Natuur-avontuur in eigen omgeving (8)

In deze tijd van het jaar is er zoveel te zien en te beleven in de natuur, dat ik af en toe niet weet wat ik het eerst zal laten zien.
Ook op mijn wekelijkse wandelingen, die ik samen met een aantal andere natuurliefhebbers maak, is steeds weer van alles te beleven.

Zo wees Peter ons op bovenstaand plantje. Ik kende het wel, maar wist geen naam, Peter ook niet, daarom ben ik met het plantje naar iemand gegaan die meer verstand van plantjes heeft en die kon me meteen vertellen dat het Witte Winterpostelein (claytonia perfoliata) is. En daarna kwam ik er met behulp van Wikipedia achter dat over het plantje een heel interessant verhaal te vertellen is.
Het plantje komt uit Noord Amerika en is hier ingevoerd vanuit Cuba.
In Duitsland wordt het daarom wel " Kubaspinat" genoemd.
Het plantje is tijdens de bloei makkelijk te herkennen aan het schotelvormige blad, waar de steel doorheen lijkt te groeien. De plant is een rijke bron aan vitamine C en mineralen als Calsium, Magnesium en IJzer. In Amerika werd de plant gebruikt door de Indianen en ook door de goudzoekers in Californië.

Het is leuk om te experimenteren hoe je de dingen op de foto zet. Bij het  Daslook op de bovenste foto heb ik gekozen om de totale plant in beeld te brengen. Bij de Gele dovenetel op de onderste foto heb ik een detailopname gemaakt om de mooie vorm en tekening van de bloemetjes te benadrukken.

Je hebt het meestal niet voor het zeggen, waar een dier gaat zitten. De Slijkvlieg koos voor het witte T-shirt van een medewandelaar, dit leverde een niet- alledaagse foto op.

Het waterjuffertje daar onder, heeft een natuurlijke rustplek gekozen en dat levert een foto op met veel zachtere kleuren en een totaal andere sfeer.

Vlinders zijn ook al weer met diverse soorten vertegenwoordigd. Het Bonte Zandoogje is een van de eerste vlindertjes die zich in het voorjaar weer laat zien.

De parende Kleine geaderde witjes daaronder zijn er ook vaak al vroeg bij.  Vlinders zijn een prachtig onderwerp om te fotograferen vind ik en ik kan er altijd moeilijk aan voorbij lopen, zonder even een paar foto's te maken.

Ook de bomen zijn in lentesfeer, het gaat dit jaar wel allemaal heel snel voorbij, maar als ze bloeien doen ze dat uitbundig. Zo heb ik de Zakdoekjesboom op de bovenste foto nog nooit zo vol zien zitten met zijn karakteristieke bloeiwijze. Het zijn prachtige bloemen die er altijd maar kort aan zitten, maar dan is het ook echt genieten van die mooie witte vaantjes, die zoals hier ook mooi wapperen in de wind. De Oude bejaarde Plataan hebben we ook eens weer extra bewonderd, de oude kromme takken kwamen wel heel mooi uit tegen het frisse nieuwe blad van de Beuk.

 Dat het ook in de natuur niet altijd feest is, blijkt wel uit de veertjes van de Kauw. Waarschijnlijk is de Kauw het slachtoffer geworden van een Sperwertje, die zien we daar wel rond vliegen op zoek naar een prooi en dat is hem waarschijnlijk met deze Kauw wel gelukt. Tja dat is ook natuur, eten en gegeten worden...

Het zou natuurlijk wel erg treurig zijn om dit bericht af te sluiten met een dode Kauw,dat doe ik dan ook niet.

Deze supermoeder met maar liefst drie jonkies is een veel leukere afsluiting. Jonge beestjes zijn altijd leuk, maar jonge geitjes vind ik wel heel snoeperig....