Holenduiven voor de lens
Toen ik onlangs zat te genieten van een grote groep wilde en kleine zwanen, kwamen er ook regelmatig groepen holenduiven op het maisveld neerstrijken.
Holenduiven zijn niet zo heel bekend, althans niet zoals de houtduiven en de Turkse tortels, maar het zijn er ook minder en ze komen vooral voor op droge zandgronden, liefst in de wat kleinschalige landbouwgebieden.
In de winter krijgen de circa zestigduizend broedparen van de holenduiven gezelschap van soortgenoten die vanuit het noorden en oosten van Europa hier komen overwinteren. De groepen die ik zag bevatten ongetwijfeld ook veel overwinteraars.
De holenduif lijkt wel op de houtduif, maar is met zijn 32-34 cm een flink stuk kleiner dan de houtduif die zo'n 40-42 cm groot is. De belangrijkste kenmerken van de holenduif is zijn metallic groene halsvlek, daar waar de houtduif een halsvlek heeft met groen en wit. Verder heeft de holenduif opvallende zwarte vlekken op de vleugels.
De holenduiven halen hun voedsel meestal van akkers en graslanden, ze leven uitsluitend van plantaardig voedsel zoals granen en plantendelen. Het was dus niet vreemd de groepen holeduiven aan te treffen op de maisakkers. Wel verbazingwekken trouwens hoe zo'n groep vogels voor je ogen tussen de voren en maisstoppels kunnen verdwijnen.
Mooi om te zien hoe de maiskorrels een voor een uit de op het land achtergebleven maiskolven werden gepeuterd en achter elkaar naar binnen werden gewerkt. Vooral als het koud is wordt er door de vogels nog eens extra gebunkeerd omdat ze de energie nodig hebben om hun eigen kacheltje goed te laten branden.
De holenduiven zijn net als houtduiven schrikkerig, als er ook maar eentje meent dat er gevaar is, vlegt meteen de hele meute op. Zo gebeurde dat ook met iedere auto die passeerde, mijn aanwezigheid werd gelukkig redelijk goed gedogen. Met al dat vliegen en opfladderen was het een uitdaging om daar ook opnamen van te maken, dat viel niet mee, maar een aantal opnamen bevallen me wel.
Het voordeel van rustig op je plek blijven zitten is dat de vogels vaak zelf wel dichterbij komen. Langzamerhand kwamen de holenduiven ook steeds wel even mooi in beeld vanaf een redelijke afstand. Ik ben best bij met deze serie, voor het eerst dat ik ze zo mooi kon vastleggen en dan ook nog in zo'n fraaie winterse entourage.
Holenduiven zijn niet zo heel bekend, althans niet zoals de houtduiven en de Turkse tortels, maar het zijn er ook minder en ze komen vooral voor op droge zandgronden, liefst in de wat kleinschalige landbouwgebieden.
In de winter krijgen de circa zestigduizend broedparen van de holenduiven gezelschap van soortgenoten die vanuit het noorden en oosten van Europa hier komen overwinteren. De groepen die ik zag bevatten ongetwijfeld ook veel overwinteraars.
 |
| Holenduif |
 |
| Houtduif |
De holenduif lijkt wel op de houtduif, maar is met zijn 32-34 cm een flink stuk kleiner dan de houtduif die zo'n 40-42 cm groot is. De belangrijkste kenmerken van de holenduif is zijn metallic groene halsvlek, daar waar de houtduif een halsvlek heeft met groen en wit. Verder heeft de holenduif opvallende zwarte vlekken op de vleugels.
De holenduiven halen hun voedsel meestal van akkers en graslanden, ze leven uitsluitend van plantaardig voedsel zoals granen en plantendelen. Het was dus niet vreemd de groepen holeduiven aan te treffen op de maisakkers. Wel verbazingwekken trouwens hoe zo'n groep vogels voor je ogen tussen de voren en maisstoppels kunnen verdwijnen.
Mooi om te zien hoe de maiskorrels een voor een uit de op het land achtergebleven maiskolven werden gepeuterd en achter elkaar naar binnen werden gewerkt. Vooral als het koud is wordt er door de vogels nog eens extra gebunkeerd omdat ze de energie nodig hebben om hun eigen kacheltje goed te laten branden.
De holenduiven zijn net als houtduiven schrikkerig, als er ook maar eentje meent dat er gevaar is, vlegt meteen de hele meute op. Zo gebeurde dat ook met iedere auto die passeerde, mijn aanwezigheid werd gelukkig redelijk goed gedogen. Met al dat vliegen en opfladderen was het een uitdaging om daar ook opnamen van te maken, dat viel niet mee, maar een aantal opnamen bevallen me wel.
