Er zijn veel soorten Lieveheersbeestjes (1)

De natuur is een oneindige bron van plezier en een aaneenschakeling van nieuwe ontdekkingen en verwondering over wat er allemaal te vinden is.
Ik heb altijd al met veel genoegen in natuurgebieden rondgelopen en ik vond indertijd dat ik er ook best wel wat van wist.
Nu ik serieus met de natuur en natuurfotografie bezig ben en me bijvoorbeeld met de macrofotografie ook veel richt op de insectenwereld, kom ik er achter dat ik eigenlijk nog maar heel weinig weet en dat ik mijn hele leven waarschijnlijk wel steeds weer nieuwe beestjes zal tegen komen die ik nog niet ken.
Zo heb ik ontdekt dat er tientallen soorten Lieveheersbeestjes zijn en ben nu steeds op zoek naar nieuwe soorten. In deze blog de "oogst" van de afgelopen maanden.

Het Zevenstippelig Lieveheersbeestje (coccinella septempunctata) is de soort, die we denk ik allemaal wel kennen en die je ook meteen voor je geest haalt als je het over lieveheersbeestjes hebt.
Dit Zevenstippelig lieveheersbeestje is ook het symbool voor de Vereniging Tegen Zinloos Geweld.
Zowel de kever als de larve van het Zevenstippelig Lieveheersbeestje leven van bladluizen.
Lieveheersbeestjes kunnen als afweermiddel een stofje afscheiden, dat bitter is en voor veel dieren ook giftig. De felle kleur van het beestje schijnt ook afschrikwekkend te werken voor vogeltjes, die het lieverheersbeestje daarom maar liever mijden.

Het Veertienstippelig Lieveheersbeestje (Propylea quatuordecimpunctata) is  4 tot 6 mm lang.
Dit lieveheersbeestje is gemakkelijk van andere soorten te onderscheiden door zijn gele kleur en zwarte vlekken op de dekschilden, maar met name door de vierkante vorm van deze vlekken.
Er is wel wat variatie binnen de soort; veel exemplaren zijn geel met zwarte vlekken, maar sommige exemplaren hebben zeer grote zwarte vlekken, en hebben daardoor een overwegend zwarte kleur met gele vlekken. Soms lijken de dekschilden wat op een dambord.
Net zoals veel andere soorten uit de familie lieveheersbeestjes leeft de veertienstip als larve en als volwassen kever uitsluitend van bladluizen.  De volwassen kever kan twee jaar oud worden en is dan vaak wat verweerd. Het veertienstippelig lieveheersbeestje is in de Benelux een zeer algemene soort, die voorkomt in allerlei biotopen, als er maar bladluizen zijn om te eten.

Het Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje( Harmonia axirydis) doet zijn naam eer aan, want het diertje kent veel verschillend gekleurde verschijningsvormen. De twee foto's hierboven zijn er een voorbeeld van, maar er zijn ook exemplaren die veel meer zwart hebben of bruin of geel, kijk zelf maar eens op Wikipedia voor meer variaties.
Het Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje is in Nederland ingevoerd als biologische bestrijder van bladluizen in de tuinbouwkassen. De soort is uit die kassen ontsnapt en heeft zich in onze natuur gevestigd. Doordat ze naast luizen ook larven van inheemse lieveheersbeestjes opeten, zijn ze een bedreiging voor onze inheemse soorten. Verder eet deze lieveheersbeestjessoort  ook rupsen en eitjes van vlinders.

Hierboven het Viervleklieveheersbeestje (Exochomus quadripustulatus) een 4-6 mm groot lieveheersbeestje met op elk schild 2 oranjerode vlekken. De voorste vlek in een soort grote kommavorm en de achterste is een kleinere ronde vlek.
De Viervleklieveheersbeestjes eten zowel bladluizen als schildluizen en ze komen uitsluitend voor op naaldbomen. Desondanks trof ik deze beestjes aan op een Magnolia, maar met inderdaad enkele naaldbomen in de directe omgeving.
De Viervleklieveheersbeestjes worden wel ingezet als natuurlijke bestrijders van wollige dopluis.

Het Meeldauwlieveheersbeestje (Halyzia sedcimguttata) is licht oranje en heeft 16 witte stippen.
Hij eet net zoals het Citroenlieveheersbeestje geen bladluizen, maar een plantenschimmel genaamd Meeldauw. Zowel de larve als de kever eten de schimmels, maar omdat het volwassen lieveheersbeestje kan vliegen draagt de soort ook bij aan de verspreiding van de Meeldauw, daarom wordt het dier naast nuttig ook als schadelijk beschouwd. Het lieveheersbeestje leeft voornamelijk in bosrijke gebieden met loofbomen.  Bron: Wikipedia