De Veldleeuwerik is een sterk in aantal afgenomen weidevogel

Onlangs had ik het geluk om een Veldleeuwerik te kunnen fotograferen. Die kans krijg je niet zo heel gemakkelijk, je ziet ze moeilijk als ze op de grond foerageren. Vaak merk je een Veldleeuwerik pas op als je hem al zingend steil recht omhoog ziet vliegen, totdat er soms nog maar een stipje van de vogel te zien is en je alleen aan zijn prachtige luide zang kan horen dat hij er nog steeds is.

Het uitbundige zingen van de Veldleeuwerik begint een schaars fenomeen te worden;
de Veldleeuwerik is drastisch in aantal achteruit gegaan door de intensivering van de landbouw,
maar ook de vergrassing van heidevelden spelen een rol.
Het zijn zelfs de weidevogels die het sterkst in aantal achteruit zijn gegaan, terwijl het de meest voorkomende weidevogelsoort is geweest. De Veldleeuwerik staat sinds 2004 op de rode lijst van bedreigde dieren.

De Veldleeuwerik kan 16-18 cm groot worden en is daarmee iets kleiner dan een Spreeuw, die 19-22 cm groot is. Het mannetje van de Veldleeuwerik heeft een korte, wat ronde kuif, die hij rechtop kan zetten. Het is dus meteen ook duidelijk dat de Veldleeuwerik op de foto's een mannetje is.
Veldleeuweriken hebben een best forse, stevige en wat puntige snavel. Het verenkleed is bruin gestreept en de buikzijde is licht van kleur.

Ze hebben relatief korte poten en als ze zich voortbewegen door wat hogere vegetatie, dan zie je de vogel bijna niet meer terug. Als ze zelf onraad vermoeden, drukken ze zich net als bijvoorbeeld patrijzen.
De Veldleeuwerik hoort eigenlijk de mogelijkheid te hebben om tot drie broedsels te komen. Maar door de veranderde omstandigheden komen veel Veldleeuweriken maar tot hooguit twee broedsels en dat is mede een oorzaak van de afname van de Veldleeuweriken. Ze kunnen tot 5 jaar oud worden, dat is dus niet heel oud en daarom is het van belang dat er voldoende jongen komen om de populatie op peil te kunnen houden.

Er worden wel pogingen gedaan om te zorgen dat de Veldleeuweriken weer wat betere omstandigheden krijgen om te broeden. Het meest effectief schijnt te zijn als er brede akkerranden worden gecreëerd, waar de Veldleeuwerik kan foerageren en broeden. Ook is het van belang dat er meer graanvelden komen in plaats van maisvelden, waar de Veldleeuwerik niks mee kan.
Het is te hopen dat we deze uitbundig zingende weidevogel ook in de toekomst kunnen blijven horen.
Het is toch eigenlijk een vogel en een zang die je niet wilt missen als je de natuur in trekt.