Natuurkieker Natuur en Welzijn

Kerkuilen, egels en steenmarters ogenschijnlijk drie soorten dieren die niets met elkaar te maken hebben, maar in deze blog zal blijken dat hun wegen elkaar soms toch kruizen. Kerkuil Een aantal jaren geleden kreeg ik bovenstaande kerkuil die helaas slachtoffer was geworden van een lange koude periode toen het na de winter zelfs in de lente lang bleef vriezen. Kerkuilen hebben alleen muizen op hun menu staan en als die er niet zijn, sterft zo'n kerkuil door voedselgebrek. Ik heb de uil laten prepareren en toen ook een blog  gemaakt. Sindsdien staat hij bij mij de wacht te houden over een paar oude vogelboeken. Kerkuil Kerkuil Zo'n geprepareerde vogel geeft de kans om zo'n dier eens van heel dichtbij te bekijken en dan zie je hoe prachtig de veertjes gevormd zijn en als het ware een "gezicht" vormen. Achter de buitenrand van dat "gezicht" zitten de oren, je kunt ze niet zien, maar ze zitten op verschillende hoogtes waardoor de uil zeer ...

Nu het weer lekker lang licht is, kun er 's avond nog fijn even op uit om een rondje door de omgeving te maken. Altijd weer een verrassing wat je op zo'n ommetje zult aantreffen. Wie goed oplet kan leuke ontmoetingen verwachten, uiteraard gaan de camera en de verrekijker standaard mee. Bij de lente horen bij uitstek ook jonge dieren, nu kwam ik langs een weiland met schapen en nog redelijk kleine lammetjes. Deze serie is al weer een paar weekjes geleden gemaakt, dus inmiddels zullen de lammetjes wel al een stuk groter zijn, maar zo klein vind ik ze het allerleukst. Op diverse plekken waren graspiepers (Anthus pratensis) ze zien, soms zoals hun naam al zegt op de grond tussen het gras op zoek naar voedsel. Maar vaak ook zie je graspiepers op een paaltje zitten, geen indrukwekkend vogeltje qua kleur, een heel eenvoudig diertje eigenlijk. Het is echter een mooi beestje waar het gedrag betreft. De mannetjes zingen luid en doen dat ook hoog in de lucht terwijl z...

Het hele jaar door heb ik in mijn tuin een voederplek voor vogels, uiteraard voer ik niet altijd even veel, maar er is altijd wel wat te halen voor de liefhebbers. Naast vogels komen er ook  andere gasten, zoals muisjes. Al een tijdje zie ik nu bosmuizen( Apodemus sylvaticus) dankbaar gebruik maken van het voedselaanbod op de voederplek. Leuk om die diertjes eens te kunnen bekijken, zo'n kans krijg je niet altijd. Bosmuizen zijn in principe dieren die 's nachts actief zijn en dan zie je ze natuurlijk niet. Dit muisje laat zich echter regelmatig overdag even zien. Een grappig diertje is het met relatief heel grote oren en  een flink formaat zwarte kraaloogjes, beide karakteristieke kenmerken van de bosmuis. Verder hebben ze een wat spits toelopend snuitje en kleine voorpootjes en grote achterpoten. Die achterpoten gebruiken ze onder andere om sprongetjes mee te maken, een heel leuk gezicht, het lijkt alsof ze telkens een vreugdesprongetje maken. De bosmuis...

De Breebaartpolder ligt bij Termuntenzijl in de provincie Groningen en is een geliefde plek bij veel soorten vogels. Maar de Breebaartpolder is ook een prachtige plek om naar zeehonden te kijken. Als je bij hoog water een kijkje neemt bij het kijkscherm op de dijk, heb je een goede kans om tientallen zeehonden te zien. Woensdag 11 juni ben ik er weer eens naar toe geweest en ook nu waren er heel wat zeehonden, om precies te zijn 32 volwassen dieren en 23 jonge zeehonden. Er was een medewerker van de zeehondenopvang in Pieterburen aanwezig die de dieren aan het monitoren was en ze onder andere ieder uur telde. Hij vertelde dat er even flink paniek was geweest toen een boer bij de schapen moest zijn die vlakbij de zeehonden liepen. Veel zeehonden vluchtten het water in en langzamerhand  waren de meesten nu weer teruggekomen. Het is ook niet voor niets dat er een kijkscherm gemaakt is. Als iedereen gewoon open en bloot boven op de dijk zou gaan staan zouden de zeehon...

Reeën (Capreolus capreolus) zijn niet zeldzaam, maar dat wil nog niet zeggen dat je ze daarom iedere zo maar tegen komt. Er zijn van die vaste plekjes waarvan ik weet dat de kans redelijk groot is om er reeën aan te treffen. Als ik in de buurt van zo'n plek kom kijk ik altijd even of er dan ook toevallig een paar lopen. Vorige week zondag had ik geluk en zag ik inderdaad een aantal reeën. Een stukje grasland omzoomt met bomen en struikgewas waar de reeën in kunnen schuilen en wegvluchten bij gevaar. Een ideaal plekje voor deze mooie kleinste hertensoort in ons land. Drie reeën zag ik in eerste instantie lopen en ze waren druk aan het eten en even later kwam zich een vierde ree bij het groepje aansluiten. Ik kon ze vanuit de auto bekijken en fotograferen en ze leken zich in eerste instantie niet bewust van mijn aanwezigheid. Naast drie volwassen vrouwtjes was er een jong van vorig jaar bij die duidelijk kleiner was zoals op bovenstaande foto's te zien is. ...