De Dodaars in een winters zonnetje

Op dezelfde plaats waar ik vorig jaar een serie van de Dodaars kon maken, heb ik onlangs opnieuw een aantal mooie opnamen kunnen maken van de kleinste Futensoort die we in Nederland kennen.
Ik vind de Dodaars(Tachyhaptus ruficollis) prachtig om te zien en een uitdaging om te fotograferen want ze duiken vaak onder en zijn daarbij  ook nog eens behoorlijk schuw.

Net als vorig jaar had ik op 11 januari 2013 even supermooie omstandigheden, zonneschijn en weinig wind zodat er ook mooie spiegelingen waren.Daarbij weerspiegelde ook het riet, wat een mooie gouden gloed veroorzaakte, hetgeen prachtig bij de winterkleuren van de Dodaars paste.

Ik zat eigenlijk te wachten of een vrouwtje Grote Zaagbek nog terug zou komen nadat die door mijn komst was weggevlogen. Later zou blijken dat die inderdaad terug kwam, maar daarover meer in een volgend blog. Tijdens dat wachten kwam de Dodaars er aan en steeds verder in mijn richting en doordat ik er al stond met de auto en de camera in de aanslag, had het diertje er eerst helemaal geen erg in dat hij werd gadegeslagen.

Ik geniet steeds bijzonder van deze diertjes, je komt ze niet alle dagen tegen en als je ze ziet krijg je ook nog niet altijd de kans om mooie foto's te maken. Ze een poosje kunnen bekijken maakt me al een gelukkig mens, maar er ook nog een mooie serie van kunnen maken, maakt me wel heel blij.
Dit was dus weer zo'n dag waarbij alles klopte en ik even zeer kon genieten van dit leuke kleine  vogeltje.

Ik kon er een heel tijdje naar kijken en foto's maken en toen had hij me uiteindelijk toch in de gaten. Ik moest mijn lens verleggen omdat ik het diertje anders niet in beeld kon houden en ook het geklik zal hij vast gehoord hebben. In ieder geval besloot hij dat het genoeg geweest was. Dodaars doen dat in principe niet door weg te vliegen, maar ze duiken onder water om vervolgens pas een heel eind verder weer boven te komen. In dit geval was dat aan de andere kant van een brug, zodat ik het zicht helemaal kwijt was. Inmiddels was mevrouw Grote Zaagbek weer in aankomst en daar heb ik me toen opgericht en ook een heel mooie serie van kunnen maken.