Bosanemonen voor de lens
Als het lente wordt en de eerste voorjaarsbloemetjes verschijnen,wordt de macrolens weer een van mijn favoriete objectieven.
Heerlijk om in alle rust te genieten van de bloemetjes en te proberen daar fraaie foto's van te maken.
Na de sneeuwklokjes en de krokussen zijn deze keer de bosanemoontjes (Anemone nemorosa) aan de beurt, kleine schoonheden, waar ik ieder voorjaar weer naar uit kijk.
Een uitdaging is het wel om deze stralend witte bloemetjes goed vast te leggen. Je hebt zon nodig, want anders gaan de bloemetjes niet open, maar de zon maakt het belichten wel heel lastig en overbelichtte plekken en/of scherpe schaduwen liggen op de loer. Gelukkig had ik een wit parapluutje meegenomen zodat ik de zon wat kon temperen. Maar de foto hierboven is dus zonder gebruikmaking van de paraplu gemaakt.
Terwijl een merel prachtig zingt en een tjiftjaf en een boomklever hun roep laten horen ga ik op zoek naar mooi composities en dat viel nog niet echt mee. Merkwaardig is dat toch dat je bloemetjes prachtig vind en dat het dan zo lastig blijkt te zijn om dat dan ook mooi vast te leggen. Aan de andere kant is het natuurlijk ook juist het avontuur om te zoeken naar de ultieme compositie, een zoektocht waar overigens volgens mij nooit een eind aan komt.
Het mooie van bloemetjes is dat ze niet weglopen en je er dus eindeloos omheen kunt lopen, kruipen en liggen. Het was eerste paasdag rustig op de plek waar ik aan het fotograferen was en zo kon ik ongestoord mijn gang gaan en me fijn vermaken met deze mooie bloemetjes. ze hebben ook van die prachtige gele meeldraden, die verdienen het ook om goed in beeld te komen.
Eigenlijk zocht ik ook naar nog wat zachtere sprookjesachtiger beelden, maar dat wilde niet echt lukken. De foto's hierboven komen enigszins in de buurt van mijn bedoeling, maar helemaal tevreden ben ik er niet mee. Maar er zijn nog wel even bosanemoontjes dus wellicht kan ik het op een andere plaats nog eens even opnieuw proberen. Met deze serie heb ik me wel prima vermaakt en er waren zomaar twee-en-half uur verstreken. Toen het drukker werd, was het tijd om te vertrekken om niet telkens te hoeven uit te leggen dat je niet onwel geworden bent maar ligt te fotograferen...
Heerlijk om in alle rust te genieten van de bloemetjes en te proberen daar fraaie foto's van te maken.
Na de sneeuwklokjes en de krokussen zijn deze keer de bosanemoontjes (Anemone nemorosa) aan de beurt, kleine schoonheden, waar ik ieder voorjaar weer naar uit kijk.
Een uitdaging is het wel om deze stralend witte bloemetjes goed vast te leggen. Je hebt zon nodig, want anders gaan de bloemetjes niet open, maar de zon maakt het belichten wel heel lastig en overbelichtte plekken en/of scherpe schaduwen liggen op de loer. Gelukkig had ik een wit parapluutje meegenomen zodat ik de zon wat kon temperen. Maar de foto hierboven is dus zonder gebruikmaking van de paraplu gemaakt.
Terwijl een merel prachtig zingt en een tjiftjaf en een boomklever hun roep laten horen ga ik op zoek naar mooi composities en dat viel nog niet echt mee. Merkwaardig is dat toch dat je bloemetjes prachtig vind en dat het dan zo lastig blijkt te zijn om dat dan ook mooi vast te leggen. Aan de andere kant is het natuurlijk ook juist het avontuur om te zoeken naar de ultieme compositie, een zoektocht waar overigens volgens mij nooit een eind aan komt.
Het mooie van bloemetjes is dat ze niet weglopen en je er dus eindeloos omheen kunt lopen, kruipen en liggen. Het was eerste paasdag rustig op de plek waar ik aan het fotograferen was en zo kon ik ongestoord mijn gang gaan en me fijn vermaken met deze mooie bloemetjes. ze hebben ook van die prachtige gele meeldraden, die verdienen het ook om goed in beeld te komen.
