macrolenzen
Het is me in mijn vakantie gebleken dat cameralenzen niet het eeuwige leven hebben, ook al ga je er zorgvuldig mee om. Vooral de electronica is kwetsbaar en kan ten allen tijde stuk gaan. Bij mij gebeurde dat gelukkig nog wel net in de garantieperiode. Na bijna 2 maanden wachten, heb ik mijn 100mm macrolens van Canon weer terug van reparatie.
Het is een aanleiding om het over macrolenzen te hebben. Er zijn zoomlenzen waarop staat dat het een macrolens is maar dat zijn geen echte macrolenzen, hooguit wordt er mee bedoeld dat je met zo'n lens relatief dicht bij je onderwerp kan komen.
Een echte macrolens heeft een vast brandpunt (en dus geen zoom), is lichtsterk, je kan er heel dicht mee bij je onderwerpkomen en is zeer scherp.
Zelf ben ik in het bezit van 2 macrolenzen, een Sigma 70mm 2.8 DG Macro
en een Canon EF 100mm 2.8 USM.
Beide lenzen geven uitstekende resultaten. Toch heb ik een voorkeur voor de Canonlens.
De Sigmalens wordt namelijk langer als je aan de lens draait, zelfs langer dan de 100mm Canonlens als je hem maximaal uitdraait. Bij de Canon draait alles binnenin en heeft dus een vaste afmeting.
Dat langer worden van de lens is lastig omdat je vaak dicht op een onderwerp zit en insecten bijvoorbeeld daardoor makkelijk kan verjagen.
De Canon is 100 mm en de Sigma 70 mm, hierdoor kan je met de Canon wat verder van je onderwerp verwijderd blijven, hetgeen handig is als het om beestjes gaat.
Verder vind ik alles net wat sneller en soepeler werken bij de Canon,vooral als je uit de hand werkt met autofocus. Daarom komt de Canonlens voor mij toch op de eerste plaats.
Maar ik was wel heel blij dat ik gewoon gebruik van mijn Sigmalens kon maken toen de Canon weg was voor reparatie. En eerlijk is eerlijk, de Sigma heeft mij nog nooit in de steek gelaten en dat kan ik van de Canon niet meer zeggen.
Het is een aanleiding om het over macrolenzen te hebben. Er zijn zoomlenzen waarop staat dat het een macrolens is maar dat zijn geen echte macrolenzen, hooguit wordt er mee bedoeld dat je met zo'n lens relatief dicht bij je onderwerp kan komen.
Een echte macrolens heeft een vast brandpunt (en dus geen zoom), is lichtsterk, je kan er heel dicht mee bij je onderwerpkomen en is zeer scherp.
Zelf ben ik in het bezit van 2 macrolenzen, een Sigma 70mm 2.8 DG Macro
en een Canon EF 100mm 2.8 USM.
De Sigmalens wordt namelijk langer als je aan de lens draait, zelfs langer dan de 100mm Canonlens als je hem maximaal uitdraait. Bij de Canon draait alles binnenin en heeft dus een vaste afmeting.
Dat langer worden van de lens is lastig omdat je vaak dicht op een onderwerp zit en insecten bijvoorbeeld daardoor makkelijk kan verjagen.
De Canon is 100 mm en de Sigma 70 mm, hierdoor kan je met de Canon wat verder van je onderwerp verwijderd blijven, hetgeen handig is als het om beestjes gaat.
Verder vind ik alles net wat sneller en soepeler werken bij de Canon,vooral als je uit de hand werkt met autofocus. Daarom komt de Canonlens voor mij toch op de eerste plaats.
Maar ik was wel heel blij dat ik gewoon gebruik van mijn Sigmalens kon maken toen de Canon weg was voor reparatie. En eerlijk is eerlijk, de Sigma heeft mij nog nooit in de steek gelaten en dat kan ik van de Canon niet meer zeggen.
Reacties
Een reactie posten