Grauwe Klauwieren en meer op het Hijkerveld

Toen ik op 15 juli op mijn krukje gezeten met de camera in de aanslag de Grauwe Klauwieren zat te observeren kwamen er ook allerlei andere vogels een kijkje nemen.
Niet allemaal even dichtbij en sommige vogels, zoals een Kleine Bonte Specht en twee baltsende Futen waren echt te ver weg voor acceptabele foto's maar die zorgden wel voor extra natuurbeleving.

Ik had een mooi plekje met uitzicht over de fraaie omgeving, wel was ik even bang dat de wolkenluchten al vroeg zouden uitgroeien tot buien, die mijn Grauwe Klauwierenmissie in de war zouden sturen. Maar het bleef gelukkig bij deze dreigende luchten die natuurlijk wel heel geschikt waren om een foto van te maken.

Leuk was de Veldleeuwerik (Arlauda arvensis) die zich even in de buurt liet zien met voedsel in de snavel. Fijn dat deze vogel dus blijkbaar een nestje met jongen in de buurt had. Ik had de Veldleeuweriken bij vorige bezoeken ook al veelvuldig gehoord en gezien. Hopen dat de jongen grootgebracht zullen worden want de Veldleeuwerik is een vogelsoort die sterk in aantal is afgenomen en het moeilijk heeft.

Toen ik daar zo wat rond zat te turen zag ik opeens een felrode vlek in een struikje, verrekijker er bij en ja hoor, net wat ik al dacht een Goudvink (Pyrrhula pyrrhula). Vanuit het struikje vloog hij naar een open plekje op de hei en daar bleek zijn onopvallende echtgenote zich ook al te bevinden. Hoewel ze niet zeldzaam zijn overkomt het me toch niet iedere dag dat ik Goudvinken zie. Ik was er dus best blij mee om dit paartje te zien.

Op een gegeven moment kwam er een Grote Zilverreiger (Casmerodius albus) recht op me afgevlogen en deed precies wat ik hoopte, namelijk landen achter struiken op de oever zodat hij mij niet zien kon. Vervolgens was mijn wens natuurlijk dat hij achter het struikgewas vandaan zou komen en mij niet zou zien. Na zeker wel twintig minuten wachten kwam de vogel inderdaad tevoorschijn en leek mij in eerste instantie niet op te merken.

Halverwege zijn wandeling zag je hem even inhouden, zonder overigens zijn kop naar mij te draaien, maar met ogen aan de zijkant kon hij me zo ook wel zien en ik zat midden op de hei. Hij liep echter door om even daarna van de andere kant aan te komen schrijden en toen had ie wel genoeg gezien en besloot dat het welletjes was en vloog kalm bij mij vandaan, een mooie ontmoeting.

Uiteraard was mijn belangrijkste doel het fotograferen en observeren van de Grauwe Klauwier (Lanius collurio). En dat is ook gebeurd, ik heb inmiddels een heel blog aan de Grauwe Klauwier gewijd, wie dat gemist heeft kan even kijken op deze blog en ook hier wil ik de Grauwe Klauwier nog wel even een plekje geven.
De vogel die in Drenthe zijn grootste broedgebied heeft en die ik voorlopig gekozen heb als  kopfoto op de natuurkiekerweblog.

Ook de Dopheide bloeide, die is altijd wat eerder dan de struikheide. Dopheide komt wat minder massaal voor maar is zeker net zo mooi en misschien wel mooier dan de struikheide.
Vooral als je de bloemetjes van dichtbij ziet, kun je de schoonheid er van goed bewonderen. Graag had ik er nog een vlindertje bij gehad, maar het is bepaald een slecht vlinderjaar. Welgeteld 1 Vuurvlindertje zag ik, maar die zat niet op de dopheide.

Tot besluit van dit blog nog een paar landschapsfoto's. En zo zie je dat je van alles kunt zien als je rustig uren op eenzelfde plaats zit. Heerlijk trouwens om zo een tijd alles om je heen te observeren, je kunt al je zintuigen zo eens even lekker aan het werk zetten en zo een fijne portie natuurbeleving op doen.