Eigenlijk zocht ik ook naar nog wat zachtere sprookjesachtiger beelden, maar dat wilde niet echt lukken. De foto's hierboven komen enigszins in de buurt van mijn bedoeling, maar helemaal tevreden ben ik er niet mee. Maar er zijn nog wel even bosanemoontjes dus wellicht kan ik het op een andere plaats nog eens even opnieuw proberen. Met deze serie heb ik me wel prima vermaakt en er waren zomaar twee-en-half uur verstreken. Toen het drukker werd, was het tijd om te vertrekken om niet telkens te hoeven uit te leggen dat je niet onwel geworden bent maar ligt te fotograferen...
Heel mooi gelukt Coby, ik was zaterdagavond op een plek met Bosanemonen maar met tè wisselende omstandigheden. Deze foto's werken wel weer inspirerend, ik moet toch nog maar terug. Ik stuur je blogje ook even door, het is echt prachtig. Groetjes
BeantwoordenVerwijderenDank voor jouw compliment Annemarie en zeker nog even weer gaan als je de kans hebt, succes! Ik hoop zelf ook nog op herhaling te kunnen en dan op een andere plek, kijken wat dat oplevert.
VerwijderenNatuurkieker Coby
Wat heb je je lekker uitgeleefd op dit
BeantwoordenVerwijderenbloemetje, fantastisch, heel mooie compositie en
achtergronden!! complimenten, heel mooie blog!!
gr. Nieske
Je hebt er mooie foto's van weten te maken Coby.
BeantwoordenVerwijderenHet wit is i.d.d. moeilijk te belichten met de zon, het jou goed gelukt.
Nr. 9 vind het allermooist.
Groetjes Tinie
Prachtige foto heb je er toch van gemaakt Coby.
BeantwoordenVerwijderenMooie tijdverdrijf als je bezig bent met de macrolens.
De belichting vind ik hier heel goed gedaan.
Ik herken dat wel wat je zegt, ik stond ook een keer over een muur gebogen, toen werd er ook aan mij gevraagd wat er was.
Ik liet ze toen foto's zien, en toen snapte wat ik aan het doen was.
Het was een druk wandelpad, het is gewoon geen doen dan, ook omdat heel veel mensen je kennen.
Je hebt gelijk dat je toen bent gestopt.
Ik wens je een hele mooie fotografeer week.
Groetjes Irma
Je hebt er mooie foto's van weten te maken Coby.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Herman.
Het zijn prachtige bloemen, Coby, maar idd o zo moeilijk. Heb je ze net lekker in beeld blijken ze weer overbelicht etc. Maar terug naar je foto's. Je hebt er een schitterende serie van gemaakt. Allemaal mooi. Toch springen 5 en 9 eruit voor mij. De vind ik samen met de belichting de mooiste compositie hebben. Groetjes, Joke
BeantwoordenVerwijderenHoi Coby,
BeantwoordenVerwijderenBloemen fotograferen is een vak apart, waar ik mij maar zelden mee bezighoud. Ik vind het knap hoe mensen erin slagen om prachtige beelden vast te leggen. Jij hoort daar ook bij. Ik kan mij de dilemma's wel goed voorstellen die meespelen bij het maken van een geslaagde opname. Deze serie is in ieder geval het bekijken waard.
Groet, Kees
Whahahahahaha.... wat herkenbaar om steeds te moeten uitleggen dat je aan het fotograferen bent en niet dat er iets aan de hand is hahaha....... Maar ik ben best wel een beetje jaloers op je prachtige foto's hoor. Jij bent zelf dan misschien niet zo tevreden maar ik had deze foto's heel graag zo gemaakt! Echt supermooi!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Helma..
Hai Coby,
BeantwoordenVerwijderenNou best een mooie serie hoor. Dit is echt een lastig bloemetje om te fotograferen en vind ik dat je bij dit onderwerpje heel afhankelijk bent van het perfecte bloemetje en achtergrond. Je krokussen vond ik mooier, maar die kleuren zijn toch makkelijker om mee te werken.
Bij de nummers 7, 8 en 9 heb je het wel mooi voor elkaar. Een beetje omhoogstaand bloempje en een lekker kijkende achtergrond.
Zo, nou nog een keertje naar je adders kijken.
Groetjes,
René
Leuke serie van de bosanemonen, ik heb ze dit jaar alleen een beetje gefotografeerd tijdens de vakantie in Limburg, maar ik ben er die keer niet uitgebreid voor gaan liggen. Ja, die reacties, dat herken ik wel. En ja, het is heel lastig fotograferen. toch vind ik jouw serie mooi, waarbij de voorlaatste mij het meest aanspreekt, ik zou alleen rechts nog ietsje meer afsnijden zodat het bruine stokje wegvalt.
BeantwoordenVerwijderen