Adders zijn er in diverse kleuren

Ik raak in de natuur nooit uitgekeken en uitgeleerd. Zo kwam ik er onlangs achter dat je Adders (Vipera berus) kunt tegen komen in een behoorlijke verscheidenheid aan kleuren.
In deze blog wil ik een aantal van die verschillende kleuren laten zien, best bijzonder eigenlijk dat ze zulke uiteenlopende kleuren hebben.

De kleuren van een Adder kunnen uiteen lopen van grijs, geelbruin tot bruin en roodbruin. Meestal is er een donkere zigzaglijn zichtbaar op een lichtere ondergrond. Mannetjes zijn vaak meer grijze/beige en hebben meest een scherpe zigzag. Vrouwtjes zijn meer beige/bruin tot roodbruin en hebben vaak een wat vagere zigzaglijn. Heel soms is een Adder helemaal diepzwart van kleur en is er ook geen zigzag te zien, dit fenomeen dat bijvoorbeeld ook bij hagedissen voorkomt noemt men melanisme.

Je ziet dat de exemplaren die ik in de afgelopen weken gezien heb inderdaad behoorlijk verschillen van kleur. Op de foto lijken Adders vaak flinke dieren, maar eigenlijk zijn het maar kleine slangen.
Ze kunnen 50-70 cm lang worden, met uitschieters naar 80cm en de langst gemeten was 91 cm.
Mannetjes blijven vaak wat korter en met 50-70 gram ook lichter. Vrouwtjes worden dus het langst en met 80-100 gram ook zwaarder en als ze zwanger zijn kunnen ze tot 300 gram zwaar zijn.

Een opvallend kenmerk van Adders is het rode oog met de vertikale smalle pupil. Gladde slangen hebben ook rode ogen, maar hebben een ronde pupil in plaats van een vertikale pupil.
De smalle vertikale pupil geeft de Adder een wat gemeen uitziende blik, hetgeen nog versterkt wordt door een ander kenmerk van de Adder, de grote wenkbrauwschub. Op beide bovenstaande foto's zijn de kenmerken prima te bekijken.

Een ander opvallend verschijnsel aan een slang is de tong die hij steeds snel even uit zijn bek laat floepen.
Werkelijk frustrerend hoe snel dat gaat en hoe vaak je net het moment niet vast kunt leggen. Maar een paar keer is het dan toch gelukt en kun je zien dat de basis breed is en eindigt in een gespleten uiteinde.
De tong wordt uitsluitend gebruikt om te kunnen ruiken en wordt verder nergens voor gebruikt, ook niet om mee te proeven. Als een Adder een prooi naar binnen werkt legt de tong teruggetrokken in een holte in de onderkant van de bek.

Om te kunnen groeien moet een Adder regelmatig vervellen en dergelijke huiden kun je met wat geluk soms aantreffen tussen de vegetatie. Bijzonder is dat ook de ogen vervellen en dat kun je nog mooi aan de huid zien. Verder kun je de hele bouw en structuur zien in de huid, heel bijzonder eigenlijk.
Een adder die net verveld is ziet er altijd extra mooi en glimmend uit.

Zo heb ik in een aantal weken tijd heel wat tijd doorgebracht bij de Adders, soms alleen, maar veelal in gezelschap van anderen die deze dieren al even fascinerend vonden dan ik.
En een aantal van hen hebben voor het eerst in hun leven Adders gezien en dan ben je natuurlijk helemaal onder de indruk van deze bijzondere dieren.
Voor mezelf was het hoogtepunt bij mijn ontmoetingen met de Adder dit jaar toch wel het vastleggen van een geeuwende Adder, wie dat nog niet gezien heeft moet beslist even kijken op deze blog!