Meikevers vliegen weer volop

Als je goed rond kijkt zie je momenteel  overal Meikevers (Melolontha melolontha) vliegen, tenminste als je in midden en oost Nederland woont want daar komt de Meikever algemeen voor.
Forse kevers van zo'n 3 cm zijn het en als je ze al niet ziet wordt je er vaak wel opmerkzaam op gemaakt door hun luidruchtige manier van vliegen.

Ooit was de Meikever zeer algemeen en werd gezien als een schadelijk insect waarvan vooral de dikke larven, ook wel engerlingen genoemd, zorgden voor schade aan gazons en gewassen doordat ze in de grond zich te goed doen aan de wortels van graszoden en gewassen.

Volwassen Meikevers eten bladeren en worden in bomen aangetroffen, vaak in Zomereiken maar ook wel zoals op bovenstaande foto in bijvoorbeeld Walnotenbomen en verder onder andere op Beuken. Door verdelging met insecticiden waren Meikevers op een gegeven moment zelfs zeldzaam en op veel plekken volledig uitgeroeid. Maar nu zijn ze dus weer algemeen  in het midden en oosten van Nederland. Het ene jaar zijn er wel meer dan het andere jaar en dat komt omdat de Meikever drie tot vier jaar in de grond doorbrengt als larve.

jonge Meikever heeft veel haartjes op de dekschilden

bij het ouder worden slijten de haartjes op de schilden

Twee jaar geleden redde ik deze Meikever uit mijn vijver en als tegenprestatie moest de Meikever wel even voor me poseren. Ondertussen kon hij dan mooi opdrogen dat leek me een mooie combinatie.
Deze Meikever was nog niet zo oud, dat kun je zien doordat de dekschilden nog helemaal behaard zijn, bij oudere kevers slijten die haren, dat kun je op de onderste foto zien van een dode Meikever, die bijna geen haartjes meer op de dekschilden heeft.

Als de Meikever niet vliegt zijn de vleugels opvouwen onder de dekschilden

Het zijn best grote insecten en in combinatie met het luide brommende geluid bij het vliegen maakt het dat mensen ze nog al eens griezelig vinden. De Meikever is in die zin echter onschuldig want hij bijt niet en ook is het geen insect dat steekt. Ze vliegen vaak 's avonds en in de schemering en oriënteren zich daarbij op de maan. Als er lampen zijn kunnen ze daar omheen gaan vliegen omdat ze daardoor gedesoriënteerd raken.

Mijn Meikever droogde mooi op en ging er steeds beter uitzien en werd ook steeds actiever.
Af en toe werden de vleugels al even gestrekt en ik hoopte een mooi vlieg beeld te maken. Het werd eerst nog een tussen stop op een tuinstoel na een heel kort proefvluchtje.

Daarna heb ik de Meikever nog even weer op het houtstammetje gezet omdat ik dat een mooiere opstijgplek vond.
En ja hoor toen de Meikever helemaal opgedroogd was werden de vleugels opnieuw uitgeslagen en luid ronkend steeg hij op naar de pergola...

Echter die pergola heeft onze arme Meikever nooit bereikt want  een Merel had stiekem zitten wachten op dit moment en kwam begerig aangesneld en greep de dikke Meikever met zijn gele snavel  stevig beet en kwam daarna met zijn buit demonstratief voor me staan kijken.

Tja en zo had ik met de beste bedoelingen de Meikever gered om hem nog een tijdje vrolijk rond te laten vliegen, maar deed de Merel zich vervolgens maar al te graag te goed aan zo'n heerlijk en gezond eiwitrijk hapje, zo gaat dat in de natuur, eten en gegeten worden.