Natuurgebiedje dicht bij huis(2)

In de vorige blog ging over een klein heidegebiedje, deze blog gaat over het agrarisch landschap dat er aan grenst. Ook hier is het hele jaar door wel wat te zien, maar je moet er wel oog voor hebben natuurlijk.
Voor vogels is dit gevarieerde gebied van heide, agrarisch gebied, een bosje en grenzend aan een kanaal, blijkbaar een goede mix, want ik heb er dit jaar al een aantal fraaie soorten mogen bewonderen.

In het voorjaar heb ik er een groepje van minstens 10 Tapuiten gezien, vermoedelijk doortrekkers, want broedende Tapuiten zijn er helaas niet of nauwelijks meer in Drenthe. Dat is jammer want het zijn prachtige vogels zoals je op de bovenste foto kan zien. Daaronder een Paapje, waarvan er in het voorjaar ook een paar te zien waren, ook al zo'n mooi vogeltje en deze soort is behoorlijk schaars en ik was ook beest blij met deze waarneming.

Er lopen ook altijd een aantal van deze roodbonte koeien in de wei en als het avondlicht er op valt levert dat regelmatig mooie plaatjes op. Ik vind het ook een mooie soort, ze hebben van die gemoedelijke koppen, vaak blijf ik er wel even staan kijken.

Er zijn ook wel Buizerds te zien, soms een enkele, naar de laatste keer zelfs drie stuks, waaronder dit jonge exemplaar. Hier deed hij een mislukte poging om een muisje te verschalken.
Dat er zoveel Buizerds daar vertoeven geeft ook wel aan dat het een goed natuurgebiedje is, met dus ook voor roofvogels een aantrekkelijk voedselaanbod.

De foto's hier boven laten het plantje met de naam Hengel zien. Als je het vanuit de verte ziet, lijkt het qua kleur en vorm wel wat op Vlasbek, maar dat is het niet dus. Hengel is een wat merkwaardig plantje dat een halfparasiet is. Hij haalt verkrijgt zijn voedsel en water via wortels van een andere plant. Je ziet hem onder andere onder Eiken en Berken, deze staan ook onder Eiken. Het is een plantje dat sterk in aantal is afgenomen. Hengel bloeit van mei tot september. In Drenthe is het plaatselijk nog vrij algemeen, maar op veel plaatsen in Nederland komt het niet voor of slechts schaars voor. Leuk dat het in " mijn" natuurgebiedje dus ook groeit.

Vorige week had ik er een ontmoeting met een grote familie Patrijs. Toen ik aan kwam rijden zag ik deze Patrijzen de weg oversteken. Toen ik daarna ter hoogte van de plek was waar ik ze zag verdwijnen, kwam er nog een keer een nieuwsgierig kopje omhoog en daarna niets meer. Ja dan wordt ik ook nieuwsgierig en ging er voorzichtig naar toe en opeens vlogen er vlak voor mij 12 Patrijzen op en landen vlak bij in een maisveld. Ze waren dus vlak bij mij blijven zitten en misschien had ik geduldig moeten blijven zitten in de auto, maar ja...  Leuk is in ieder geval te weten dat ze daar zitten en vaak blijven ze wat in de buurt, dus ik hoop ze daar nog eens weer te zien.

En ook in de herfst is het er goed toeven, want de berm zit er altijd vol met paddenstoelen, vooral de Vliegenzwam heeft het er goed naar de zin en blijft natuurlijk een heerlijk fotografie-onderwerp.
En zo zie je dat ook een ogenschijn "gewoon" agrarisch gebiedje allerlei verrassingen in petto kan hebben.