Nog even een avondritje door het Drentse land

Ik geniet er van als ik 's avonds nog even met de auto een rondje in mijn omgeving kan maken. Uiteraard kan dat niet iedere dag, maar als ik de kans heb ga ik er nog even op uit.
Ik heb daarbij een aantal min of meer vaste rondjes. Het voordeel van vaste routes is dat je op een gegeven moment weet waar de beste kans is om iets te zien.

De laatste weken ben ik speciaal op stap geweest om de bloeiende Meidoorn op de foto te zetten. Ik vind het een prachtig gezicht als je al die mooie witte struiken/bomen ziet oplichten tussen het frisse lentegroen van andere bomen. Soms wordt het heldere wit ook nog eens afgewisseld met het zonnige geel van de Brem.

 

Uiteraard blijf ik tijdens mijn tochtjes ook uitkijken naar vogeltjes, want een Meidoorn is prachtig, maar een mooie vogel ga ik ook niet zo maar aan voorbij. Hieronder een Buizerd die op een paaltje zat te midden van  bloeiend Fluitenkruid. De vogel heb ik op deze foto's zeker niet close in beeld maar ik vond dit zo juist wel een fraai lentebeeld, zo'n Buizerd te midden van de bloempjes.  

 

Maar er waren op de mij inmiddels bekende paaltjes ook wel vogels te vinden die zich er juist weer voor leenden om er fraaie gedetaileerde beelden van te maken. En hier geen fraai bloeiend Fluitenkruid, maar een zachte egale achtergrond, die de vogel volledig tot zijn recht laat komen. De eerste foto toont een Graspieper en fotomodel twee is een Witte Kwikstaart.

Zoals gezegd ging ik eigenlijk op stap voor de Meidoorn en daar richtte ik me daarna dan ook wel weer op. Het zijn prachtige boompjes, ook heel mooi van vorm en toch vind ik het lastig om fotografisch zo'n boompje echt naar mijn zin vast te leggen.
Hieronder twee pogingen die ik in ieder geval de moeite waard vind om te laten zien.

De onderste boom vind ik echt een " beauty", een karakteristiek solitair boompje, waarvan ik altijd hoop dat er dan ook nog eens een prachtig vogeltje in gaat zitten, die dan natuurlijk ook nog mooi moet zingen. Merkwaardig genoeg zie ik echter maar zelden een vogeltje in dit mooie boompje zitten.
Maar onlangs  had ik geluk en ging er een Geelgors zitten zingen tussen de bloesem van de Meidoorn.

Aan de andere kant van de weg waren koeien in de wei aan het grazen. Ik weet niet of ze mijn enthousiasme hoorden, maar ze kwamen op een draf naar de weg, om vervolgens nieuwsgierig over de Bramenstruiken te gluren wat die Natuurkieker daar aan het doen was... en uiteraard heeft Natuurkieker een plaatje gemaakt van deze nieuwsgierige dames.

 

Op weg naar huis zag ik een mannetje Fazant in de wei lopen, geen zeldzame vogel, alhoewel je hem bij mij in de buurt steeds minder vaak ziet. Deze rakker speelde verstoppertje, en liet zich niet verleiden om even serieus voor me te poseren. Ik heb nog een tijdje geduldig zitten wachten, maar de Fazant had nog meer geduld en dus rest mij alleen deze foto, waar ik overigens best blij mee ben, zo'n mooie rode kop tussen de groene grassprieten.