De Nijlgans is een kleurrijke vreemdeling

De Nijlgans is een vogelsoort die hier van oorsprong niet thuishoort, maar die zich hier zeer thuis voelt en  de afgelopen jaren explosief is toegenomen in aantal. De vogel heeft zich hier kunnen vestigen doordat hij vanuit parken en privébezit in de natuur terecht is gekomen.

Toen ik enige jaren geleden serieus begon te vogelen was de Nijlgans nog een bijzondere verschijning, maar nu kom je ze bij mij in Drenthe overal tegen. In Nederland zijn er nu zo rond de 5000 broedparen. Voor een  beginnend vogelaar is de Nijlgans een fijn dier, want je kan hem amper met een andere soort verwarren en ook in de vlucht zijn ze door hun opvallende grote, witte vleugelvlekken goed te herkennen.

Meestal zie je de Nijlgans in paartjes in de natuur rondstappen op de akkers en weilanden. Het zijn ganzen die overwegend beige van kleur zijn, een kleur waardoor ze op een akker amper opvallen, zeker als je ze vanuit de verte bekijkt.
Als je ze echter beter bekijkt zie je dat ze veel meer kleuren bevatten met onder andere mooi roodbruin en groen in de vleugels. Ze staan vaak rechtop op hun lange knalroze poten en hebben ook een roze snavel, verder vallen de roestbruine ringen rond de ogen op.

Zo tegen de herfst stappen ze tijdelijk van hun  behoorlijk territoriale gedrag af en zie je dat, net als de andere ganzen, ook de Nijlganzen grote groepen gaan vormen. Vorig jaar zat er in de buurt een groep van zo'n 80 Nijlganzen en ook nu verzamelt zich op de akkers weer een flinke groep in dezelfde omgeving. Op de bovenstaande foto's zie je ook hoe groot de invloed van licht is op de kleur van de vogels, zonder zonneschijn lijken ze veel donkerder en grijzer dan op de eerste foto's van de blog.

Ik vind het echt geweldig om bij een akker te staan met de auto en dan het gedrag van ganzen te observeren. Het is mooi om te zien hoe steeds een paar ganzen op wacht staan en de omgeving in de gaten houden terwijl de rest loopt te foerageren of wat ligt te slapen. En ik geniet er ook enorm van als er groepjes ganzen komen aanvliegen om zich aan te sluiten bij de groep op de grond.

En niet alleen het kijken is mooi, ik vind het geluid van al die met elkaar communicerende ganzen ook prachtig. Je hoort van verre al dat er nieuwe ganzen aan komen vliegen, die roepen hun soortgenoten al toe dat ze er aan komen. Vanaf de grond wordt door al aanwezige ganzen dan weer terug gegakt, dat men dat al dan niet op prijs stelt.... 
En ja, zo heb ik daar mijn eigen fantasie bij over wat er heen en weer allemaal wel niet gezegd wordt en daar vermaak ik me dan moeiteloos een paar uur kostelijk mee!