Jonge meerkoetjes

In de lente is het niet bij te benen wat er in de natuur allemaal gebeurt en verschijnt. De hele flora en fauna vertoont een explosie van nieuw leven. Ik zou het graag allemaal met eigen ogen willen aanschouwen, maar uiteraard lukt dat niet en blijft het bij hier en daar een graantje meepikken van al het prachtige lentegebeuren. Gelukkig zijn er meer mensen die ook graag in de natuur rondstruinen en me tippen als er iets leuks in de buurt gebeurt. Zo hield Hannie al een tijdje een meerkoetennest in de gaten en enkele weken geleden kreeg ik bericht van haar dat er jonkies waren.

Meerkoeten zijn niet echt mijn favoriete vogels, maar die heel kleine, net uit het ei gekropen jonge meerkoetjes met hun geel/rood gekleurde "sprietenkoppie" vind ik zo aandoenlijk.
Ik vraag me altijd weer af waarom ze in het begin die gekleurde donsjes hebben, immers later zijn het egaal donker gekleurde vogels. Hoe dan ook, ik vind ze fotogeniek als ze klein zijn.

De kleine meerkoetjes waren echt nog maar net uit het ei gekomen, je kunt de lege doppen nog zien in het nest. Ik zag ook nog een ei dat aangepikt was en waar dus nog een jonge vogel uit moest komen. Een hele prestatie van zo'n klein diertje om zich uit zo'n stevige eierschaal te wurmen.

Zodra de eerste kleintjes tevoorschijn zijn gekomen gaat een van de partners op pad om voedsel te zoeken. Ik neem aan dat het in het begin met name papa meerkoet is die lekkere kleine hapjes voor zijn kroost zoekt. Zo te zien zijn het vooral kleine larfjes en garnaaltjes die naar het nest worden gebracht waar mama meerkoet ze zorgvuldig aanbied aan de kleintjes. Soms bleek dat aanbieden niet te lukken daar een meerkoetje van alle vermoeienissen in slaap was gevallen.

Meerkoeten staan bekend als hardvochtige ruziemakers, die menig robbertje met soortgenoten uitvechten. Ook voor hun eigen kinderen zijn ze niet altijd even liefdevol. Toch kunnen ook meerkoetenouders heel teder met elkaar omgaan, dat vind k erg mooi om te zien hoe voorzichtig en zorgzaam ze voor die kleintjes kunnen zijn. Zo'n klein nog volledig hulpeloos jonkie dat zich tegen moeder aanschurkt en contact maakt via de snavels, dat zijn toch prachtige momenten om vast te leggen, Wellicht koestert moeder meerkoet dergelijke momenten ook wel in de wetenschap dat het een hachelijke zaak is om al die kleine kwetsbare jonkies door alle gevaren te leiden.
Helaas is het met dit nest ook niet zo voorspoedig verlopen, van de zes jongen die er uit het ei kwamen is er er nu nog maar eentje over, de rest is ten prooi gevallen aan vooral de snoeken die in die vijver volop voorkomen. Zo gaat dat in de natuur, lang niet alle jonge diertjes zullen volwassen worden. Gelukkig hebben meerkoeten per seizoen meerdere nestjes, dus ze kunnen nog weer een nieuw gezinnetje stichten.