Uitsluipende Vuurjuffers

Het uitsluipen van libellen vind ik een van de meest wonderbaarlijke dingen in de natuur. Het is zo bijzonder om te zien hoe een libel uit het larvenhuidje kruipt en zich langzaam vol pompt met lucht. En door de zon krijgt hij zijn uiteindelijke kleur en droogt hij op zodat hij instaat is om te gaan vliegen.

Op Koninginnedag was het doel om uitsluipende libellen vast te gaan leggen, dus alle apparatuur mee en ook een krukje en een thermoskan koffie, want je zit een hele tijd bij zo'n uitsluipende libel en dan is het prettig om het jezelf ook wat makkelijk en aangenaam te maken. Ik ging voor Smaragdlibellen (Cordulia aenea), maar het werden uitsluipende Vuurjuffers((Pyrrhosoma) dat was helemaal niet erg want uitsluipende Vuurjuffers had ik nog nooit gezien.

Bij de Smaragdlibellen kon ik vorig jaar het volledige proces van uitsluipen vastleggen, bij deze Vuurjuffers lukte dat net niet. Wel zag ik deze juffer die juist uit het larvenhuidje is gekomen en je kunt op de tweede foto heel mooi zien hoe het dier zich ontdoet van de witte draden waar hij in het larvestadium door heeft geademd.

De vleugels zijn heel klein en rimpelig opgevouwen en worden nu opgepompt. Ook het lichaam en zelfs de ogen worden opgepompt en krijgen zo hun uit eindelijke formaat. Heel langzaam zie je ook de kleur van de Vuurjuffer veranderen van een bleek, bijna kleurloos beestje naar uiteindelijk een prachtige helder rood gekleurde juffer.

Voor uitsluipende libellen moet je aan de waterkant zijn, daar waar Riet en bijvoorbeeld Gele Lissen staan. Hier klauteren de larven vanuit het water naar omhoog en daar komt de libel tevoorschijn. De libellen zijn uiterst kwetsbaar tijdens dat uitsluipproces en daarom zoeken de larven een plekje waar ze zo weinig mogelijk gevaar lopen. Voor een fotograaf is dat nou niet altijd de meest ideale plek om foto's te maken, maar bij de Vuurjuffers had ik geluk dat er meerdere waren, dus ik had nog wat te kiezen.

Als een libel op een mooie goed te fotograferen plek zit kun je je helemaal uit leven, want je kunt heel dichtbij komen. Dat geeft je de mogelijkheid om fraaie macrofoto's te maken, iets wat je niet zo makkelijk meer lukt zodra de libel in staat is om te vliegen. Libellen zijn geweldige dieren voor macrofotografie, vooral de ogen zijn heel bijzonder en ik vind het dan ook mooi om ook foto's te maken waarbij die ogen goed uitkomen. Het lijken dan net van die buitenaardse wezentjes.

Deze blog bevat dus foto's van verschillende Vuurjuffers, het diertje hier boven was al bijna klaar om weg te vliegen en had al zijn mooie rode kleur. Maar hij kon nog niet vliegen en dus kon ik nog even van heel dichtbij wat foto's maken en kun je het mooie borstschild en de fraaie bruin gekleurde ogen goed bewonderen. Het larvenhuidje hangt er naast en je kunt je bijna niet meer voorstellen dat de libel daar in heeft gepast, want hij is nu een heel stuk groter en dikker.

De Vuurjuffer perst het laatste vocht uit zijn lijf, je ziet dat als een druppel achter het achterlijf liggen.
Als ie dan helemaal vol zit met lucht en goed is opgedroogd, is de Vuurjuffer van het ene op het andere moment in staat om te vliegen en daar maakt hij dankbaar gebruik van. En zo gingen uiteindelijk in de loop van de morgen veel jonge Vuurjuffer het luchtruim in. Het blijft een prachtig schouwspel, waar ik me iedere keer opnieuw over verbaas en waar ik met alle plezier uren bij zit.