Vogels in het lentezonnetje - maak gebruik van het warme avondlicht

De lentetijd is een heel geschikt moment om op zoek te gaan naar fotogenieke vogeltjes.
De mannetjes zitten nu vaak op een opvallend plekje hun zang ten gehore te brengen, om aan concurrenten te laten horen dat ze in zijn territorium komen.
Daarnaast zijn ze nu qua verenkleed ook erg mooi, want er moet natuurlijk ook indruk op de vrouwtjes gemaakt worden.

Twee mannetjes Geelgors ieder op hun eigen plekje om hun lied te laten horen.

 

Aan beide kanten van de weg zat een mannetje Geelgors. Bij de bovenste foto moest ik met tegenlicht fotograferen en de onderste zat echt vol in de zon en die kon ik met de zon in mijn rug op de foto zetten. Je kan zien hoeveel verschil dat maakt in de sfeer van de foto. Ook de compositie is verschillend en ook dat geeft weer een eigen karakter aan een foto. 

Leuk om daar mee te experimenteren. Meer informatie over de Geelgors : Geelgors 

Mannetje Tapuit

Ondanks goed materiaal zoals grote telelenzen valt het nog niet  altijd mee om een vogeltje er zo op te krijgen als je graag zou willen. Deze tapuit kreeg ik niet snel genoeg in de lens en ja toen vloog ie al weer achter een soortgenoot aan en bijna buiten camerabereik.

Toch laat ik deze foto graag zien, want een Tapuit krijg je niet alle dagen te zien. De Tapuit is een 15 cm grote vogel die hoort tot de familie van de Lijsters. Het is een doortrekker in het voor- en najaar en een schaarse broedvogel in Nederland. 

Het is een sterk in aantal afnemende broedvogel. Er zijn nog enkele honderden broedparen in de duinen en enkele in het oosten van het land. In Drenthe zijn ze op veel plaatsen verdwenen als broedvogel. Ze maken graag gebruik van konijnenholen om in te broeden.

Vrouwtje Roodborsttapuit

Mannetje Roodborsttapuit

Met de Roodborsttapuit, familie van de Tapuit, gaat het een stuk beter. Met een 6000- 7000 broedparen is het een redelijk veel voorkomende zomergast en broedvogel. In Drenthe kom je ze overal wel tegen en dat is fijn, want het is een heel mooi vogeltje. Het zijn maar kleine vogeltjes, van zo'n 12-13 cm. Het mannetje heeft een kenmerkend pikzwartkopje en een oranjeborst en is  daardoor

van een redelijke afstand al te herkennen. Ook zijn karakteristieke klikkende roepje herken je, na een paar keer gehoord te hebben, vaak wel. Het vrouwtje is veel meer bruin en een stuk onopvallender, maar paartjes vertoeven vaak bij elkaar in de buurt en dan zie je wel dat ze dezelfde bouw hebben.

Graspieper

De Graspieper heeft een heel lange, kenmerkende achternagel

Een ogenschijnlijk onopvallend vogeltje is de Graspieper. Hij is even groots als de Tapuit met zijn 

15 cm en heeft een opvallend gestreepte borst. Hij is moeilijk te onderscheiden van de Boompieper maar heeft een zeer grote nagel aan zijn achterste teen. Ik vind dit zelf het beste kenmerk om te onthouden. Wat gedrag betreft is de Graspieper een leuke vogel om te observeren; het mannetje vliegt al zingend omhoog en glijdt vervolgens als een soort parachute weer naar beneden.

Als toetje nog een paar foto's van de nu  volop bloeiende Sleedoorn. Overal in het landschap zie je witte " vlekken" in het landschap oplichten. Een prachtig gezicht, maar ik vind het nog niet meevallen om dat overvloedige wit echt mooi op de foto te zetten. Onderstaande foto's geven wel een beetje een indruk van de weelderige bloei van de Sleedoorn.