Natuurvaria

In deze blog allerlei zaken die ik nog had liggen en waar ik niet aan toe kwam om ze in een blog te plaatsen.
Het zijn foto's die in september en oktober zijn gemaakt en toch wel de moeite waard zijn om te laten zien, een "van alles wat"-blogje.

Als eerste de Vlasbek, wat vind ik dat toch mooie bloemetjes, zowel wat kleur betreft als ook de vorm kan me bekoren. En de insecten zijn ook dol op deze mooie gele schoonheden.
Ik vind de foto met de Akkerhommel zelf heel mooi omdat de je de hommel echt helemaal in de bloem ziet klauteren, het is ook een mooi schouwspel om te zien hoe ze zo bloemetje voor bloemetje afstruinen op zoek naar stuifmeel.

Ik kwam er achter dat ik eigenlijk amper schapen op mijn blog heb staan en ja als Drentse Natuurkieker vond ik dat daar wel wat verandering in gebracht kon worden, daarom een paar mooie schapenkoppen in deze blog.

Op een mooie avond in september toen ik nog even een rondje in de omgeving maakte zag ik deze jonge Buizerd zitten in een rij naaldbomen. Hij was duidelijk nog niet zo heel behendig in het zoeken van balans op de takken, want toen hij vanuit de ene boom landde in een andere zag je hem langdurig zoeken naar evenwicht. Geen superplaatjes maar ik vond het gewoon een leuke waarneming en dus mogen ze toch in deze blog. Voor wie  fraaiere Buizerdfoto's wil zien en/of fotografeertips om zelf Buizerds op de foto te zetten zie Buizerd -fotografeertips

Ik heb dit jaar mooie foto's kunnen maken van Hazen en meestal gebeurde dat op dezelfde plaats. Ik was zelf verrast dat ik opeens op een plek waar ik het niet verwachtte nogmaals oog in oog stond met een haas. Hij was zelf ook verrast en zat even stokstijf stil, zodat ik deze foto kon maken, om er daarna als de spreekwoordelijke haas vandoor te gaan. Mooie dieren die ik best vaker tegen zou willen komen.

Onlangs heb ik met Hannie nog eens weer een bezoekje gebracht aan het Knobbelzwanengezin waar ik al eens een heel blog aan heb besteed. Helaas is er van de 4 jonkies maar eentje groot geworden het is een echt puber jong dat nog niet de kleuren van pa en ma heeft, maar inmiddels wel net zo groot is geworden.

Tot besluit nog wat vogelsoorten waar ik zelf nogal gecharmeerd van ben. Eerst de Tapuit, die nu langzamerhand wel weg zal trekken naar warmere oorden en die ik met name in september veelvuldig heb mogen zien. Ik zal nu wel op het voorjaar moeten wachten als ze weer langs komen op doortrek naar noordelijker streken en hopelijk blijven er ook nog wel een paar in buurt hangen om te broeden.
De Grote Zilverreiger is nu weer wat meer in mijn omgeving waar te nemen en hoop hem deze winter nog eens weer in de sneeuw te kunnen vast leggen zoals in deze blog. Dat vind ik toch wel heel mooi plaatjes, zo in de sneeuw, maar zo voor zo'n Berk langs vliegend vind ik ook wel wat hebben.

Dit is waarschijnlijk het laatste blogje voordat er 1 november een speciale jubileumblog komt omdat Natuurkieker op 1 november precies 1 jaar geleden de Natuurkiekerweblog is begonnen....