Hoe is het afgelopen met de Bonte vliegenvanger

Vaste volgers van Natuurkieker hebben mijn eerste avonturen kunnen volgen met een paartje Bonte Vliegenvangers. In een eerste blog vertelde ik over de het fenomeen dat Bonte Vliegenvangers graag nestjes van andere vogels "kraken". In de tweede blog liet ik zien hoe het mannetje een nestkastje zocht en dat het vrouwtje dat moet goedkeuren.
In dit derde en laatste blog over de Bonte vliegenvangers zal ik vertellen hoe het verder is gegaan met meneer en mevrouw Bonte Vliegenvanger.


Aan het eind van de tweede blog had het vrouwtje haar keuze uiteindelijk gemaakt en een nestkastje goedgekeurd door er nestmateriaal naar toe te brengen. Af en toe zag ik een Bonte vliegenvanger in het nestkastje verdwijnen, maar op een gegeven moment zag ik ze niet meer.
Uiteindelijk kon ik mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen en hebben we in het nestkastje gekeken en het was LEEG...
Na een heel gezoek in allerlei nestkastjes kwamen we uiteindelijk terecht bij het eerste eerste nestkastje waar het mannetje zo enthousiast voor zong en daar zat mevrouw Bonte vliegenvanger met voer in haar snaveltje en luid gepiep van jongen uit het  nestkastje.






Zo hadden ze me een aantal weken mooi voor de gek gehouden, maar toen ik ze eenmaal weer wist te zitten, heb ik regelmatig met de camera in de buurt van het nestkastje staan te fotograferen en observeren. De lichtomstandigheden waren best lastig, maar ik heb toch wel een aantal plaatjes kunnen maken waar ik best tevreden mee ben.


Als er voer in een nestkastje verdwijnt, kan je er zeker van zijn dat er er ook weer wat uit het kast je verdwijnen moet. En zo zag ik de ouders regelmatig met een pakketje uitwerpselen weer naar buiten komen, want ja het is natuurlijk wel prettig als de jonkies in een proper nestje verblijven.
Het viel overigens niet mee om het vast te leggen, ze vlogen er als een speer weer uit, dit is de enige toonbare foto die ik heb overgehouden van de talloze pogingen om het vast te leggen.



Mannetje en vrouwtje namen, zoals ik het heb kunnen beoordelen, een vergelijkbare rol op zich bij het voeren. Prachtig was het als ze gelijktijdig bij het nestkastje aankwamen, het vrouwtje zat dan aandoenlijk verheugd, vleugelwiekend haar echtgenoot te begroeten voor ze het nestkastje indook, een prachtig tafereel.



Op een gegeven moment kwam ik weer bij het nestkastje en hoorde al van verre allerlei vogeltjes opgewonden geluiden maken, zoals bijvoorbeeld een Merel een alarmtroep kan laten horen als ie een kat ziet lopen.
De oorzaak van deze opwinding was een Ransuil, die dacht een rustig plekje voor een dutje gevonden te hebben. Toen hij het geklik van mijn camera hoorde keek ie mij met zijn mooie grote ogen aan, een bijzondere en onverwachte ontmoeting van beide kanten, die mij beter beviel dan de Ransuil.



Ik heb altijd weer bewondering voor de tomeloze inzet van zo'n vogelpaartje om hun jongen groot te brengen. Het is een voortdurend af en aan vliegen om die hongerige kindertjes te voeden. 


Op een gegeven moment werd het stil bij het nestkastje en bleken de jongen uitgevlogen te zijn, helaas heb ik dat niet gezien en ik weet ook niet hoeveel jonge vogels er in het nest hebben gezeten, maar bij inspectie van het nestkastje was alles in ieder verdwenen.


 

Reacties

  1. o wat mooi om dat zo te volgen en ons te laten meegenieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is een mooi vogeltje, die bonte vliegenvanger, ik heb hem nog nooit gezien, of gewoon niet herkend.
    De ransuil, wat een aangename verrassing om die voor je lens te krijgen. En je hebt er toch mooie foto's van gemaakt. Die van de bonte vliegenvanger vind ik ook heel goed, zo mooi scherp dat vogeltje. Heb je de laatste foto trouwens bewerkt?

    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Coby,
    Wat weer een heerlijk foto-verhaal. De nieuwe "Jan Wolkers" is gevonden, wat mij betreft. Ik kan me alweer op het volgende voorjaar verheugen. Lekker doorgaan dus met ons verwennen.
    Groeten,
    Hannie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Coby
    Wat een mooie foto's van de vliegenvangers, jammer dat je de kleine niet heb zien uitvliegen.
    Maar daarvoor kreeg je de ransuil prachtig voor de lens, die zou ik ook wel eens willen tegen komen.

    Gr Cees

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ Ghita, de laatste foto is niet bewerkt hoor, behalve wat contrast en scherpte.
    @Hannie, een nieuwe Wolkers zal ik wel niet worden, maar vertellen over de natuur zal ik doen zolang ik dat kan.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooi vervolgverhaaltje is dit toch, en foto's om 'jaloers' van te worden. En dan is alles al zo prachtig, komt er ook nog eventjes een ransuil voorbij.
    Een serie om van te watertanden hoor.
    groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een mooi verhaal coby, ik ben ook even terug gaan gluren naar je vorige afleveringen, het is zeker niet makkelijk voor een mannetje om vadertje te spelen! :-)
    Het is uiteindelijk toch goed gekomen! Een prachtige weergave met geweldig mooie foto's van de bonte vliegenvangers en die ransuil heeft ook mooi geposeerd voor jou, en genot om naar te kijken!
    groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een mooie foto's van de vliegenvanger en de uil.
    Leuk om zo'n nestje in de tuin te hebben , heb hier wel kastjes hangen maar helaas nooit een nestje in de tuin gehad, wel bij de buren, maar goed als ze uitvliegen landen ze vaak hier in de tuin, zo komisch om te zien.
    Die uil is wel heel mooi om te zien en te fotograferen, kan me voorstellen dat je verrast was, zie je niet iedere dag.
    Mooie serie en leuk om te lezen.
    Groetjes en prettige donderdag.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Coby,
    wat een mooie foto's geweldig,
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Coby,

    Je woont maar mooi!

    Leuke serie en zo'n ransuil wil ik ook nog wel eens fotograferen.

    Groeten,
    Robert

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Mensen wat een bijzondere serie heb je hier te pakken. Dat van die vliegenvangers is al heel apart en dat je dan ook nog een ransuil op visite krijgt dat houd je niet voor mogelijk. Ik vind het een heel mooie fotoserie ook en nogmaals het verhaal erbij maakt het tot een soort avontuur.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een prachtige serie heb je hier kunnen maken.
    Ze hadden je mooi tuk hè....whahahahahahaha
    en jij maar posten bij het lege kastje terwijl pa en ma allang elders een gezin aan het stichten waren.
    Die ransuil...geweldig!!!!!
    Een prachtig blog Coby!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hoi Coby,

    Erg mooie serie foto's en prima verhaal.
    De uil mag er ook zijn.
    Groet,
    Peter en Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Bedankt voor al jullie reacties en commentaren.
    Ik vond het zelf ook erg boeiend om deze vogeltjes zo mooi te kunnen volgen, echt heel bijzonder. Ik ben zelf heel blij met deze serie, want je moet maar afwachten of je zo'n kans nog eens weer krijgt.
    Leuk dat jullie er ook van hebben meegenoten.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

10 soorten Lieveheersbeestjes

Jan en Jacob zijn twee rood/zwarte nachtvlinders

Ganzen in Nederland