Even struinen met windepijlstaart als grote verrassing
Het was een mooie rustige dag 6 september en dus besloot ik om maar eens even lekker te gaan struinen en te kijken wat er op mijn pad zou komen.
Zonder een vast plan op stap en natuurbeleving als belangrijkste uitgangspunt, maar uiteraard ging de camera wel mee en zo kan er nu via de blog nog even mee genoten worden van mijn tochtje.
Als het mooi weer is zie je overal sprinkhaantjes wegspringen en hoor je ze flink lawaai maken. Ze fotograferen is een ander verhaal, vaak zijn ze bijzonder op hun hoede. Ze hebben het meteen in de gaten als er aandacht op ze wordt gericht en gaan er dan vaak vandoor. Je kunt ze trouwens geen ongelijk geven, want ze staan op het menu van menig dier en wellicht hebben ze wel al gehoord dat er ook mensen zijn die sprinkhanen eten.
Maar soms zit het geluk even mee en blijft een sprinkhaantje even zitten zodat er een plaatje te maken valt, hoewel het boerenwormkruid al een beetje op zijn retour is ben ik toch wel content met deze opnamen.
Hier en daar vloog ook nog een icarusblauwtje en af en toe ging er gelukkig ook eentje even zitten. Ik kreeg niet zo heel veel kansen maar vind het wel leuk om deze opnamen te laten zien. Bijna dezelfde foto, maar bij de ene scheen de zon en bij de andere opname zat de zon net achter een wolkje.
Als je zo rond loopt te kijken ontdek je overal kleine beestjes. Het is steeds weer leuk om te proberen die beestjes te fotograferen. Vooral van insecten kun je pas echt de details goed zien als je er de macrolens op richt. Zo vind ik roofvliegen indrukwekkende diertjes met hun forse steeksnuit en grote haren. Maar ook spinnetjes en slakjes zijn de moeite waard om even voor het voetlicht te halen.
De vlasleeuwenbekjes bloeiden ook nog volop. Een opvallend zonnig kleurtje en een mooie bloemvorm. Dat geldt wat mij betreft ook voor de cichorei, er zijn volgens mij weinig andere bloemen die zo mooi hemelsblauw zijn. Ik vond het leuk dat er een vlieg op zat en pas thuis had ik in de gaten dat er nog een heel klein ander vliegje zat, die maakt de opname extra leuk.
Ik zag ook een prachtig nachtvlindertje, de koperuil. Van een afstandje dacht ik eerst dat het een gammauiltje was, maar toen ik dichterbij kwam zag ik de mooie kleuren van het koperuiltje. Het was al weer een tijd geleden dat ik zo'n vlindertje zag, dus ik was hier best content mee. Geen superfoto's trouwens maar leuk om het beestje even te kunnen laten zien.
Toen ik eigenlijk aan het eind van mijn wandeling was kwam de verrassing van de dag. Ik kijk altijd even bij een aantal palen of daar toevallig nog beestjes opzitten. Het zijn ideale plekken voor insecten om even te rusten of zich lekker te koesteren in de zon. Opeens viel mijn oog op een forse vlinder, eentje die ik nog nooit eerder had gezien. Wat een schutkleur heeft dat diertje,als ik niet bewust op zoek was geweest naar diertjes op de paal, had ik hem vermoedelijk nooit gezien. Ik vermoedde al dat het een soort pijlstaart moest zijn en thuisgekomen ontdekte ik dat het de vrij zeldzame windepijlstaart was.
Een opvallend grote vlinder was het en omdat ik geen idee had wat het was probeerde ik hem voorzichtig aan te raken om hem zo te verleiden even zijn vleugels te spreiden. Tot mijn verbazing ging hij daarbij meteen op mijn hand zitten. Niet zo makkelijk om met een hand foto's te maken, maar ze geven wel een indruk hoe groot een windepijlstaart is.
Uiteraard heb ik het dier na een paar foto's weer voorzichtig op de paal gezet waar het diertje weer rustig ging zitten en tot mijn vreugde nog een tijdje met geopende vleugels. Een schitterende vlinder is het, werkelijk een genoegen om deze prachtige vlinder tegen te komen en ook nog uitgebreid te kunnen bewonderen. Het was een fijn natuurcadeautje aan het eind van een toch al heerlijke wandeling.
Zonder een vast plan op stap en natuurbeleving als belangrijkste uitgangspunt, maar uiteraard ging de camera wel mee en zo kan er nu via de blog nog even mee genoten worden van mijn tochtje.
veldsprinkhaan |
veldsprinkhaan |
Als het mooi weer is zie je overal sprinkhaantjes wegspringen en hoor je ze flink lawaai maken. Ze fotograferen is een ander verhaal, vaak zijn ze bijzonder op hun hoede. Ze hebben het meteen in de gaten als er aandacht op ze wordt gericht en gaan er dan vaak vandoor. Je kunt ze trouwens geen ongelijk geven, want ze staan op het menu van menig dier en wellicht hebben ze wel al gehoord dat er ook mensen zijn die sprinkhanen eten.
Maar soms zit het geluk even mee en blijft een sprinkhaantje even zitten zodat er een plaatje te maken valt, hoewel het boerenwormkruid al een beetje op zijn retour is ben ik toch wel content met deze opnamen.
icarusblauwtje |
Icarusblauwtje |
Hier en daar vloog ook nog een icarusblauwtje en af en toe ging er gelukkig ook eentje even zitten. Ik kreeg niet zo heel veel kansen maar vind het wel leuk om deze opnamen te laten zien. Bijna dezelfde foto, maar bij de ene scheen de zon en bij de andere opname zat de zon net achter een wolkje.
roofvlieg |
Slak |
Spin |
Als je zo rond loopt te kijken ontdek je overal kleine beestjes. Het is steeds weer leuk om te proberen die beestjes te fotograferen. Vooral van insecten kun je pas echt de details goed zien als je er de macrolens op richt. Zo vind ik roofvliegen indrukwekkende diertjes met hun forse steeksnuit en grote haren. Maar ook spinnetjes en slakjes zijn de moeite waard om even voor het voetlicht te halen.
