Natuurgebiedje dicht bij huis(1)

Ik heb  diverse redenen om een voorkeur te hebben voor de wat kleinere natuurgebiedjes in mijn omgeving. Een heel belangrijke reden voor mij is dat je op dat soort plekjes heel vaak "het rijk alleen hebt" en ongestoord kan genieten van de natuur en geconcentreerd kan fotograferen. Ik hou er niet zo van om in ganzenpas met een hele horde over hetzelfde paadje te moeten lopen.
En vaak zijn die kleine gebiedjes verrassend mooi en is er van alles te zien en te beleven.

Zo is er een klein natuurgebiedje dat bestaat uit een klein bosje een klein stukje heide en er omheen wat agrarisch gebied. Het bosje is nu in privé bezit en er wordt gecrost met motoren het heide stukje had vroeger een behoorlijke zandverstuiving die in de loop de jaren flink kleiner is geworden en toch is wat er rest een leuk stukje om te genieten van de natuur.

In een aantal blogs zal ik laten zien wat je in dit kleine gebiedje zoal kan tegen komen.In deze blog richt ik me op het heidegebiedje. De bosmierenblog die ik onlangs heb geplaatst  is overigens ook gemaakt met foto's die zijn genomen op dit kleine stukje heide. Op bovenstaande foto's een prachtige Distelvlinder, wat mij betreft een van de mooiste dagvlinders die we in Nederland hebben, zowel de bovenkant van de vleugels als de onderzijde hebben een prachtige tekening.

Maar ook het Klein Koolwitje en de Kleine Vos zijn fotogenieke vlinders. Deze foto's zijn gemaakt op 21 augustus en de heide was toen echt op het hoogtepunt van bloei.

Roodbekertjesmos zit er ook in behoorlijke hoeveelheden. Het is heel klein en ik vind het telkens weer een uitdaging om er mooie macro-opnames van te maken. Beide bovenstaande foto's vind ik zelf wel geslaagd en ze tonen ook hoe het rode eruit spring ten opzichte van de omgeving.

Het natuurgebiedje is ook het leefgebied van talloze sprinkhaantjes, en meestal zijn dat Knopsprietjes een klein sprinkhaantje dat in allerlei tinten voorkomt. Ik vind Sprinkhanen ontzettend lastig om op naam te brengen, maar het Knopsprietje ken ik nu inmiddels zo goed dat ze me ondanks alle kleurvariaties niet zo snel meer in verwarring brengt.

Het is onvoorstelbaar wat een camouflagekleuren deze sprinkhanen hebben, als je niet hebt gezien waar ze naar toe zijn gesprongen, kun je ze bijna niet weer terug vinden.

Heidelibellen komen niet alleen maar voor op de hei, in tegendeel, je kunt ze overal treffen. Maar het is wel leuk als je een Heidelibel kunt vastleggen op bloeiende hei.
Ze hebben overigens een voorkeur om een stukje zand te zoeken en zich daar lekker op te warmen.
Maar met wat geduld en goed rond speuren lukte het ook om een Heidelibel vast te leggen op bloeiende heide. Ik heb daar al een apart blogje aan gewijd, maar ik vond het zo'n mooie foto, dat ik hem ook in deze blog nog maar weer een plekje heb gegeven.

En ja een blogje dat over een heidegebiedje gaat moet je natuurlijk wel afsluiten met een paar foto's van prachtig bloeiende hei. En de hei is door de koude natte julimaand wel extra mooi in 2011 omdat daardoor alle heidestruiken in een keer in bloei zijn gekomen.