Voorproefje op de lente

Een paar dagen hebben we heerlijk mogen genieten van het eerste lenteweer, vooral 4 en 5 maart waren een paar prachtige voorjaarsdagen.
Verbazingwekkend hoe de natuur dan ook in een klap verandert en er bijvoorbeeld overal diertjes tevoorschijn komen.

Zo waren er al weer Viervleklieveheersbeestjes (Exochomus quadripustulatus) een klein zwart Lieveheersbeestje met vier oranjerode vlekken. Voor veel insecten is er maar een doel in hun korte leven en dat is zo snel mogelijk paren. Ook dit tweetal had de intentie om voor nageslacht te zorgen maar had duidelijk moeite om de juiste houding aan te nemen, daar moest nog wel even geoefend worden.

Al een aantal weken geniet ik van de Toverhazelaar Hamamelis), wat zijn dat prachtige struiken. Vanuit de verte wordt je al dichterbij gelokt door het zonnige geel. Als je de bloemen van nabij bekijkt zie je dat er tussen de gele lintvormige bloemblaadjes nog de bloem met vier meeldraden schuilgaat.
De Toverhazelaar is een naaktbloeier, wat betekent dat de struik bloeit voordat er blaadjes zijn verschenen.

Net als de Toverhazelaar zijn er ook al enige tijd Sneeuwklokjes en Winteraconieten  te bewonderen.
Het is ieder jaar weer uitkijken naar de eerste exemplaren van deze soorten, beiden werken zich heldhaftig door de kou en zelfs door de sneeuw heen. Prachtig vind ik het als er ergens van die mooie royale pollen met Sneeuwklokjes staan en als ze een goede plek hebben zie je ook wel van die mooie gele vlekken van de Aconieten tussen de dorre bladeren tevoorschijn komen.

Krokussen zijn ook echte lentebodes en als het lentezonnetje schijnt laten ze zich in volle glorie zien. Als de zon er niet is blijven de bloempjes gesloten, daar is een goede reden voor. Insecten vliegen in het vroege voorjaar alleen als ze voldoende door de zon worden opgewarmd. Insecten zorgen voor de bestuiving van de bloemen en als zon er niet is en er dus ook geen insecten rondvliegen, is het heel slim van de bloempjes om hun blaadjes gesloten te houden.

Op de eerste mooie lentedagen van 4 en 5 maart waren ook de Honigbijen weer enorm actief en de Krokussen waren een belangrijk doel van deze bezige bijen. Vol overgave stortten ze zich op het stuifmeel van deze bloemen en behalve mooie grote voorraden aan de poten, zat het stuifmeel overal op de bijenlichaampjes. Ik vind het boeiend om een tijdje naar al die bedrijvigheid te kijken en een uitdaging om ondertussen de dieren bijvoorbeeld ook vliegend vast te leggen.

Waar ik ook echt naar uit zie zijn de vlinders die straks weer rondfladderen, dat blijft ook ook wel een van de onderwerpen die ik graag fotografeer. Ik was dan ook blij om deze Citroenvlinder te zien en ook nog te kunnen fotograferen, geen superfoto, maar gewoon fijn om te laten zien. Ik zag die dagen ook al een aar Kleine Vossen rondfladderen, maar die heb ik niet kunnen fotograferen. En nu maar hopen dat de koude die we nu weer gehad hebben niet al te grote schade heeft aangericht onder plant en dier.

Ik heb er al een heel blog aan gewijd, maar ook hier wil ik nog even aandacht geven aan de Adder die de eerste warme lentedagen gebruikte om uit zijn winterverblijfplaats te komen.
Een bijzonder dier is het en een voorrecht om zo'n slang uitgebreid te kunnen bekijken. Wie de hele serie van deze Adder wil zien moet maar even op deze blog kijken.
Nu staat alles in de lente even op een laag pitje, de insecten en slangen zitten weer verstopt en de bloemen doen hun best de kou te weerstaan, het is te hopen dat we gauw weer kunnen genieten van  mooi lenteweer.