Het voordeel van rustig op je plek blijven zitten is dat de vogels vaak zelf wel dichterbij komen. Langzamerhand kwamen de holenduiven ook steeds wel even mooi in beeld vanaf een redelijke afstand. Ik ben best bij met deze serie, voor het eerst dat ik ze zo mooi kon vastleggen en dan ook nog in zo'n fraaie winterse entourage.
Mooie serie Coby in dat winterse landschap.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Herman.
Schitterend dat je dit voor velen onbekende duifje op het podium gezet hebt; op naar een volgende vergeten vogel?
BeantwoordenVerwijderenDeze soort stond al een tijd op mijn wensenlijstje Kees, maar ook andere wat ondergewaardeerde soorten zet ik graag in de schijnwerpers als ik de kans krijg.
VerwijderenNatuurkieker Coby
Super mooi en interessant blog. Groetjes Annemarie
BeantwoordenVerwijderenPrachtige reportage, zo mooi met de maisstengels als decoratie!
BeantwoordenVerwijderenWinterse groetjes, Tjits
Een soort die we maar heel weinig tegenkomen in het echt en in bloggersland. Ik weet niet of ik hem ooit in het echt gezien heb, in elk geval niet bewust. Ik ga volgende keer beter opletten als ik duiven op een akker zie. De sneeuw werkt mooi mee.
BeantwoordenVerwijderengroeten, Gonnie
Hoi Coby,
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb de vogel volgens mij nog nooit bewust gezien. Misschien toch eens beter opletten.
Je hebt weer een goede mix van mooie foto's en relevante info gevonden. het was duidelijk het wachten waard, zeker als je er goed ingepakt bij zat.
Groet, Kees
Heel fraai en interessant Coby. Ik moet bekennen dat ik aan deze vogel ook weinig of geen aandacht heb gegeven. Dus dank voor de informatie en ga nu met andere ogen naar duiven kijken. Wie weet kom ik ze ook wel tegen.
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Roos
Wat een mooie duifjes zijn dit, prachtig gefotografeerd en natuurlijk helemaal leuk dat je zo'n heerlijk winterlandschap erbij had. Dat is dat toch de toef slagroom op de taart :-)
BeantwoordenVerwijderengroetjes Ghita
Hallo Coby, mooie serie van een zeer schuwe soort. Gr. Ben
BeantwoordenVerwijderenHelemaal super dat je dit blog plaatst want ik schaarde alles onder de houtduiven.
BeantwoordenVerwijderenNu zie ik pas het verschil tussen de houtduif en de holenduif (erg hé).
Het is echt een prachtige duif en nu kon ik hem ook eens uitgebreid en goed bekijken.
Dank je wel.
Groetjes, Helma
Hai Coby,
BeantwoordenVerwijderenIk mag ze ook graag zien, maar ik fotografeer ze eigenlijk bijna nooit. Ze zijn op hun mooist als er een licht zonnetje schijnt en het groen in de nek dan zo fraai oplicht. De laatste zijn heel mooi en ook de twee foto's waar de ene duif de vleugels uitslaat zijn heerlijk om te bekijken.
Prachtige serie van deze ondergewaardeerde vogel.
Groetjes,
René
Wat een mooie duiven heb je hier te pakken Coby.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto's zo tussen de stoppels op het maisveld en dan ook nog de sneeuw.
Groetjes Tinie
Eerlijk gezegd ben ik niet zo'n liefhebber van duiven, maar ik moet zeggen dat dit toch wel een mooie soort is.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk licht had je bij deze serie, sneeuw is toch wel erg fijn, helaas hadden wij hier slechts een heel klein beetje.
Je eerste foto springt eruit en vooral nr 9 en 10, prachtige momenten!
Groetjes Loes
Prachtige serie foto´s van de duiven, de holenduif vind ik heel mooi, net als de houtduif.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt er een mooie serie van gemaakt, leuk zo in de sneeuw.
Wij hebben hier nog geen sneeuw gehad, maar wie weet komt het nog de winter duurt nog meer als een maand.
Groetjes Irma
Hoi Coby....
BeantwoordenVerwijdereneen pracht soort duif!
je hebt een mooie serie in prachtige winterse
settingen...complimenten en bedankt
voor je info..
gr. Nieske