Het hele jaar Merels in de tuin

De Merel is een algemene verschijning in veel Nederlandse tuinen. Ook in mijn eigen tuin komen het hele jaar Merels voor en ik ben daar blij mee, ze zijn welkom.
Merels weten dat ze welkom zijn in veel tuintjes en is van een uitgesproken bosvogel een vogelsoort geworden die zich ook in de buurt van mensen prima op zijn gemak voelt.

Een mannetje Merel voelt zich enorm thuis in mijn tuin en wordt ook steeds minder schuw.
In de winter komt hij graag naar de voedertafel om zich te goed te doen aan al het lekkers wat daar te vinden is. Een Merel is niet kieskeurig, hij lust onder andere vetbollen, appels, brood en zaden.

Voor al die verwennerij begint ie in het voorjaar wat terug te doen door vanaf het dak van de schuur of vanuit een struik in de buurt zijn prachtige zang te laten horen. Uiteraard zingt hij natuurlijk niet voor mij, maar om zijn territorium duidelijk te maken.
Wat mij betreft behoort hij tot de mooist zingende vogels en geweldig dat hij dat ook gewoon blijft doen al regent het dat het giet. Iets minder fantastisch vind ik het dat hij het soms presteert om al 's morgens om vier uur aan te vangen met zijn luide zang.

Ieder jaar zorgt hij er samen met zijn vrouwtje voor dat er ook weer jonge Mereltjes worden geboren.
Een zware tijd voor meneer Merel en dat is hem op den duur ook aan te zien, zijn verenpakje is helemaal versleten en hij ziet er maar magertjes uit. En als ik in de tuin aan het werk ben loopt hij ijverig om me heen te struinen op zoek naar wormen en andere lekkere diertjes voor zijn jonge kroost.

Hij heeft ook al eens een dikke Meikever die ik net op de foto had gezet vlak voor mijn ogen verslonden en kwam vrijmoedig met het dier in zijn snavel voor me staan. En een houding alsof hij nog even wilde showen met zijn buit. Best wel begrijpelijk eigenlijk want zo'n lekkere dikke eiwitrijke kever is natuurlijk een heerlijk maaltje.

Iets lastiger vind ik het wanneer de familie Merel de Bramen en later de Druiven ontdekken en zich daar met enthousiasme op storten. Maar goed ik heb besloten dat ze welkom zijn in mijn tuin en dus deel ik mijn vruchten met mijn gevederde tuinvrienden en gaan er geen netten over de struiken. In zulke netten komen vogels in vast te zitten en dat wil ik niet, dan heb ik liever dat ze lekker mee-eten.

Inmiddels zijn de jonge Merels uitgevlogen en komen ook mijn tuin bezoeken. Net als veel andere jonge vogels hebben ook de onvolwassen Merels een gevlekt verenkleed dat afwijkt van dat van de volwassen vogels. Bij deze jonge Merel kun je prachtig het gevlekte verenkleed zien in het avondlicht.

Het is een mooie puber die zijn weg wel zal gaan vinden en zo te zien is het een mannetje.
Hij probeerde allerlei liedjes in te studeren en maakte al mooie deuntjes. En net als zijn vader kon ik hem wel verleiden om samen even in gesprek te gaan, ik vind het altijd leuk om even terug te fluiten naar een vogel en meestal reageren ze er wel op en voeren we een fluitconversatie.
Meer informatie over de Merel kun je vinden op deze blog