De Zomertortel en andere dieren bij de Blinkerd/Oude Diep

Deze blog is gevuld met dieren die ik de afgelopen weken gezien heb in natuurgebied de Blinkerd/
Oude Diep. In een vorige blog heb ik al een serie vlinders laten zien en nu komen andere dieren aan bod.

Als eerste de Zomertortel (Streptopedia turtur) een duif die als steeds schaarser wordende broedvogel en zomergast naar ons land komt vanuit afrika waar hij de winter doorbrengt ten zuiden van de Sahara. Ik had hem  wel al gehoord maar kon hem eerst niet vinden, een eerdere zoektocht leverde toen wel de vondst van een Eekhoorn op. Een week later lukte het dan toch om een paar foto's van deze mooie, maar zeer bedreigde duivensoort te maken.

In dit natuurgebied zijn ook heel wat libellensoorten te vinden, zo waren er nu overal Bloedrode Heidelibellen (Sympetrum sanguineum) te zien, waarvan het mannetje bloedrood gekleurd is en het vrouwtje is geel. Er zijn meer soorten libellen die roodgekleurd zijn en vrouwtjes libellen met een gele kleur, dus het is wel altijd even goed kijken met welke soort je te maken hebt. Best lastig uit elkaar te houden allemaal, maar oefening baart kunst en dat geldt ook voor het determineren van planten en dieren.

Ook mooi een mannetje Gewone Oeverlibel (Orthetrum cancellatum) een heel algemeen voorkomende libel, maar hij had hier wel een fotogeniek plekje uitgezocht.

Veel Lantaarntjes (Ischnura elegans) waren er ook, een waterjuffersoort die wat mij betreft tot de best herkenbare soorten hoort met het gekleurde stukje aan het eind van het lijf waar ze hun Nederlandse naam aan te danken hebben en de verder vrijwel geheel zwarte rugzijde. Hier boven een paartje Lantaarntjes, waarbij je zien kunt dat man (blauw) en vrouw (geelgroen) verschillend gekleurd zijn. Vrouwtjes kunnen zeer variabele kleuren hebben, van geel, groen tot oranje en paars/roze.

Op een gegeven moment zag ik een Lantaarntje drijven in het water, ik dacht dat die niet meer leefde, maar daar vergistte ik me in. Het diertje leefde wel degelijk en wist al zwemmend beplanting te bereiken. Wel is te zien dat de vleugels er niet goed uitzien, dus ik vermoed dat het diertje niet kon vliegen.

Ook mooi een vrouwtje Paardenbijter (Aeshna mixta), die volgens mij nog maar kort uitgeslopen was en er nog heel gaaf uit zag. Het beestje zat hoog boven in een boom, maar kon met de telelens nog net worden vastgelegd.

Sprinkhanen behoren ook tot de insecten die ik heel leuk vind om vast te leggen, maar het zijn bepaald niet altijd makkelijke fotomodellen. Hier boven een Grote Groene Sabelsprinkhaan, de grootste sprinkhanen die je kunt tegen komen in Nederland en ondankzij zijn groene kleur enorm gecamoufleerd.
Daaronder het Wekkertje, een veel kleiner maar ook groen sprinkhaantje dat vooral in het noordoosten van Nederland heel algemeen voorkomt.

Er zijn een paar honderd soorten zweefvliegen in Nederland, eigenlijk ondoenlijk om die allemaal te leren kennen. Maar er zijn een aantal veel voorkomende soorten die ik inmiddels dan wel van naam ken en daar is bovenstaande Snorvlieg (Episyrphus balteatus) een voorbeeld van. Een mooi geel fotomodel op een gele bloem.

Tot besluit nog weer een vogel en wel de Kleine Karekiet (Acrocephalus scirpaceus). Het rijmpje luidt: Karekiet, karekiet, je hoort me wel maar je ziet me niet. En dat rijmpje klopt, meestal zit hij verstopt tussen de rietstengels te roepen. Ik heb dan ook nog maar zelden een redelijke foto kunnen maken van dit kleine lawaaimakertje. Ik blij met de kans die ik kreeg om deze foto's te kunnen maken van een Kleine Karekiet.