Meerkoeten bezig met hun nest

Een paar weken geleden al kwam ik dit Meerkoetenpaar tegen, die druk in de weer waren met het
bouwen aan hun nest. Maar eerst werd er gepaard en ik kan niet zeggen dat Meerkoeten nu bepaald tedere lovers zijn. Sowieso zijn Meerkoeten niet een erg vredig volkje.
Als je ergens vogels op het water enorm te keer ziet gaan tegen elkaar, dan zijn dat vaak Meerkoeten.

 

Meerkoeten zijn een soort uit de Rallenfamilie, waartoe ook bijvoorbeeld het Waterhoentje  behoord. Meerkoeten zijn te herkennen aan hun spierwitte voorhoofdschild en spitse witte snavel en ronde totaal zwartgrijze lijf. Door die grote kleurverschillen is het een vogel die je maar moeizaam goed belicht op de foto krijgt. Bewolkt weer of zacht avondlicht geeft de beste mogelijkheden.

.

Na een onstuimige korte vrijpartij ging het mannetje vlijtig aan het werk met het nest. Het nest zit vlak bij een sluis in het kanaal en de Meerkoeten maken dankbaar gebruik van al het plantaardige materiaal dat zich daar ophoopt. Het was een prachtig gezicht hoe hij met een grote stengel in de snavel door alle plantenresten ploegde als een ijsbreker, het is hard werken voor die vogels.

 

Het plantmateriaal werd naar het nest gebracht en vervolgens klauterde de Meerkoet op het nest. Toen hij uit het water stapte kon ik mooi zijn  grote brede tenen bekijken. Ik vind dat altijd een bijzondere aanblik, die grote "platvoeten",maar ze zijn ideaal om over plantaardig materiaal te lopen en ze kunnen er met een beetje hulp van hun vleugels ook prima mee over het water sjouwen en dat doen ze ook liever dan vliegen.

Vlak bij die grote tenen bevond zich een verrassing, als je goed kijkt zie je dat er al eieren in het nest liggen, ik zag er zeker twee. Een Meerkoet legt meestal 6-10 eieren, dus deze Meerkoeten moeten er nog wel even tegenaan.

Het mannetje was nog geruime tijd aan het verbouwen met het nest, knappe kunstwerkjes zijn het, die nesten. De Meerkoeten moeten er toch maar voor zorgen dat ze een bouwsel maken, dat blijft drijven en groot genoeg is om een hele familie plaats te bieden.
En uiteindelijk zat hij tevreden voor zich uitkijkend, rustig op de eieren te broeden.
Ik hoop dat het goed gaat met dit Meerkoetenpaar en dat er een vervolg op dit blogje komt met jonkies.

Deze jonkies kwam ik ergens anders tegen. Het  zijn volgens mij de meest lelijke jonge vogeltjes die je kan tegen komen, maar juist daardoor vind ik ze ook weer erg aandoenlijk.
Deze waren net zo groot dat ze het nest al wat aan het verlaten waren. En ja dan zijn ze ook zo tussen het riet verdwenen op commando van pa en ma.