Natuurkieker Natuur en Welzijn

Het is ieder jaar fijn als de lente weer is aangebroken, prachtig hoe overal bloemetjes verschijnen, langzaam meer groen verschijnt en uit allerlei hoeken en gaten weer dieren tevoorschijn komen. Dit jaar boffen we dan ook nog eens met reeks prachtige zonnige dagen. In deze blog een aantal momenten die mij een lentegevoel geven. Ieder jaar kijk ik uit naar de adders, ik blijf het fascinerende dieren vinden en geniet er ieder jaar opnieuw van om ze weer te kunnen zien. Deze mooie dame heb ik een aantal keren kunnen bewonderen, lekker zonnebadend om zo op temperatuur te komen. Het is regelmatig best lastig om foto's te maken, want vaak zitten ze deels verscholen in de begroeiing, maar met wat geduld is het toch weer gelukt om wat opnamen te maken. Niet alleen adders komen weer uit hun winterverblijf maar ook bijvoorbeeld de levendbarende hagedis. Op zo'n boomstammetje vallen ze amper op met hun enorme schutkleur, bovendien zijn ze ook nog eens klein. Het is e...

In deze blog wil ik aandacht vragen voor twee boeken met heel verschillende onderwerpen, maar ze hebben wel gemeen dat de schrijvers de opbrengst van hun boek willen besteden aan een goed doel. Het eerste boek heeft als titel "Is het gisteren of vandaag" en is geschreven door Trijnie Lucht. Bij dit boek werd ik betrokken voordat het werd uitgegeven. Ik kende Trijnie niet, maar eind vorig jaar kreeg ik een mailtje van haar met de vraag of ze enkele van mijn foto's zou mogen gebruiken voor een boek dat ze aan het schrijven was over het dementieproces van haar inmiddels overleden moeder. Ik vond het mooi dat ze juist mijn foto's had uitgezocht voor zo'n bijzonder en persoonlijk verhaal, dus uiteraard wilde ik de gevraagde foto's graag ter beschikking stellen. De foto van de omslag is dus van mij, Trijnie schrijft daarover in haar boek: Het sneeuwlandschap op de afbeelding staat symbool voor de verstilling bij dementie. De mens keert naar binnen om i...

Veel mensen hebben een hekel aan de winter en vinden het maar saaie, kleurloze en sombere maanden. Met de vorige blogs over de de ruige rijp heb ik al laten zien dat de winter zeker niet saai hoeft te zijn. In deze blog laat ik zien dat er in de winter ook volop kleur is te vinden, in dit geval van verschillende soorten zwammen en zwammetjes. Ik kreeg een uitnodiging om prachtige rode zwammetjes te bekijken, de zeldzame krulhaarkelkzwammetjes. Bij paddenstoelen is de determinatie soms zo lastig dat er een microscoop aan te pas moet komen, dat specialistenwerk is ook bij deze zwammetjes gedaan. Ik heb mezelf beperkt tot enorm genieten van deze leuke zwammetjes die maar klein zijn en vaak grotendeels schuil gingen onder oud blad, maar hier en daar staken ze hun kleurrijke bekertjes fier tevoorschijn. Best lastig trouwens om er echt mooie opnamen van te maken ze zijn maar klein en de omgeving rommelig. Eigenlijk zou je er pat op je buik bij moeten liggen maar omdat ze overal ...

Ja, nog eenmaal een blog over de ruige rijp. Na de blogs over mist en ruige rijp en de blog met de ijsvogels tussen de rijp wil ik toch absoluut ook nog wat foto's delen van 18 januari 2017. Na alle mist en vorst van de dagen ervoor, was de rijp nog meer aangegroeid en vervolgens kwam ook de zon er nog bij. Het resultaat van al die omstandigheden was dat er een ware sprookjeswereld ontstond, overweldigend mooi... Ik stond eerst maar eens een tijdje ademloos rond te kijken en me te bedenken dat het bijna te mooi was om vast te kunnen leggen. Volgens mij was iedereen, die de kans had, eropuit getrokken. Dat betekende dat er nogal wat mensen in het landschap rondliepen. De man met de zwarte jas, zei dat hij mijn foto zou bederven. Eigenlijk had hij wel een beetje gelijk, het geeft gewoon een wat surrealistisch beeld, hij hoort niet thuis in deze sprookjeswereld. Het was zo waanzinnig mooi, dit was echt zo'n dag die je slechts zelden meemaakt. Het is n...