De Adder

De Adder (vipera berus) is een van de weinige soorten slangen die in Nederland voorkomen en de enige giftige inheemse slang.
Uit angst voor het gif van  Adders, zijn deze slangen lange tijd gedood zodra men er een tegen kwam.
Het gevolg is dat de Adder nu een zeldzame reptiel is die nog maar op een paar plekken in Nederland voorkomt, onder meer in Drenthe. Ze staan op de rode lijst van bedreigde dieren.

Hoewel veel mensen bang zijn voor Adders, is een adderbeet overigens zelden dodelijk voor een mens, maar wel pijnlijk en je wordt er wel flink ziek van. Op plekken waar Adders voorkomen hebben artsen en ziekenhuizen altijd tegengif in voorraad.
Kleine prooidieren als muizen gaan wel dood aan het gif.
Adders zullen je nooit zomaar aanvallen, een beet loop je alleen op als je een Adder in het nauw drijft en hij zich bedreigd voelt. Als een Adder daar de kans voor heeft gaat hij je liever uit de weg dan dat hij agressief wordt. Als je gewoon op de paden blijft kan je eigenlijk nauwelijks iets overkomen.

Een Adder kan tot 80 cm lang worden en een duidelijk kenmerk is de bruine of zwarte zigzagband op de rugzijde. Daarnaast kan hij herkent worden aan zijn rode ogen met verticale spleetvormige pupil.
De Adder leeft hoofdzakelijk van kikkers, hagedissen en muizen en ik heb ook wel eens foto's gezien waarop een Adder een jonge vogel oppeuzelt. Ik las overigens in het boek Paarse Pracht  dat de Adder het kan stellen met slechts een enkel muisje per maand, grote eters zijn Adders dus niet.
Bij voorkeur houdt hij zich op aan bosranden en in heidevelden, dat zijn de plekken waar hij zich kan verschuilen, kan zonnebaden en daar komen ook de prooien voor waar Adders van leven.

Van oktober tot maart kruipen de Adders onder de grond om in winterslaap te gaan, vaak liggen ze met meerdere exemplaren in zo'n slaapplaats.
Vanaf eind maart, als de temperatuur de tien graden nadert, komen ze weer tevoorschijn en bij mooi weer kun je ze dan met wat geluk zien zonnebaden, dat doen ze  om goed op te warmen. Adders maken gebruik van de zonnewarmte omdat ze koelbloedige dieren zijn en de zon zorgt er voor dat ze op de juiste temperatuur komen om optimaal te kunnen functioneren.
In april is de paartijd, de 5- 20 eieren die daaruit voortkomen ontwikkelen zich in de moeder.
Een Adder is een levendbarend dier, dat betekent dat de jongen meteen uit de eieren kruipen als die in augustus of september door de moeder worden gelegd.

De foto's in deze blog zijn gemaakt in 2010 van een jonge adder die dwars over de hei kroop over een relatief onbegroeid deel, zodat ik hem goed kon zien en fotograferen voordat ie in de heidestruiken verdween. Ik hoop de komende tijd mogelijk toch eens een volwassen Adder te zien zonnebaden en een paar rivaliserende mannetjes zou helemaal geweldig zijn...