Natuurkieker krijgt cadeaus

De laatste tijd heb ik een aantal prachtige cadeaus gekregen van allerlei creatieve mensen in mijn omgeving.
Het leuke is dat al die dingen te maken hebben met de natuur, want ja iedereen die me een beetje kent weet wel dat ze me het meest verrassen met zaken die een relatie hebben met de natuur, het zijn dus allemaal "groene" cadeaus.

Als eerste wil ik de supermooie hoed laten zien die zus Betsy van Wolatelier DIAN speciaal voor mij gemaakt heeft. Zij is een kunstenaar in het bewerken van wol en het leek mij mooi als ze voor mij een hoed in natuurlijke groene tinten zou maken die ik in de natuur zou kunnen dragen. En wol is uiteraard ook een mooi en passend natuurlijk materiaal. Op de tweede foto zie je een stammetje met paddenstoelen, in een volgende blog  uitgebreid aandacht aan deze paddenstoelen besteden.

Het is een heel karwei en ook  best zwaar werk om zo'n hoed te maken. Hoe dat proces precies in zijn werk gaat staat op de weblog van Wolatelier DIAN. Ik ben er zelf alleen op het laatst bij geweest, toen de hoed op maat is gemaakt en de laatste hand aan de afwerking is gelegd.
Natuurlijk moest ik poseren met mijn nieuwe aanwinst en ik ben er blij mee, hij draagt  heel comfortabel, zowel als het koud is, als bij warmer weer.

Een ander leuk cadeau kreeg ik van Greetje, die speciaal voor mij een schilderij heeft gemaakt. Ik wist niet wat het ging worden dus het was een echte verrassing toen ik het onder ogen kreeg.
Ze had goed geluisterd en gekeken naar mijn blogjes want het tafereel van een Geelgors die op een Larixtak zit, heeft ze niet zomaar gekozen, er zit een hoop symboliek achter.

De Geelgors is immers de vogel die ik zeer waardeer als vogel die mij serieus aan het vogelen heeft gebracht zie deze blog.  En het is ook echt een heel mooi vogeltje om te zien, vooral het mannetje, dat veel meer geel in zijn verenkleed heeft dan het vrouwtje dat veel meer bruin is. De Geelgors op het Schilderij is dus onmiskenbaar een mannetje Geelgors.

Greetje laat de Geelgors zitten op de tak van een Larix, een boom waar ik goede herinneringen aan heb aan mijn vader. Hij nam altijd takken mee voor mijn moeder als de larix bloeide.
Op dit moment kun je ook weer bloeiende Larix  tegen komen, vaak zit de bloei hoog in de boom, maar als je geluk hebt, vind je ze ook wel op ooghoogte. Ik heb al eens een blog geheel gewijd aan de Larix,
zie deze blog.

Tenslotte een cadeau, welke ik kreeg van Hannie als dank voor de Adderexcursie, zoals ze zelf zei: Een dode eend voor mooie Adders....
Het is overigens niet het eerste verencadeau dat ik van haar krijg, ik heb ook wel eens een bos Zwanen- en ganzenveren gekregen bijvoorbeeld en zo heb ik inmiddels mede dankzij haar een behoorlijke collectie veren.

We delen samen de belangstelling voor vogelveren en het is al een tijd de bedoeling dat ik blogjes ga maken over vogelveren. Ik heb daar ook wel wat voorbereidingen voor getroffen, maar o, er zo ontzettend veel in de natuur dat ik wil laten zien.
Deze mooie veren van de Wilde eend zijn wel weer een extra stimulans om met die blogjes aan de slag te gaan.

Het zoeken van veren is ook zoiets dat je verblijf in de natuur nog weer interessanter maakt, want het is leuk om te proberen uit te zoeken waar de veren van zijn die je gevonden hebt.
En als je de eigenaar van de veren hebt achterhaalt, is het weer boeiend om te kijken of je op foto's kan zien welke veren je hebt gevonden. Kortom dit is wel een cadeau waar ik me op allerlei manieren nog wel weer zal vermaken.