De voederplek van Natuurkieker

Diegenen die mijn weblog regelmatig volgen hebben kunnen zien dat er in het afgelopen seizoen heel veel vogels mijn voederplek hebben bezocht. Van diverse kanten kreeg ik de vraag wat het geheim was van de populariteit van mijn voederplek.
Nu hebben we een pittige winterperiode achter de rug en zelfs nu het officieel lente is hebben we te maken met abnormaal koude weersomstandigheden. Dat alles heeft ongetwijfeld extra vogels naar mijn voederplek gelokt, maar ik heb het dit jaar ook anders gedaan. Ik zal in deze blog vertellen hoe ik mijn voederplek tot een klein vogelparadijsje heb gemaakt.

Gehakkelde Aurelia (Polygonia c-album)

Links een Atalanta( Vanessa atalanta) en rechte een Gehakkelde Aurelia (Polygonia c-album)

De basis voor mijn wintervoederplek werd eigenlijk gelegd in de vroege  herfst van 2012. Ik bedacht toen dat het leuk zou zijn om het rottende fruit allemaal bij elkaar te verzamelen om daar insecten naar toe te lokken.
Dat was een groot succes, er kwamen heel veel vlinders en andere insecten op af en dat was voor mij leuk om naar te kijken en een mooie plek om te fotograferen zie ook deze blog.

De voedertafel in de herfst

Voedertafel aangevuld met mos, boomstammetje en andere verhogingen

Geïnspireerd door dit succes besloot ik om ook voor de vogels een extra aantrekkelijke plek te maken, die er ook nog mooi uit zou zien als ik foto's zou willen maken. Ik gebruikte appeltjes voornamelijk voor de mooie kleur en later heb ik ook nog mos en boomstronkjes toegevoegd en natuurlijk ook nog heerlijke vogeltaarten. Het toevoegen van het mos lijkt niet alleen mooi, het kan ook heel veel vocht opnemen en dat is in natte perioden heel fijn. Op de bovenste foto was het heel nat en had ik nog geen mos, dan wordt het heel snel een vieze boel met het voer.

Overzicht van de voederplek, die hier al maanden in gebruik is

Tientallen vogeltjes bezoeken iedere dag de voederplek

De vogels voer ik op een beschutte plek van vier bij vier meter. De tuintafel is het middelpunt van de voerplek en daarnaast zijn er nog twee plaatsen waar ik voer strooi. Misschien is dat wel het grote geheim van de voederplek, ik doe het voer niet in silo's maar strooi het uit op de voederplek.
Ik gebruik universeel strooivoer en zonnepitten en daar zijn het afgelopen seizoen heel wat kilo's van opgegeten. De meeste vogels vinden wel iets van hun gading bij het strooivoer, vooral de Groenlingen en ook de Appelvinken doe je een groot plezier met de zonnepitten.

De vele vinkensoorten zorgen voor een leurrijk geheel op de voederplek

Opvallend genoeg zijn de Huismussen vaak de eersten die arriveren op de voederplek

In eerste instantie zag de voederplek er nog wel redelijk netjes uit maar de vogels hebben er zelf enorm aan meegeholpen om er toch wel een behoorlijke zooi van te maken. De Merels gooien alles in het rond en alle vinkensoorten hebben ook fanatiek meegeholpen met het veroorzaken van een laag lege doppen van de zonnepitten en andere zaden. De voederplek ziet er nu een beetje uit zoals vroeger een boerenerf, met overal plekjes waar vogels hun kostje bij elkaar kunnen scharrelen met zaden die overal rondslingeren. Volgens mij is dit ook een van de redenen van het succes van de voederplek van Natuurkieker, een aantrekkelijke rustige plek met volop mogelijkheid om aan voedsel te komen.

Vrouwtje Sijs

Een favoriete plek van de Huismussen op de schutting

Helaas valt er af en toe een slachtoffer door aanwezigheid van de Sperwer

De voederplek is beschut maar wel vrij aan te vliegen, er is een goed overzicht en bomen en struiken waar snel naar toe gevlucht kan worden bij gevaar.
Dat er desondanks wel eens een vogeltje van de voederplek wordt weggekaapt door een Sperwer is sneu voor die vogeltjes, maar helaas niet te voorkomen. Er is wel gesuggereerd om dan maar te stoppen met voeren van de tuinvogels maar dat is het verleggen van een probleem. De Sperwer zal dan ongetwijfeld elders toeslaan. Mijn tuintje ligt overigens niet midden in een natuurgebied of iets dergelijks maar gewoon in een woonwijk in een dorp, niet een heel speciale plek.

Mannetje Groenling

Kibbelende mannetjes Appelvink

Mannetje Appelvink

Ik heb dit jaar enorm genoten van mijn voederplek, als er voldoende voedsel overal te verkrijgen is voor de vogels zal ik de voederplek opruimen. In principe voer ik het hele jaar wel wat door, als vogels daar gebruik van willen maken, maar dan meest alleen wat brood en eventueel een beetje strooivoer. Als het warmer wordt geef ik geen heel vette dingen meer.
Ik zal er ook zeker over nadenken hoe ik de voederplek nog een wat natuurlijker aanzicht kan geven zodat er nog mooiere foto's gemaakt kunnen worden, maar dat er ook de volgende winterperiode weer een grote voederplek zal komen staat nu wel al vast.