeel, het jong werd even stevig bij zijn kop gegrepen en hardhandig heen en weer geschud. Het is duidelijk dat het jong niet blij was en het andere jong zie je verstijfd van schrik alles aanschouwen.
Beteuterd keken de twee jonge meerkoeten vervolgens stilletjes rond, blijkbaar toch behoorlijk onder de indruk van de boosheid van hun vader of moeder. En het leek er op dat ze elkaar weer opzochten om steun en troost bij te zoeken bij elkaar.
Het leek even alsof de rust weergekeerd was maar plotseling kwam de volwassen meerkoet er weer aangesneld. De beide pubers waren het stevige optreden nog niet vergeten en stoven alle kanten op om aan een tweede afstraffing te ontkomen. Dat ging gepaard met veel kabaal en enorme waterverplaatsing. Spectaculair om te zien maar doordat het zo onverwacht en snel gebeurde, zijn helaas niet alle foto's goed scherp maar ze geven wel goed weer hoe groot de paniek bij de beide jonge vogels was.
Gelukkig keerde voor de beide jonge vogels hierna echt de rust terug. Pa of ma ging vol overgave voedsel zoeken alsof ze de jongen daardoor wilde uitdagen. Maar de beide pubers bleven waar ze waren en deden zelf ook pogingen om wat eetbaars los te peuteren van een rietstengel.
Boeiend is dat toch om zo het gedrag van dieren te observeren, ik heb bijna een uur langs de kant gezeten om de verrichtingen van dit gezinnetjes te volgen. Ik heb nog meer leuke opnamen kunnen maken dus er zal vast nog wel een blogje van deze meerkoeten komen.
Wat een heerlijk blog Coby, geweldig om dit zo te kunnen aanschouwen.
BeantwoordenVerwijderenTja het gaat er soms flink aan toe, ze moeten al snel voor zich zelf zorgen.
Mooi laag standpunt had je hier, echt geweldig.
Groetjes Irma
ook daar geld schijnbaar moeders wil is wet.
BeantwoordenVerwijderenHai Coby,
BeantwoordenVerwijderenHa, dat moeten wij ouders in Nederland proberen. Wordt je direct aangeklaagd door je eigen kroost ;-)
Machtig mooi om te zien hoe die kleintjes gedwongen worden om op eigen benen te gaan staan.
Ook al gaat het erg snel, je kunt toch goed zien wat er gebeurt op je foto's.
Knap dat je zo alert gereageerd hebt en knap gefotografeerd.
Wat opvalt is dat de meeste meerkoeten (als er meerdere op 1 foto staan) zo goed scherp overkomen.
Met al dat riet is dat toch een zware opgave. Dus erg knap gedaan.
Groetjes,
René
Prachtig beeldverslag, ik moet zeggen dat ik de meerkoetjes in de puberfase best mooi vind.
BeantwoordenVerwijderenErg leuke serie om naar te kijken en leuk verhaal erbij.
groetjes Ghita
Mooie foto's Coby
BeantwoordenVerwijderenja ook meerkoet kuikens moeten luisteren.
groetjes Herman.
Hoi Coby,
BeantwoordenVerwijderenLeuk verslag heb je gemaakt. Het gaat er inderdaad hardhandig aan toe. In de natuur is er waarschijnlijk geen tijd om het wat langzamer en rustiger te doen. Maar in onze beleving is dit wel even schrikken.
Groeten, Gonnie
Heel bijzondere observaties. Ik moet mijn beeld over hoe dieren zijn steeds weer bijstellen. Prachtig blog!
BeantwoordenVerwijderenMet groet,
Angelika
wat een prachtige, loeischerpe, ontroerende openingsfoto Coby!
BeantwoordenVerwijderenen je hebt een hele mooie serie kunnen maken van de pubers.
ben zelf momenteel weinig met vogels bezig, maar als ik dit zie, krijg ik
er ook weer zin in :)
groetjes Nathalie
Hoi Coby,
BeantwoordenVerwijderenDat zijn soms heftige acties. Blijkbaar gebruikelijk bij meerkoeten, want ik heb ook een keer gezien dat een ouder een piepklein jong bij zijn rode koppie pakte en even flink heen en weer schudde. Die kleine bleef toen ook uit de buurt. Jouw kleintjes zijn al groot genoeg om dan geen risico te lopen om door bijvoorbeeld een reiger gegrepen te worden, degene die ik zag wel. De natuur kan soms hard zijn.
Je hebt een leuk verslag gemaakt, waarbij het met de scherpte van de foto's best meevalt. Soms is de actie zo flitsend dat je een iets mindere scherpte maar voor lief moet nemen.
Groet, Kees
Geweldig blog, dit zal best een heel spektakel zijn geweest. En ja je kunt altijd de perfecte foto's willen hebben maar in deze serie stoort het me niet dat er een paar niet helemaal scherp zijn, het is gewoon een super leuk totaal-verhaal. Groetjes
BeantwoordenVerwijderenGeweldig om te zien en te lezen hoe het gedrag van de ouders en de kleintjes is
BeantwoordenVerwijderenals het om voeren en voedsel zoeken gaat. Echt hele leuke foto's en zoals je het verteld is het een heel leuk verhaal geworden.
Leuk om voor te lezen aan mijn kleinkinderen hihi......
Ik heb er ook van genoten :-)
Groetjes, Helma