Vlasleeuwenbek |
Cichrei |
De vlasleeuwenbekjes bloeiden ook nog volop. Een opvallend zonnig kleurtje en een mooie bloemvorm. Dat geldt wat mij betreft ook voor de cichorei, er zijn volgens mij weinig andere bloemen die zo mooi hemelsblauw zijn. Ik vond het leuk dat er een vlieg op zat en pas thuis had ik in de gaten dat er nog een heel klein ander vliegje zat, die maakt de opname extra leuk.
Koperuil |
Koperuil |
Ik zag ook een prachtig nachtvlindertje, de koperuil. Van een afstandje dacht ik eerst dat het een gammauiltje was, maar toen ik dichterbij kwam zag ik de mooie kleuren van het koperuiltje. Het was al weer een tijd geleden dat ik zo'n vlindertje zag, dus ik was hier best content mee. Geen superfoto's trouwens maar leuk om het beestje even te kunnen laten zien.
Windepijlstaart |
Windepijlstaart |
Toen ik eigenlijk aan het eind van mijn wandeling was kwam de verrassing van de dag. Ik kijk altijd even bij een aantal palen of daar toevallig nog beestjes opzitten. Het zijn ideale plekken voor insecten om even te rusten of zich lekker te koesteren in de zon. Opeens viel mijn oog op een forse vlinder, eentje die ik nog nooit eerder had gezien. Wat een schutkleur heeft dat diertje,als ik niet bewust op zoek was geweest naar diertjes op de paal, had ik hem vermoedelijk nooit gezien. Ik vermoedde al dat het een soort pijlstaart moest zijn en thuisgekomen ontdekte ik dat het de vrij zeldzame windepijlstaart was.
Windepijlstaart |
Windepijlstaart |
Een opvallend grote vlinder was het en omdat ik geen idee had wat het was probeerde ik hem voorzichtig aan te raken om hem zo te verleiden even zijn vleugels te spreiden. Tot mijn verbazing ging hij daarbij meteen op mijn hand zitten. Niet zo makkelijk om met een hand foto's te maken, maar ze geven wel een indruk hoe groot een windepijlstaart is.
Windepijlstaart |
Windepijlstaart |
Winde[pijlstaart |
Windepijlstaart |
Uiteraard heb ik het dier na een paar foto's weer voorzichtig op de paal gezet waar het diertje weer rustig ging zitten en tot mijn vreugde nog een tijdje met geopende vleugels. Een schitterende vlinder is het, werkelijk een genoegen om deze prachtige vlinder tegen te komen en ook nog uitgebreid te kunnen bewonderen. Het was een fijn natuurcadeautje aan het eind van een toch al heerlijke wandeling.
Wat een leuke blog weer Coby, en leerzaam, vooral omdat ik ook graag op mijn buik door het bos schuif 😊 om al dat kleine grut te bestuderen! Heb dus weer genoten!
BeantwoordenVerwijderenZo Coby, dat was een rondje struinen met een hele mooie verrassing. Overigens vind ik de Koperuil ook prachtig. Wat is het toch leuk hè om al dat kleine spul te ontdekken. Groetjes
BeantwoordenVerwijderenDat was de moeite waard om zo maar op pad te gaan Coby.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig die Windepijlstaart, al zijn de andere ook erg mooi om te zien.
Fijne week, groetjes Tinie
Vaak is het zo als je met de macro aan de slag gaat, dat je pas van alles ziet als je bezig bent. Je zit dan dichter op je onderwerp en je oog valt dan op al die kleine insectjes. De nachtvlinders en met name de laatste zijn/is wel heel bijzonder. Maar ook de foto van het slakje is fraai.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Gonnie
prachtige reeks, met enkele fraaie macros. steeds leuk om hier langs te komen.
BeantwoordenVerwijderengroeten, Hilde
mooie fotoreportage
BeantwoordenVerwijderenHooi Coby
BeantwoordenVerwijderenMooie gevarieerde serie hij is erg mooi
Groetjes Herman.
Hoi Coby,
BeantwoordenVerwijderenZonder doel op stap gaan heeft als voordeel dat je je kunt laten verrassen. Wie houdt daar niet van? Je hebt een paar soorten vlinders gezien die ik nog nooit gezien heb. Het koperuiltje is mooi, maar windepijlstaart spant de kroon. Je hebt hem prachtig kunnen vastleggen. Je gaat vast nog wel een keer op herhaling.
Groet, Kees
Hai Coby,
BeantwoordenVerwijderenHet begin van je blog is mooi, maar je afsluiting met de twee nachtvlinders is schitterend.
De foto van het koperuiltje is dan misschien geen prijswinnende opname, maar voor dit soort waarnemingen is een registrerende plaat toch ook schitterend. Een windepijlstaart had ik echt nog nooit van gehoord en als ik de foto's zie begrijp ik ook waarom. Je ziet dit soort vlinders gewoon niet zitten vanwege de schutkleuren en al helemaal niet, als je niet zo'n geoefend oog hebt als jij.
Echt heel mooi en ik kan mij goed voorstellen dat je er erg blij mee bent.
René