Een jonge Haas in de kieker

Een tijdje geleden kwam ik op een avondritje een mooi jong haasje tegen, dat zich onbevreesd liet bekijken en fotograferen.
De haas (Lepus europaeus) is een zoogdier dat 50-70 cm lang kan worden,als je de kop/romplengte meet.
De haas onderscheidt zich, naast zijn grotere formaat, het duidelijkst van een konijn door zijn zeer lange oren. Ook onze jonge haas was hieraan goed te herkennen, ondanks het feit hij zelf nog maar klein was.

Met die lange oren kan de haas heel goed horen en zoals op de foto hier boven ook heel mooi te zien is kan een haas zijn oren afzonderlijk van elkaar bewegen. Door zijn oren naar verschillende kanten te richten, zijn hazen in staat om tegelijkertijd uit diverse richtingen geluiden op te pikken.

Ook bijzonder en nuttig zijn de ogen van de haas, die dusdanig aan de zijkant van de kop zitten, dat een haas alles voor en achter hem kan zien zonder zijn kop te hoeven draaien. Dat is natuurlijk bijzonder handig als je een dier bent dat vijanden heeft, die je graag als prooi willen verorberen....

Het mannetje van de haas wordt "rammelaar" genoemd en het vrouwtje is een "moer", of een jonge haas ook een speciale benaming heeft weet ik niet.
Hazen hebben een voorkeur voor grotere grasvlakten, maar hebben daarnaast ook de beschutting nodig van bijvoorbeeld hoog gras, houtwallen, bosranden of ruige oevers.

De haas is veelal een nachtdier, maar als het mooi warm weer is, zie je een haas ook wel 's morgens en later op de avond. Het haasje op de foto's heb ik ook kunnen fotograferen op zo'n warme zonnige avond.
De zon speelde mij zelfs behoorlijk parten, het viel niet mee om met deze lichtomstandigheden nog toonbare foto's te kunnen maken en ik heb er thuis nog flink aan moeten "sleutelen". De foto's zijn bepaald niet super maar dat was de ontmoeting wel en zo vaak heb ik niet de kans om een haas van redelijk dichtbij op de foto te kunnen zetten.

Het nest van een haas wordt "leger " genoemd en is een ondiepe kuil waar de haas maar half in past, je blijft altijd zijn oren en rug zien. De haas ligt overdag vaak in zijn leger en heeft dan de oren plat op zijn kop gevouwen. Hij doet dan vaak even een hazenslaapje, die veelal zeer kort is, vaak maar enkele minuten. De haas slaapt ook maar heel licht en wordt wakker van ieder geluidje of trilling van de grond.
Als er gevaar is drukt de haas zich ook plat met de oren op de grond en wacht zo tot het gevaar geweken is.

Als het gevaar te groot is kiest hij het hazenpad en gaat hij er met grote sprongen met zijn lange achterpoten vandoor. Hij kan sprongen van ruim een meter maken. De haas kan overigens ook heel goed zwemmen en dat komt hem natuurlijk ook wel eens van pas om aan belagers te ontkomen.
Het kleine haasje ging ook af en toe even plat op de grond liggen, maar was bepaald geen angsthaasje en kwam steeds vlot weer overeind om weer lekker te gaan eten, of zoals op bovenstaande foto te zien is, zich eens lekker te poetsen met zijn lange achterpoot.

Een haas eet voornamelijk gras en kruidige planten als klaver en paardenbloem, maar hij doet zich ook wel te goed aan landbouwgewassen als bieten en granen. In strenge winters kan hij zelfs de schors van bomen eten.

Een haas in het wild wordt vaak niet oud, ze kunnen dan 4 tot 7 jaar oud worden. Veel jonge hazen halen het eerste jaar niet en gaan dood als gevolg van een strenge winter of door voortdurende regen, want te veel nattigheid, daar kan een haas slecht tegen. Hazen in Nederland schijnen gemiddeld maar 1 jaar oud te worden.                                                                                                                                  Bron: Wikipedia