Genieten van het Groninger Hogeland

Zoals in de blog over de Zwartbuikrotganzen(Branta bernicla) al te lezen was, ben ik op 26 februari een dagje naar het Hogeland van Groningen geweest. Samen met kennissen heb ik een rit gemaakt door het noordelijke deel van Groningen waarbij we diverse natuurgebieden hebben bezocht.

Ons eerste doel was was Noordpolderzijl, waar dus een grote groep Zwartbuikrotganzen bleek te vertoeven. Maar niet alleen voor de vogels is Noordpolderzijl een bezoekje waard.
Noordpolderzijl is het kleinste zeehaventje van Nederland. Het kan door schepen alleen bereikt worden bij hoogwater en bied dan plaats aan maximaal 2 vissersschepen. Bij laagwater valt het haventje helemaal droog en daar profiteren vele vogels van, zoals we die dag ook gemerkt hebben.

Noordpolderzijl dankt zijn naam aan de sluis die daar jarenlang dienst heeft gedaan.
De naam "zijl" betekent spuisluis en er zijn nog restanten te zien van die oude sluis, die nu buiten gebruik is, maar als monument wordt bewaard. De functie van de sluis was om bij laagwater het binnenwater op de waddenzee te spuien en bij hoogwater drukte het zeewater de sluisdeur weer dicht. Nu wordt het regelen van de waterhuishouding  allemaal gedaan door een gemaal.

Jan van Loon heeft er een enorm Land Art project gemaakt dat dateert uit 1986.
Best lastig om dit enorme kunstwerk mooi te fotograferen, maar er is zo in ieder geval een indruk te krijgen van dit creatieve project.

Op het Hogeland  kun je heel ver kijken, het is wat Ede Staal in een van zijn liedjes zo mooi benoemde het "vlakke laand". En als je dan ook nog van dat prachtige heldere weer hebt zoals we op 26 februari hadden dan krijg je dit soort vergezichten voor je lens van lange rechte wegen en lange rechte kanalen.

We hebben ook nog even een kort bezoekje gebracht aan De Ruidhorn dat is een natuurgebied in ontwikkeling op het Uithuizerwad dat moet dienen als compensatie voor de enorme stukken natuurgebied die in de Eemshaven moesten wijken voor bedrijven.
De Ruidhorn wil ik zeker nog eens wat uitgebreider bekijken, nu hebben we alleen even gekeken hoe het er uit zag.

Tenslotte  hebben we nog even gekeken bij de vogelkijkhut in de Breebaartpolder. Het is altijd een verrassing wat je daar te zien krijgt, vaak zitten de aanwezige vogels nogal ver weg en een verrekijker en liever nog een telescoop, zijn onmisbaar.
Nu zaten er onder andere Kieviten, Scholeksters een paar Brilduikers, maar allemaal te ver weg voor mooie foto's. Prachtig om te zien was een grote groep Bonte Strandlopers (Calidris alpina) die er liep te foerageren en regelmatig even opvloog en dan schitterden in de zon.
Al met al een prachtige dag waarbij, ik niet echt spectaculaire foto's heb kunnen maken, maar wel een dag met volop natuurbeleving in een prachtig gebied in Nederland.