De Geelgors is het zonnetje in het veld

Met de Geelgors heb ik een speciale band. Dit vogeltje is er de oorzaak van dat ik ben gaan vogelen en mijn fotograferen weer fanatiek heb opgepakt.
In 2005 ging ik mee met een excursie en mocht ik door een telescoop kijken naar een Geelgors. Ik had voor die tijd eigenlijk nooit goed een Geelgors gezien en was blij verrast over de schoonheid van dit vogeltje.

Vanuit de verte met het blote oog bekeken lijkt de Geelgors een wat saai bruin vogeltje, maar door die telescoop zag ik een prachtig bruin/rood getekend geel vogeltje. Toen ik er met mijn simpele
compactcamera ook nog een foto van kon maken door de telescoop, was ik helemaal verkocht.
Ik wist het zeker, ik zou gaan sparen voor een telescoop en ik zou vogelaar worden...

 

De Geelgors is zo'n 15-17 cm groot, hij komt voornamelijk voor in de oostelijke helft van Nederland. Hij is daar ook aanwezig als broedvogel in onder ander kleinschalige agrarische gebieden, houtwallen en heideterreinen.

In de winter komen hier ook wel Geelgorzen uit Scandinavië en zie je soms grote troepen Geelgorzen met Vinken en Groenlingen en Kepen de akkers afstruinen op zoek naar voedsel.

Het verdwijnen van de stoppelvelden zorgt ervoor dat de Geelgors het moeilijk begint te krijgen om zich te handhaven. Het is van groot belang dat  er mogelijkheden blijven voor deze mooie vogels om te kunnen foerageren, hoe leuk ook om ze thuis op de voederplaats aan te treffen, ze horen op een akker.

Het mannetje zingt vaak boven  in een boom of struik en soms ook wel vanaf een paaltje of een draad.

Ook vanwege de zang ben ik gesteld op de Geelgors. Het herkennen van vogelzang is helaas nog niet mijn meest succesvolle bezigheid. Ik zing zelf graag maar het liedje van een vogel herkennen is niet mijn sterkste punt. De Geelgors heeft echter een zeer kenmerkende zang die je absoluut snel gaat herkennen als je dat een keer hebt gehoord.

Het liedje klinkt als het begin van de vijfde symfonie van Beethoven , het bestaat uit een reeks van korte noten, afgesloten met een lange eindtoon zoiets als: Tjie, tsie, tsjie, tsjie, tsjieeeeeee.

Dus samenvattend is het geen wonder dat de Geelgors hoort bij mijn favoriete vogeltjes, hij is prachtig, heeft me aan het vogelen gebracht en zorgt er met zijn liedje voor dat ik er vertrouwen in houd dat ik het herkennen van vogelgeluiden ook nog wel zal leren.