Fuut vangt een grote Baars

In de vorige blog was te zien hoe de Futen bezig waren met het bouwen van een nest. Ook hadden ze het druk met paren en vervolgens werd  ijverig het verenkleed gepoetst.
Met zoveel bedrijvigheid is het natuurlijk van belang om ook te zorgen dat de energie voorraad goed op peil blijft. En daarvoor moeten de Futen op zoek naar voedsel.

Futen eten voornamelijk vis en verder ook wel andere waterdiertjes en als er niet anders te krijgen is eten ze ook wel plantaardig materiaal. Het liefst eten ze echter vis en met hun prima duikvermogen en dolkvormige  snavel zijn ze goed toegerust om vissen te vangen.
Ik had mevrouw Fuut al een visje zien vangen en opeten tussen het riet en opeens zag ik haar verschijnen met een flinke vis in in de snavel waar de partner ook vol bewondering naar keek.

 

Ik ben zelf geen visser en had ter plaatse geen idee met welke vissoort mevrouw Fuut rond zwom. Thuis heb ik uitgezocht dat dit een baars is, onder andere herkenbaar aan de donkere  lichaamsstrepen.
Het was een fors exemplaar die de Fuut niet "hap-slik-weg" kon verorberen, hier was toch wel wat meer inspanning voor vereist.

Een mooi schouwspel voor mij en ik had er ook prachtig zicht op want hoewel ze de vis tussen het riet bij de wallenkant had gevangen, zocht ze open water om de vis naar binnen te werken.
Het was een heel gedoe voor de Fuut om de vis in de juiste richting te manoeuvreren, namelijk zo dat  de kop het eerst naar binnen zou gaan.
Regelmatig werd de vis ook even onder water geduwd en werd er flink met de kop geschud.

Het was hard werken voor de Fuut om de Baars de baas te worden. Op een gegeven moment liet ze de vis zelfs korte tijd los om zo even op adem te komen. En misschien overdacht ze ook wel even hoe ze deze grote lekkernij het best zou kunnen verorberen.
Dit moment van even bijkomen en de situatie goed beoordelen was blijkbaar wel nuttig want daarna ging ze met hernieuwde energie de grote Baars te lijf.

Je hebt eigenlijk geen besef van tijd als je zo zit te kijken naar zo'n spectaculair schouwspel. Ik heb achteraf proberen in te schatten hoe lang ik naar de fuut had zitten kijken en dacht aan een tijd tussen de vijf en tien minuten. Toen ik naar de gegevens van de foto's keek bleek het echter maar anderhalve minuut geweest te zijn. Grappig hoe slecht je tijd soms kun inschatten. De Fuut had het formaat van de vis wel goed ingeschat, want na eerst enig geworstel ging de grote Baars toch redelijk vlotjes naar binnen.
Dit zijn toch wel gebeurtenissen waar ik zeer van kan genieten en waarbij alleen al het observeren van het gedrag al geweldig is. En ik ben daarnaast ook heel blij met de serie die ik van dit gebeuren heb kunnen maken.