Jonge Kerkuilen worden geringd

Alle jonge vogels zijn op de een of andere manier wel aandoenlijk, maar ik moet zeggen dat ik jonge Kerkuilen wel tot de aller aandoenlijkste jonge vogels wil rekenen, tjonge wat zijn die uilskuikens leuk!
Op uitnodiging van Martien Hoogebeen was ik naar de Flevopolder gegaan om daar aanwezig te zijn bij het ringen van jonge Torenvalken, dat was al heel mooi, maar er was ook nog een nest met jonge Kerkuilen die van een ring voorzien zouden worden.

Door goede beschermingsmaatregelen zijn de aantallen Kerkuilen toegenomen van amper 300 paren in de jaren '90 van de vorige eeuw, naar nu tussen de 2000 en 3000 paren.
Helaas worden Kerkuilen vaak  slachtoffer van het verkeer doordat ze ook veel langs bermen jagen.
De Kerkuilen zijn voor hun voortbestaan afhankelijk van voldoende voedsel en dan vooral muizen en goede broedmogelijkheid.
De Kerkuilen die nu geringd werden zaten in een kerkuilennestkast die door een veehouder in zijn koeienstal was geplaatst.

Het vrouwtje begint direct te broeden als ze het eerste ei heeft gelegd en daardoor komen de eieren met tussenpozen 2-3 dagen uit. Ook nu was er een groot verschil in ontwikkeling tussen de jongen te zien. Daar waar de oudste al vleugels begon te vormen, daar zat het jongste Kerkuiltje nog helemaal in het dons. Als er voedsel voldoende is worden ze allemaal wel groot, maar bij voedselgebrek zou de jongste dat niet overleven en het slachtoffer worden.

Ook bij de jonge Kerkuilen werden weer allemaal metingen verricht en genoteerd.
Bij de jonge Torenvalken kon ook het geslacht bepaald worden aan de hand van de kleur van de veren van de stuit, maar bij Kerkuilen is het niet mogelijk om aan de hand van veren het geslacht te bepalen.

In tegenstelling tot roofvogels, die hun ogen aan de zijkant van hun hoofd hebben, hebben uilen hun ogen in het aangezicht. Uilen kunnen echter hun hoofd enorm ver draaien zodat ze toch eenvoudig alle kanten op kunnen kijken. Kerkuilen jagen overigens vooral op het gehoor en kunnen daardoor prooien vangen terwijl het pikdonker is.

Ik heb werkelijk enorm genoten van de aanblik van deze jonge Kerkuilen, wat is dat toch bijzonder als je dat zo maar mag zien. En wat goed dat er door allerlei mensen  gezorgd wordt dat er voor deze dieren  nestkasten worden geplaatst en dat er geringd wordt zodat beter gevolgd kan worden hoe het met de Kerkuilenpopulatie gaat.

Een mooie ervaring om zo kennis te maken met mensen die op deze manier met vogels bezig zijn en zorgen dat deze schitterende Kerkuilen een plek kunnen behouden in Nederland.
En prachtig om de gelegenheid te krijgen om "zomaar" een mooie fotoserie van een nest met jonge Kerkuilen te kunnen maken. Martien bedankt voor je uitnodiging, het was een bijzondere ervaring!